Εκλογές, χωρίς...επιλογές

Του Κώστα Παπαθεοδώρου

Επόμενη στάση εκλογές...
Οι μέρες- βαρέθηκα να το επαναλαμβάνω μονότονα- είναι κρίσιμες, οι συνθήκες δραματικές, η ατμόσφαιρα εκρηκτική και ο ορίζοντας… θολός. Η όποια αναλαμπή- η νέα δανειακή σύμβαση και η διαγραφή του χρέους- οφείλεται στο μάτι του κυκλώνα όπου όλα γύρω στροβιλίζονται και το κέντρο μένει προς στιγμήν αλώβητο.
Έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες, η Ελλάδα έχει λίγο χρόνο να ανασάνει και να σκεφτεί τον τρόπο και το σχέδιο της ηθικής, κοινωνικής και πολιτικής ανασύνταξης.
Γι’ αυτό οι επικείμενες εκλογές, που πρέπει να διεξαχθούν ελεύθερα, απρόσκοπτα και όχι υπό την πίεση και τον τραμπουκισμό των ποικιλώνυμων «αγανακτισμένων», σηματοδοτούν αποφάσεις υψηλού ρίσκου για τη χώρα.
Γιατί ακόμη και αν φιλοσοφικά γίνει αποδεκτό ότι πράγματι η βία, η πολιτική βία είναι η μαμή της ιστορίας, πρακτικά η τυφλή, η απρόκλητη βία των γηπέδων, των πλατειών και των δρόμων είναι η μητέρα της διάλυσης του κοινωνικού ιστού και της αποδόμησης της οικονομικής λειτουργίας.
Οι επιλογές των πολιτών αυτή τη φορά δεν θα γίνουν στη βάση των ιστορικών στερεοτύπων- αριστερά ή δεξιά- αλλά επί των υπαρκτών διλημμάτων για την ταυτότητα, τη φυσιογνωμία, την προοπτική της χώρας.
Το δίλημμα στο οποίο θα κληθούν να πάρουν θέση οι Έλληνες, αφορά το ευρώ ή τη δραχμή, την Ευρωπαϊκή Ένωση ή την Ανατολή.
Γιατί, αν και οι κυρίαρχες παρατάξεις συγκλίνουν, συναποδέχονται και υπερασπίζονται την επιλογή της ευρωπαϊκής πορείας και του κοινού νομίσματος, έστω και με ρητορική προσαρμοσμένη στους στόχους και τις επιδιώξεις του κάθε πολιτικού φορέα, ακόμη και τώρα υπάρχουν δυνάμεις που μιλούν για έξοδο της Ελλάδας από την Ε.Ε. και επιστροφή στη δραχμή.
Ωστόσο προϊόντος του χρόνου, φθίνουν οι λεβέντικες κορώνες και οι παλικαρίσιες ατάκες των εναπομεινάντων υπερασπιστών της ηρωικής εξόδου και της εθνικής αξιοπρέπειας, που προέρχονται είτε από τη συντηρητική αριστερά όσο και από την εθνικιστική ακροδεξιά.
Αλλά η προεκλογική ρητορική των κομμάτων καθώς και το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα δεν αρκούν ώστε να δώσουν πνοή σε μια γονατισμένη χώρα και να εμφυσήσουν αισιοδοξία σε έναν καθημαγμένο λαό.
Τα κόμματα του μνημονίου που φύσει και θέση υπερασπίζονται την ευρωπαϊκή προοπτική, την επομένη των εκλογών θα κληθούν είτε κατά μόνας, είτε σε συνεργασία να σχηματίσουν κυβέρνηση.
Κυρίως όμως θα κληθούν να συγκροτήσουν έναν νέο πολιτικοκοινωνικό συνασπισμό ο οποίος πρέπει να βάλει τάχιστα τα θεμέλια για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας, την ποιοτική αναδιάρθρωση των υπηρεσιών, την θεσμική προστασία των πολιτών, την αποκατάσταση του κύρους της χώρας.
Πρωτοβουλίες και δράσεις που για να υποστηριχθούν και να αποδώσουν πρέπει να είναι ενταγμένες σε ατμόσφαιρα δίκαιης κατανομής του κόστους της κρίσης αλλά και βαθμιαίας αποκατάστασης της ατομικής , συλλογικής και εθνικής αξιοπρέπειας.
Λαϊκισμός και Ελιτισμός
Η παραμονή της χώρας στην Ε.Ε. και το ευρώ δεν εξαρτάται απλά και μόνο