Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΡΕΜΕΙ ΤΗΝ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Με παρεμβάσεις που έπαψαν πια να είναι συγκαλυμμένες...
οι ξένοι δανειστές θέτουν οι ίδιοι το δίλημμα των εκλογών της 6ης Μαΐου, στέλνοντας μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση ότι κάθε άλλο παρά έχει ολοκληρωθεί η επιχείρηση διάσωσης της ελληνικής οικονομίας, για την οποία είναι αναγκαίος και απαράβατος όρος η ύπαρξη ισχυρής και αποτελεσματικής κυβέρνησης από την επομένη των εκλογών.

Με παρεμβάσεις που έπαψαν πια να είναι συγκαλυμμένες, οι ξένοι δανειστές θέτουν οι ίδιοι το δίλημμα των εκλογών της 6ης Μαΐου, στέλνοντας μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση, έναν μήνα μετά την ολοκλήρωση του PSI, ότι κάθε άλλο παρά έχει ολοκληρωθεί η επιχείρηση διάσωσης της ελληνικής οικονομίας, για την οποία είναι αναγκαίος και απαράβατος όρος η ύπαρξη ισχυρής και αποτελεσματικής κυβέρνησης από την επομένη των εκλογών.
Οι παρεμβάσεις πολλές φορές ξεφεύγουν ακόμη και από τα όρια της διπλωματικής αβροφροσύνης, αλλά αποκαλύπτουν την πραγματική αγωνία για την έκβαση αυτής της εκλογικής περιπέτειας στη χώρα μας, η οποία και πάλι μπαίνει στο μικροσκόπιο των αγορών και των ξένων κυβερνήσεων.
Με ισχυρό «όπλο» το γεγονός ότι πλέον οι δόσεις του δανείου καταβάλλονται ανά μήνα, με την προϋπόθεση ότι θα δώσει το πράσινο φως ο μηχανισμός της τρόικας, οι ξένοι δανειστές πιστεύουν πως θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν μια ισχυρή δέσμευση από τα «φιλοευρωπαϊκά» κόμματα ότι θα προχωρήσουν πιστά στην υλοποίηση του προγράμματος.
Ορόσημο
Με κρίσιμο ορόσημο τον Ιούνιο, που θα πρέπει να έχει διαμορφωθεί και εγκριθεί το νέο πακέτο περιοριστικών μέτρων για την εξεύρεση των 11 δισ. ευρώ για την επόμενη διετία, είναι προφανές γιατί οι δανειστές «ξεχνούν» τη διπλωματική ευγένεια και απευθύνουν προειδοποιήσεις που ακούγονται ως τελεσίγραφα στην Αθήνα.
Στις Βρυξέλλες αλλά και στο ΔΝΤ παρακολουθούν αναλυτικά και εξαντλητικά καθημερινά τον τρόπο που εξελίσσεται η προεκλογική περίοδος στην Ελλάδα, αναλύουν τις δηλώσεις αλλά και τη ρητορική των κομμάτων που διαμορφώνουν και το σκηνικό, στο οποίο οι πολίτες θα κάνουν την επιλογή τους στις 6 Μαΐου, και καταστρώνουν εναλλακτικά σενάρια.
Ο εκτροχιασμός των πολιτικών δυνάμεων σε υποσχέσεις οι οποίες είναι εξωπραγματικές, και αποτελούν επανάληψη με διαφορετικό τρόπο του «Λεφτά υπάρχουν», αποτελεί την πρώτη πηγή ανησυχίας, μια και πρακτικά υπονομεύουν την εφαρμογή των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η χώρα με βάση το Μνημόνιο.
Το ζητούμενο είναι η ύπαρξη και μετά τις 6 Μαΐου σταθερού κυβερνητικού σχήματος. Αναλύοντας τα δημοσκοπικά ευρήματα θεωρείται μάλλον απομακρυσμένο το ενδεχόμενο της υπερίσχυσης των «περιθωριακών κομμάτων», όπως έσπευσε προβοκατόρικα να τα χαρακτηρίσει η ίδια η κ. Λαγκάρντ, αλλά αυτό κάθε άλλο παρά δημιουργεί επανάπαυση.
Η ενίσχυση «περιθωριακών» πολιτικών σχηματισμών, που υπόσχονται εύκολες λύσεις, αποτελεί τον μεγάλο κίνδυνο για τους Ευρωπαίους εταίρους, καθώς εκτιμάται ότι έτσι πέφτει λάδι στη φωτιά της δικαιολογημένης οργής των πολιτών.
Το ενδεχόμενο ακυβερνησίας και προσφυγής και πάλι σε διαδοχι