Το Μεγάλο Σάββατο

Aνάστα, ὁ Θεός, κρίνων τὴν γῆν, ὅτι σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι...
Το Μεγάλο Σάββατο είναι η τελευταία μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας των Παθών του Χριστού.

Το πρωί εορτάζεται στην εκκλησία η ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ κατά την οποία ψάλλεται το εξαιρετικά ελπιδοφόρο μύνημα:
«ἀνάστα, ὁ Θεός, κρίνων τὴν γῆν, ὅτι σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι»
Τα ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ του Μεγάλου Σαββάτου προς Κυριακή του Πάσχα εορτάζεται κατά το ορθόδοξο τυπικό η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Η σημερινή ημέρα του Μεγάλου Σαββάτου, είναι αφιερωμένη στην ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ και στην «ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟ».
Θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι αυτή η τόσο απρόσμενη και οπωσδήποτε αινιγματική και δυσερμήνευτη ΚΑΘΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ εμπεριέχει ολόκληρη την ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ.
Η Κάθοδος στον Άδη, ως το καταλυτικό γεγονός της Μεγάλης Εβδομάδας, δεν είναι ένα γεγονός που απευθύνεται σε όλους.
Αντιθέτως, είναι ένα γεγονός που αφορά ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ Ειλικρινείς Αναζητητές της Αλήθειας, διότι η Άκρως Μυστηριακή αυτή Κάθοδος, θα μπορούσε να προκύψει μόνο σε όσους έχουν προχωρήσει ουσιαστικά και πραγματικά (και όχι κατά φαντασία) στην Πνευματική του Εξέλιξη.
Αφορά δηλαδή, όλους όσους μετά από μεγάλη και επίπονη προσωπική προσπάθεια, έχουν καταφέρει να απελευθερώσουν την σκέψη τους από τον δογματισμό και τις θρησκευτικές αγκυλώσεις του κατεστημένου, έτσι ώστε να έχουν διαμορφώσει ένα «ανοιχτό μυαλό» με την χρήση του οποίου, μπορούν πλέον οι ίδιοι να κατευθύνουν την σκέψη τους προς την ΟΔΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.
Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, το σημερινό γεγονός της Καθόδου του Χριστού στον Άδη, θα μπορούσε να αποτελεί θαυμάσια, έναν συνδετικό κρίκο που γεφυρώνει επιτυχώς την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία με την Αγνή του Χριστού διδασκαλία, αφού όπως είναι προφανές και τα δύο συστήματα επιδιώκουν το ίδιο αποτέλεσμα.
Την ΑΝΑΣΤΑΣΗ του Ανθρώπου.

Αυτό που συμβολίζει η Κάθοδος στον Άδη είναι η «Νέκρωση της Σαρκός» ή με άλλα λόγια η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ, ως το αποτέλεσμα της ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ την οποία βιώναμε για 40 ολόκληρες ημέρες.
Διότι το Μεγάλο ΣΑΒΒΑΤΟΝ με την Κάθοδο του Χριστού στον Άδη, σηματοδοτεί ταυτοχρόνως την λήξη δύο πολύ σπουδαίων εσωτερικών ατομικών καταστάσεων που λειτουργούν ξεχωριστά στο Μεγαλειώδες ΑΒΑΤΟΝ της Ψυχής του κάθε ένα από εμάς!
Τόσο την λήξη της Μεγάλης Εβδομάδας, όσο και την λήξη της Σαρακοστής, δηλαδή της Νηστείας ή Κάθαρσης στην οποία υποβάλλαμε τις Σωματικές και τις Ψυχικές μας δυνάμεις για ΣΑΡΑΝΤΑ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ!

Ο σκοπός αυτής της Νηστείας ήταν μια μεγαλειώδης προσπάθεια που καταβάλαμε με σκοπό, ο κάθε Άνθρωπος ξεχωριστά να μπορέσει να φτάσει στο σημείο να ανακαλύψει την πραγματική ΔΙΠΛΗ ΦΥΣΗ από την οποία αποτελείται.
Την ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, αλλά και την ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!
Την Κατώτερη φύση του ΔΟΥΛΟΥ και την Ανώτερη φύση του ΚΥΡΙΟΥ από τις οποίες συνίσταται σαν μία ολοκληρωμένη οντότητα.
Όπως είναι λογικό και επόμενο, αυτές οι δύο Φύσεις είναι αντί