Σάκης Μπουλάς: Φοβήθηκα τον χλευασµό και δεν πήγα στο Σύνταγµα...

Αγανακτισµένος δηλώνει ο εκ των πρωταγωνιστών του «50-50»...
ζητεί όµως ο καθένας να κρατάει τον ρόλο του και εκµυστηρεύεται την αγωνία του όχι για τον ίδιο αλλά για τους άνεργους ηθοποιούς...


Αγανακτισµένος; Ναι. Αλλά στο Σύνταγµα δεν πάει ούτε θα πάει, επειδή πιστεύει ότι τα δηµόσια πρόσωπα και όσοι λίγο-πολύ δεν αντιµετωπίζουν πρόβληµα προκαλούν µε την παρουσία τους αυτούς που πραγµατικά υποφέρουν. Για τον Σάκη Μπουλά η κατάσταση είναι εξίσου δύσκολη για όλους, περιθώρια για εξυπνάδες και λαϊκισµούς δεν υπάρχουν και αναρωτιέται τι µας επιφυλάσσει το αύριο. Παράλληλα, αν και πρωταγωνιστεί σε µια επιτυχηµένη σειρά, το «50-50», παραδέχεται ότι, ακόµη και στην κορυφή της τηλεθέασης, λάθη γίνονται. 

– Κύριε Μπουλά, σάς αφορά αυτό που γίνεται έξω; Είστε κι εσείς αγανακτισμένος; 
«Με αφορά. ∆εν θέλω να κάνω τον έξυπνο, αλλά ήταν κάτι που λογικά και µοιραία περίµενα ότι κάποια στιγµή θα συµβεί. Παρακολουθώντας αυτά που έγιναν τα τελευταία χρόνια, από τον καιρό του Χρηµατιστηρίου και µετά, αλλά και αυτή την ξαφνική νεοπλουτίστικη άνθηση της Ελλάδας, µε κάθε οικογένεια να έχει τέσσερα-πέντε αυτοκίνητα, σίγουρα καταλάβαινε κάποιος ότι ξοδεύονταν λεφτά που δεν µας ανήκαν αλλά κάποιοι µας τα έδιναν. Πιστεύω ότι µας τα έδιναν για κάποιον λόγο. ∆εν είµαι άνθρωπος που αγαπά τις συνωµοσίες, αλλά πιστεύω ότι παίχτηκε κάποιο παιχνίδι. Στήθηκε συγκεκριµένο παιχνίδι µε πλάνο εικοσαετίας και τώρα πλέον φαίνεται. Ούτε πιστεύω βέβαια ότι υπάρχει λογικός άνθρωπος που νοµίζει πως αυτά τα χρήµατα θα είµαστε κάποτε σε θέση να τα ξεπληρώσουµε». 

– Εσείς πέσατε θύμα του παιχνιδιού που αναφέρετε; 
«Ναι, βέβαια. Και εγώ επένδυσα χρήµατα τα οποία απέκτησα µε κόπο όλα αυτά τα χρόνια και τα µισά τα έχασα και κινδυνεύω να χάσω και τα υπόλοιπα». 

– Πιστεύετε ότι όλη αυτή η αντίδραση του κόσμου μπορεί να οδηγήσει κάπου; 
«Παρακολούθησα πριν από καιρό έναν γερµανό οικονοµολόγο ο οποίος έλεγε ότι δεν είναι δυνατόν να δανείζουµε µια υπερχρεωµένη χώρα και να περιµένουµε να πάει καλύτερα. Αυτό µε καλύπτει. Θα περιµένουµε µια ζωή να έλθει η επόµενη και η επόµενη δόση. Ολος αυτός ο κύκλος της απειλής και της τροµοκρατίας, η αίσθηση της κατοχής, σε κάνει να νιώθεις ότι δεν έχεις διέξοδο, προοπτική. Το παιχνίδι στήθηκε για να υποδουλωθεί µια χώρα, να εξασφαλιστεί φτηνό εργατικό δυναµικό. Η αντίδραση του κόσµου είναι ειρηνική, απλώς αποδοκιµάζει. Φοβάµαι ότι, αν τα µέτρα ενταθούν και δεχόµαστε συγχαρητήρια επειδή τα υφιστάµεθα, η αντίδραση θα µεγαλώσει και θα πάρει και άλλες µορφές. Οταν κάποιος θα πεινάει και θα πεινάει και το παιδί του, θα πάψει να λειτουργεί λογικά και θα λειτουργήσει µε το ένστικτο. Πολύ φοβάµαι, αν και δεν θα το ήθελα, ότι θα γίνουν πράγµατα πολύ δυσάρεστα». 

– Εσείς πήρατε μέρος σε κάποια διαδήλωση, πήγατε στο Σύνταγμα; 
«Εγώ δεν έχω πάει γιατί ανήκω σε µια κατηγορία ανθρώπων που έβγαζαν περισσότερα χρήµατα από όσα χρειάζονταν. ∆εν είµαι δηλαδή στην ίδια κατάσταση µε