Αντι-μνημονιακή επιτροπή

1. Η επιτροπή γνωρίζει ότι η Ελλάδα είναι στην κόψη ενός παγκόσμιου καθοδικού οικονομικού κύκλου και πεδίο «ενδοκαπιταλιστικών διεργασιών». Γνωρίζουμε όμως ότι είναι πολιτική επιλογή τόσο η παραδειγματική καταστροφή της όσο και η διάσωση της ή νεφελώδης ημιύπαρξη της.
Η επιτροπή γνωρίζει ότι η πολύ βαθιά καταστροφή κεφαλαίων πόρων, πλούτου, επιχειρήσεων, η εξαθλίωση ολόκληρων γενεών στον καπιταλισμό δημιουργεί νέες αγορές και «ευκαιρίες», «πεδία», «φιλέτα» και «δυνατότητες».
Η επιτροπή γνωρίζει όμως ότι όλη αυτή η καταστροφή στην Ελλάδα οδηγεί σε brain drain, αφελληνισμό και απελπισία, ενώ αφήνει απροστάτευτο τον δημόσιο πλούτο, με μόνους τελικά ωφελημένους όσους είναι αρκετά ισχυροί ώστε να στέκονται εκτός της καταστροφής που βιώνουμε.
Γνωρίζουμε ότι όλα αυτά είναι πολιτική επιλογή της Ελληνικής άρχουσας τάξης.
Η επιτροπή λαμβάνοντας ορμή από τις αρχές της δικαιοσύνης, της φιλανθρωπίας, της Εθνικής ανεξαρτησίας και τον ήλιο τον νοητό, απαρτιζόμενη, από μέλη στελέχη και φίλους του ΠΑΣΟΚ, σοσιαλιστές σύγχρονους των ευρωπαίων συντρόφων μας, βρίσκεται σε άρνηση να αποδεχτεί ως μοιραία την παρούσα κατάσταση της χώρας και τον λαό μας χαρακτηριζόμενο ως ανάξιο και άρα δικαίως τιμωρούμενο με τέτοια δεινά.
Για την επιτροπή είναι αδύνατον να σκεφτεί και πολύ περισσότερο να παρακολουθεί απαθής και αδιάφορη την καθοδηγούμενη από Έλληνες πορεία της Ελλάδος σε ακόμη έτος ύφεσης και καταστροφής, αλλά και των εκ ευρωπαίων εταίρων μας εκπορευόμενο «οικονομικό κανιβαλισμό» με θύμα την χώρα μας.
Για την επιτροπή το μνημόνιο το PSI και το PSI plus δεν είναι ούτε η «σωτηρία», ούτε επιτυχία, ούτε η «λύση» η οποία περικλείει δόξα και τιμή στους φέροντες αυτή.
Για την επιτροπή όλα αυτά είναι ο τρόπος για μοιρασιά των ζημιών μεταξύ των δανειστών μας. Τρόπος μοιρασιάς ζημιών ο όποιος επιβλήθηκε στην χώρα όταν εξ αιτίας του μνημονίου το χρέος έγινε μη βιώσιμο. Δεν μας αξίζουν αυτά τα πράγματα.
Η επιτροπή γνωρίζει ότι το μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος αλλά το επιστέγασμα μιας παταγώδης αποτυχίας η οποία παρουσιάστηκε τελικά ως πολιτική επιλογή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Ο κ Παπανδρέου παρουσίασε το μνημόνιο προς την Ελληνική κοινωνία ως μέσο διασφάλισης μισθών και συντάξεων και προς την άρχουσα τάξη ως παράθυρο ευκαιρίας.
Η Κυβέρνηση Παπανδρέου πυροδότησε και καλλιέργησε επί μακρού κλίμα ανασφάλειας στα λαϊκά στρώματα και έδωσε πολιτική νομιμοποίηση στους γνωστούς κρατικοδίαιτους παρογκόβιους της Ελληνικής οικονομίας ώστε να βάλουν χέρι στον απαξιωμένο δημόσιο πλούτο, στις εργασιακές σχέσεις, στους μισθούς, στις συντάξεις στα ασφαλιστικά ταμεία και στα ώριμα δικαιώματα των εργαζομένων.
Για αυτό το λόγο το μνημόνιο στηρίχτηκε με πείσμα από σύσσωμη την ελληνική άρχουσα τάξη, δημοσιογράφους διανοητές και πολιτικούς άλλων χώρων.
Η επιτροπή γνωρίζει ότι λύση δεν είναι τα κουρέματα η μείωση των ελλειμμάτων και η βιωσιμότητα του χρέους μέσω της λιτότητας. Αυτά είναι ασπιρίνες σε ένα καρκινοπαθή. Η επιτροπή γνωρίζει ότι ούτε είναι λύση οι ε