Ζέτα Δούκα: απειλείται με λουκέτο η δική της ΜΚΟ, η «Ανάσα»

από την Κατερίνα Σάπαρη   Διαταραχές πρόσληψης τροφής. “Η μάστιγα της εποχής μας” όπως πολλοί επιστήμονες τείνουν πλέον να τις αποκαλούν. Νευρική ανορεξία, ψυχογενής βουλιμία, επεισοδιακή υπερφαγία. Τρεις όροι που για πολλούς φαντάζουν “ξένοι” και απόλυτα ταυτισμένοι με τη μόδα και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Κάτι που, όπως λανθασμένα πιστεύουν, δεν τους αγγίζει, δεν τους αφορά, δεν θα “χτυπήσει τη δική τους πόρτα”. Δυστυχώς όμως δεν είναι έτσι... Οι διατροφικές διαταραχές δεν είναι απλά κάποιας μορφής δίαιτα, μία προσπάθεια κάποιου να αδυνατίσει ή μία φάση που απλά θα περάσει. Δεν είναι μόνο θέμα καθρέφτη ή ένδειξης στη ζυγαριά. Δεν είναι απλά “εμμονές” όπως κάποιοι τις χαρακτηρίζουν. Πρόκειται για κάτι πολύ πιο σοβαρό. Είναι ασθένειες. Τρεις ασθένειες που πηγάζουν από την ψυχή και καταστρέφουν το σώμα. Η καθεμιά τους διαφορετική από τις άλλες, μα εξίσου επώδυνη για τον πάσχοντα και την οικογένειά του. Κυρίως όμως είναι ύπουλες, επικίνδυνες, θέτοντας ορισμένες φορές σε κίνδυνο ακόμη και τη ζωή του ασθενούς. Ίσως σε πολλούς αυτό να ακουστεί υπερβολικό, μα δυστυχώς τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Φέτος, σε διάστημα μικρότερο των τριών μηνών, τρεις νέες κοπέλες έχασαν τη ζωή τους από ανορεξία. Και πόσες ακόμη πολεμούν να βγουν νικήτριες στον αγώνα τους για ζωή μακριά από τις Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής... Αγωνιούν, φοβούνται, ελπίζουν πως θα τα καταφέρουν και προσπαθούν, για να συνεχίσουν να ονειρεύονται! Ονειρεύονται μία ζωή χωρίς διαρκή ενασχόληση με την τροφή, χωρίς ζυγαριές και νούμερα, χωρίς στερητικές δίαιτες, χωρίς εμμετούς και υπερεντατική γυμναστική, χωρίς ατελείωτα τσιμπολογήματα, χωρίς άγχος για τις θερμίδες, χωρίς τύψεις. Μία ζωή γεμάτη υγεία, χαρά, χαμόγελα, ξεγνοιασιά και ευτυχία. Ποιος μπορεί να τους απαγορεύσει να ονειρεύονται; Ποιος έχει τη δύναμη να ματαιώσει κάθε τους ελπίδα; Τα άτομα αυτά έχουν την ανάγκη να πιστέψουν πως δεν είναι μόνα στην προσπάθειά τους αυτή, πως έχουν “συμμάχους” στο δύσκολο αυτό αγώνα, ανθρώπους που ξέρουν και μπορούν να τα βοηθήσουν. Δυστυχώς όμως, η κρατική μέριμνα κάθε άλλο παρά επαρκής είναι... Στις περισσότερες περιπτώσεις οι πάσχοντες και οι οικείοι τους αναγκάζονται να στραφούν για βοήθεια σε ακριβές ιδιωτικές κλινικές της Ελλάδας ή του εξωτερικού.Όαση μέσα στον κυκεώνα αυτό αποτελεί η ΑΝΑΣΑ, μία όαση όμως που κινδυνεύει να χαθεί. Πρόκειται για την πρώτη Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία (Μ.Κ.Ο.) που δημιουργήθηκε στη χώρα μας με στόχο την ενημέρωση, πρόληψη και υποστήριξη των ανθρώπων που πάσχουν από Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής. Ιδρύθηκε με πρωτοβουλία της Ζέτας Δούκα, που έχει βιώσει την ασθένεια, και μιας εξειδικευμένης ομάδας επιστημόνων. Στα πλαίσια της δράσης αυτής λειτουργεί και το 1ο Κέντρο Ημέρας ΑΝΑΣΑ που συνιστά μία μάχιμη προσπάθεια παροχής πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας, στους πάσχοντες από τις διαταραχές αυτές. Λειτουργεί από την 1/10/2008 παρέχοντας εντελώς δωρεάν, υπηρεσίες διάγνωσης, θεραπείας και συμβουλευτικής υποστήριξης των πασχόντων και των οικογενειών τους, μέσω μιας πολυκλαδικ