Θέση ευθύνης για την Πατρίδα και το Μέλλον

Γράφει ο Νίκος Καραμπάσης
Εδω που φτάσαμε, η ΜΟΝΗ Εθνική και Πατριωτική στάση ευθύνης του καθενός μας είναι να πούμε ενα βροντερό ΝΑΙ στη συμφωνία, να σηκώσουμε τα μανίκια και να γυρίσουμε σελίδα δημιουργώντας ενα νέο ΚΡΑΤΟΣ (και κοινωνία).
Εδω που φτάσαμε ΔΕΝ μπορούμε ούτε δραχμές να τυπώσουμε, ούτε εγκλογές να κάνουμε, ούτε καν να παραφρονήσουμε...Εδώ που φτάσαμε πρέπει να κάνουμε "κόμπο" την οργή μας που βράζει, να σφίξουμε τις γροθιές και να τις κάνουμε "σφυριά" για να οικοδομήσουμε ενα νέο καλλύτερο μέλλον. ΦΥΣΙΚΑ, αυτό δεν σημαίνει ΚΑΝΕΝΑ συγχωροχάρτι σε κανέναν και καμμία.Για το πως και γιατί και απο ποιούς φτάσαμε ΕΔΩ. Οι ευθύνες πρέπει να αναζητηθούν στο ακεραιο και να αποδοθούν - ψυχρά και μεθοδικά, όπως συνετελέσθηκε άλλωστε και το εγκλημα κατα τυ λαού μας.
Αυτή την ώρα δεν βοηθάει "ο λαϊκισμός". Να ΜΗΝ επαναλάβουμε τα λάθη του 1920-1922 που απο τη Συνθήκη των Σεβρών βρεθήκαμε στη Συνθήκη της Λωζάννης (όποιος ξέρει στοιχειώδη ιστορία καταλαβαίνει). Γνωρίζω κι εγω, πολύ καλά νομίζω, τις πολιτικές (και άλλες) διεργασίες που γίνονται(γνωστές και μη). Και τις δυσκολίες που υπάρχουν. Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει. Κι αυτό μπορεί να γίνει εδω που φτάσαμε - ΥΠΕΡ του ελληνικού λαού - ΜΟΝΟ μέσα απο την υπερψήφιση της συμφωνίας και την αλλαγή ΟΛΟΥ του πολιτικού και κοινωνικού μας "μοντέλου"(στη συνέχεια).
Είναι απολύτως "καθαρό" τις πρέπει να γίνει και γιατί. Κι αυτή πρέπει να είναι η θέση κάθε έλληνα ή φιλέλληνα. Αλλά, οι ευθυνες για το αίμα και τον πόνο, θα πρέπει να αποδοθούν - στη συνέχεια - στο ακέραιο.