Άφαντοι, λαμόγια και ραδιούργοι

Λοιπόν, έχουμε και λέμε…
Ο Παναθηναϊκός ήταν άφαντος για 20 λεπτά. Πραγματικά σε άλλο γήπεδο. Ούτε καν στα περίχωρα του Τελ Αβίβ.Με «φτηνά» λάθη και αντιδράσεις που δε συνάδουν με την ποιότητα και την εμπειρία του. Οι παίκτες, έμοιαζαν να κάνουν ό,τι ακριβώς γράφουν οι αντενδείξεις ενός μεγάλου αγώνα, ενώ η Μακάμπι χωρίς να κάνει κάτι το ξεχωριστό, «έβλεπε» με άνεση το καλάθι του «τριφυλλιού». Μια ανεξήγητη διστακτικότητα, φρέναρε τα πρώτα βιολιά της ομάδας και κάπως έτσι ήρθε το 41-28.
Μέσα σε όλα «έσκασαν» και τα πρώτα μηνύματα, με τους γκρίζους να χτυπάνε κάτω από τη ζώνη τον Παναθηναϊκό, μόλις πήγε να πλησιάσει (κραυγαλέο φάουλ σε Τσαρτσαρή, επιθετικό του Σάρας, φάουλ μακριά από τη μπάλα του Μπατίστ και κλείσιμο ματιών στο αντιαθλητικό στον Βουγιούκα). Και, όμως, αυτός που έφταιγε ήταν ο Παναθηναϊκός, αυτός που έδωσε το δικαίωμα.
Στο δεύτερο μέρος, οι «πράσινοι» εμφανίστηκαν στο γήπεδο και με την άμυνα τους, στρίμωξαν στα σκοινιά τους Ισραηλίτες. Τηρώντας και ακολουθώντας το πλάνο τους, πίεσαν τη Μακάμπι. Ο Διαμαντίδης ακολούθησε τον …μαινόμενο Μπατίστ, παίρνοντας τις προσπάθειες που του αναλογούν (και όχι τις δύο του πρώτου μέρους), ο Περπέρογλου, που στο ματς της Πέμπτης δεν έπαιξε δευτερόλεπτο, έδωσε ουσιαστική η βοήθεια και οι Βουγιούκας – Καιμακόγλου έκαναν τη δουλειά τους. Ο μεν Ίαν έβαλε μέσα στα καλάθια τον Σοφοκλή κα τον Χέντριξ, ο δε Κώστας έκλεισε τρύπες και σκόραρε στην επίθεση. Παρόλα αυτά, ούτε αυτό ήταν αρκετό. Παίκτες κλειδιά όπως ο Σάτο ήταν εξαφανισμένοι, ενώ ο Λαμόνικα προστάτεψε με απίστευτο τρόπο τη Μακάμπι, που έφτασε να βγάλει το τελευταίο κρίσιμο δεκάλεπτο χωρίς να συμπληρώσει καν τα πέντε φάουλ!
Τέλος, θέλω να σταθώ στα όσα διαδραματίστηκαν με τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Ο Σάρας, ήταν το πρόσωπο της ημέρας, ελέω της επιστροφής του στο Τελ Αβίβ. Οι ραδιούργοι, λοιπόν, του έκαναν έναν απίστευτο ψυχολογικό πόλεμο, που δεν ξέρω αν τον έχει καταλάβει. Αρχικά τον χειροκρότησαν και του έδωσαν ανθοδέσμη και εν συνεχεία τον γιούχαραν με όλη τη δύναμη της φωνής τους, κάθε φορά που έμπαινε στο ματς. Επί προσθέτως, φρόντισαν ν’ ασκήσουν απίστευτη πίεση στους διαιτητές, ενώ μετά το ματς περίμεναν την αποστολή, για να τους πουν τα δικά τους, ενώ ο Ζοτς μπήκε στο πούλμαν συνοδεία των αντρών ασφαλείας. Και όλα αυτά χωρίς ίχνος απειλής για σωματική βία, παρά μόνο ψυχολογική!
ΥΓ: «Την Πέμπτη παίζουμε τη ζωή μας», είπε ο Μάικ. Ακούστε τον όλοι…

onsports.gr