ΚΟΤΖΙΑΣ | Σπανούλη δεν βρίσκεις, τον Χάινς τον καλύπτεις...

Ο Ολυμπιακός για μία ακόμη φορά καταστρατήγησε τη λογική, τη κοινή λογική, αλλά και αυτή του μπάσκετ.

Πως όχι άλλωστε από τη στιγμή, που πήρε διά περιπάτου την Ευρωλίγκα, νίκησε την ΤΣΣΚΑ και τη Ρεάλ, απαντώντας στον τρόπο παιχνιδιού τους και συν τοις άλλοις ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ο οποίος χλευάστηκε από πολλούς, έγινε ο πρώτος Ελληνας προπονητής, που κατακτά τη μεγάλη κούπα. Αν το περυσινό στη Πόλη ήταν έπος, το φετινό είναι

διπλό έπος για τους λόγους, που προαναφέραμε. Ο Ολυμπιακός κάνει συνεχώς υπερβάσεις, έχει γίνει η ομάδα, που όποια εκτίμηση κι αν κάνεις πριν από παιχνίδια και διοργανώσεις, στην ανατρέπει.

Πλέον η προσοχή των πρωταθλητών Ευρώπης στρέφεται στο πρωτάθλημα και γνωρίζουν, βέβαια, οι ίδιοι καλύτερα από όλους ότι αν δεν το πάρουν, θα είναι αποτυχία. Μέχρι τους τελικούς των πλέι-οφ, έχουμε δρόμο ακόμη, αυτό, που απασχολεί μεγάλη μερίδα των φίλων του Ολυμπιακού είναι τι θα γίνει με τον Σπανούλη και τον Χάινς, των οποίων τα συμβόλαια λήγουν. Ο Σπύρος Καβαλιεράτος έγραψε στο www.gazzetta.gr ότι είναι πολύ πιθανό να μείνουν και οι δύο, οπότε αν οριστικοποιηθεί κάτι τέτοιο, οι πρωταθλητές Ευρώπης θα πετάνε από τη χαρά τους.

Εμείς αυτό, που έχουμε να σημειώσουμε, είναι ότι το κενό του Σπανούλη δεν καλύπτεται, δεν ισχύει το ίδιο για αυτό του Χάινς. Δεν το συζητάμε ότι ο Αμερικάνος (τον οποίο, βεβαίως, κατέκριναν πολλοί στο ξεκίνημά του στον Ολυμπιακό, θυμόμαστε χαρακτηριστικά αντιδράσεις, όταν έχασε το coast to coast στο Ντέζιο με την Καντού και η ομάδα του ηττήθηκε) είναι μοναδική περίπτωση παίκτη. Είναι Αμερικάνος με ελληνική καρδιά. Οπως ο Ολυμπιακός, έτσι και ο Χάινς, έχει καταργήσει τη λογική. Πως όχι άλλωστε από τη στιγμή, που με ύψος 1.97 βάζει όλους τους ψηλούς στα καλάθια. Και όχι μόνο αυτό. Παίρνει λιγότερα από 400.000 δολλάρια ετησίως και όμως κατανικάει αντιπάλους, που παίρνουν τα τριπλάσια και τα τετραπλάσια χρήματα. Εντάξει, τα λεφτά δεν παίζουν μπάσκετ, είναι, όμως, μαγκιά του Αμερικάνου, αλλά και του Ολυμπιακού, που γίνεται αυτό, που γίνεται. Πάμε, όμως, στο προκείμενο. Το κενό, λοιπόν, του Χάινς μπορεί να καλυφθεί. Οχι με έναν παίκτη, βέβαια, αλλά με δύο. Με αυτόν, που αν φύγει ο Αμερικάνος, θα πάρει τη θέση του και με εκείνον, που θα καλύψει το κενό του Πάουελ. Ο τελευταίος δεν προσφέρει όσα θα περίμενε κανείς, επομένως ο παίκτης, που θα κληθεί να τον αντικαταστήσει, λογικά θα δώσει πολύ περισσότερα. Λέμε "λογικά", αν και όπως αναφέρουμε η λογική στο μπάσκετ συχνά πυκνά καταλύεται...

Το κενό του Σπανούλη, όμως, πως θα καλυφθεί; Δεν είναι μόνο όσα κάνει στο παρκέ. Είναι πολλά άλλα, που δεν φαίνονται διά γυμνού οφθαλμού. Είναι ο ηγέτης, αυτός, που εμπνέει τους υπόλοιπους, ο παίκτης, πάνω στον οποίο μπορείς να κτίσεις. Είναι και η θέση του τέτοια, αφού αγωνιστικά από τα γκαρντ ξεκινάει όλη η ιστορία. Οσο και να ψάξεις στην Ευρώπη, τέτοιο παίκτη δεν βρίσκεις. Οι Ευρωπαίοι παικταράδες είναι είτε δεσμευμένοι, είτε σε μεγάλη ηλικία, είτε δεν πάνε ποτέ στον Ολυμπιακό, είτε θέλουν πάρα πολλά χρήματα, οπότε αν είναι να δώσει πάρα πολλά η ομάδα του Πειραιά, κρατάει τον Σπανούλη. Ποιοι είναι οι παικταράδες στην Ευρώπη; Ο Διαμαντίδης, ο Ναβάρο και ο Φάρμαρ. Ξέρετε εσύ κανέναν άλλον, που να μπορεί να καλύψει το κενό του Σπανούλη; Αν ναι, στείλτε μήνυμα...

Κάποιος μπορεί να επικαλεστεί αυτό, που αναφέραμε παραπάνω για τον Χάινς: καλύπτεις το κενό του Σπανούλη, παίρνοντας με τα λεφτά του δύο παίκτες. Βεβαίως και γίνεται αυτό, μόνο, που το αποτέλεσμα θα είναι εξαιρετικά αμφίβολο. Και είπαμε άλλωστε το γιατί: ο διεθνής γκαρντ κάνει και άλλα πράγματα πέρα από αυτά, που φαίνονται και πάνω από όλα είναι ηγέτης, μπροστάρης, έχει "greek balls".

Το τι θα γίνει τελικά με τους δύο, θα το δούμε σε περίπου ενάμιση μήνα. Προς το παρόν στον Πειραιά απολαμβάνουν ακόμη τη νέα μεγάλη τους επιτυχία και παράλληλα σκέφτονται τους τελικούς με τον Παναθηναϊκό. Αν κατανικήσουν και φέτος το μεγάλο τους αντίπαλο τότε θα γίνουν οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι του κόσμου. Ειδικά οι Αγγελόπουλοι και ο Μπαρτζώκας.