Γράμμα στον Διονύση Σαββόπουλο…

Αχ, Νιόνιο της νιότης μας. Μαζί σου θαρρέψαμε πως όλα θ’ άλλαζαν…Ναι, σε τρόμαζε δεκαετίες πριν εκείνος ο χειμώνας, Νιόνιο μου! Για τούτον εδώ που μας κατέβηκε φορτσάτος, τι να λες άραγε; Νέος, γεμάτος όνειρα μα και πίκρα για τη μιζέρια της «ψωροκώσταινας» ροβόλησες κατά κάτω απ’ τη Σαλόνικα με το
Keywords
Τυχαία Θέματα