Οι...φίλοι, οι "σύμβουλοι" και το (προσφιλές) Γουδί!

Άρθρον του ποιητού-λοκατζού κ.Γαρουφαήλ Κρανιδιώτου-συνεργάτου Αντωνίου Σαμαρά

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

Κύριε Ροΐδη,
Διαβάζω σε πατριωτική διαδικτυακή έπαλξη ύμνο του κ. Γαρουφαήλ Κρανιδιώτου στον κ.Αντώνιον Σαμαράν, που καταλήγει: “Αν τεκμηριωθούν όσα βλέπουμε κι υποψιαζόμαστε ότι έγιναν, αφού θεσμικά θα φύγουν, θεσμικά θα τους πάμε ανεβαίνοντας την Μεσογείων δεξιά για να πληρώσουν το λογαριασμό“. Αν δεν κάνω λάθος, και ζητώ εκ των προτέρων συγνώμη αν κάνω, Μεσογείων δεξιά (τώ ανερχομένω εξ Αθηνών) είναι το Γουδί, παρεκτός και ο κ.Γαρουφαήλ εννοεί το Μπάμιγκτον ή το ΓΝΑ. Απειλεί λοιπόν ο εξ απορρήτων του κ.Σαμαρά με εκτελεστικό απόσπασμα την κυβέρνηση ή κάποια μέλη της, προφανέστατα δε το ίδιο τον πρωθυπουργό. Λέει μάλιστα «θεσμικά» για να δείξει την πίστη του στο Σύνταγμα, πλην όμως ως κορυφαίος νομομαθής ξέρει πως θεσμικά δεν μπορεί να εκτελεστεί κανείς αφού η θανατική ποινή (απαγορευμένη στην Ε.Ε. μάλιστα) δεν μπορεί να επανέλθει, ή και αν ο κΣαμαράς την επαναφέρει (δεν μας το έχει πει όμως), δεν γίνεται Σιγά τα αίματα να επιβληθεί αναδρομικά. Άρα δικαιούμαι να εικάσω πως αναφέρεται σε έξοδο από την Ε.Ε. και σε στρατιωτικό πραξικόπημα, αφού δεν μπορώ να πιστέψω πως προσχώρησε στη λαϊκή Επανάσταση, που ούτε η κα Παπαρρήγα δεν την ευαγγελίζεται για το ορατό μέλλον. Επειδή μου είναι αδιανόητο να πιστέψω πως ένα αστικό κόμμα, έστω και θερμοκήπιο διάφορων λαμογιών της διακυβέρνησης Καραμανλή του Β΄, έστω και λαϊκοδεξιό όπως κατάντησε τώρα η ΝΔ, προτείνει τέτοια διέξοδο, προφανώς πρόκειται για μα ακόμη κούφια ιντερνετικής κατανάλωσης και εκτόνωσης παρλαπίπα του αρειμάνιου συγγραφέως του άρθρου, η οποία όμως δεν μπορεί να μας αφήσει αδιάφορους λόγω της διακηρυγμένης στενής πολιτικής και φιλικής του σχέσης με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος σιωπά αιδημόνως και δεν αποδοκιμάζει τις εμπρηστικές σαπουνόφουσκες του «κολλητού» του. Αυτή όμως είναι άκρως ανεύθυνη και επικίνδυνη δημαγωγία πολιτικού μίσους, γιατί δεν πιστεύω βέβαια πως ο κ.Σαμαράς θα έστελνε στο απόσπασμα τον παλιό του συγκάτοικο στα φοιτητικά τους νιάτα στις ΗΠΑ, τον αρχηγό του διάδοχου στην εξουσία κόμματος που τον κάλυψε απόλυτα στο θέμα των μυστικών κονδυλίων, θεωρώντας πως είναι τίμιο και ωφέλιμο να διατίθεται ανεξέλεγκτα δημόσιο χρήμα και μάλιστα υψηλά ποσά, με άγνωστο προορισμό, διαδικασίες και σκεπτικό. Προσωπικά εγώ δεν θα το δεχόμουν αυτό έστω και από τον εντιμότερο άνθρωπο του κόσμου, αν μη τι άλλο για προστατεύσω πρώτιστα τη δημόσια αρετή της λογοδοσίας και της διαφάνειας ( γιατί και το πιο απόρρητο μπορεί να ελέγχεται από μια διακομματική επιτροπή) και την προσωπική του υπόληψη πέρα από κάθε δυνατότητα αμφισβήτησης. Τα λέω αυτά γιατί η πατριωτική αγανάκτηση του γνωστού διώκτη των Ντιντίδων της ΝΔ (αλλά όχι και των ντιντίδων της Εκκλησίας), είναι φοβάμαι κάπως επιλεκτική. Για να το κάνω λιανά, για μένα ο πατριωτισμός σε καιρό ειρήνης, κρίνεται πρώτιστα από το σεβασμό μας στο δημόσιο ταμείο και όχι από φτηνιάρι