«Η νεολαία διψά να μάθει» - Μαθαίνοντας στους νέους άγνωστες πτυχές του 1974

Συγκινητικό είναι το ενδιαφέρον των μαθητών για μία άγνωστη πτυχή της κυπριακής τραγωδίας του 1974, όταν χιλιάδες Κυπριόπουλα φιλοξενήθηκαν από τον ελληνικό λαό, απ’ άκρου εις άκρον της Ελλάδας.

Τη διαφώτιση του κεφαλαίου αυτού έχει βάλει ως στόχο η «ομάδα πρωτοβουλίας ασυνόδευτων και φιλοξενηθέντων παιδιών στην Ελλάδα το 1974», ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος της οποίας φιλοξενήθηκαν σήμερα στην Επιτροπή Προσφύγων της Βουλής,

κατά τη διάρκεια της οποίας συζητήθηκαν τα πεπραγμένα της ομάδας, αλλά και όσα εκκρεμούν.

Στην εισαγωγή του, ο πρόεδρος της Επιτροπής, Νίκος Κέττηρος, εξήρε το γεγονός ότι μέσα από τις προσπάθειες της ομάδας, έχει αναδειχθεί το ζήτημα, τονίζοντας ότι το ενδιαφέρον τόσο των μαθητών, όσο και των συνδέσμων γονέων σε σχολεία της Ελλάδας, προκειμένου να μάθουν περισσότερα για το θέμα είναι συγκινητικό, με μέλη της ομάδας να έχουν προσκληθεί από σχολεία για να μοιραστούν τις εμπειρίες τους.

Όσα έγιναν κι όσα εκκρεμούν

Στην παρέμβασή του, ο πρόεδρος της ομάδας, Ανδρέας Θεοδοσίου, αναφέρθηκε σε όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα, μετά από τις δράσεις της εν λόγω πρωτοβουλίας, καθώς επίσης και στις εκκρεμότητες.

Σε ό,τι αφορά στις λύσεις που έχουν δοθεί, είπε ότι έχει εκδοθεί πιστοποιητικό θανάτου για την Παναγιώτα Νικολάου, η οποία θεωρείτο ελλείπον πρόσωπο από τη Δημοκρατία και πέθανε σε ορφανοτροφείο. Μέσα από το διαθέσιμο αρχείο, επιτεύχθηκε το «κλείσιμο» αυτού του κεφαλαίο, με την έκδοση του πιστοποιητικού.

Όπως είπε ο κ. Θεοδοσίου, υποθέσεις κακοποιήσεων έχουν βρει τον δρόμο τους, αφού σε αρκετές περιπτώσεις βρίσκονται ενώπιον των αρμοδίων οργάνων του Κράτους, με την ομάδα να συνεχίζει να επιβλέπει κατά πόσο εφαρμόζονται όσα πρέπει.

Ο κ. Θεοδοσίου εξέφρασε λύπη για το γεγονός ότι δεν υπήρχε εκπρόσωπος του Υπουργείου Παιδείας στη συνεδρία της Επιτροπής.

Σχετικά με τις εκκρεμότητες, όπως υπέδειξε, ένα ζήτημα είναι η πρόσβαση στα αρχεία του Κράτους, κάτι που αν λυνόταν, θα συνέβαλλε στο να «αναδειχθούν άλλα θέματα». Τόνισε ότι δεν είναι τόσο θέμα ευθυνών, όσο θέμα «ιστορικής αλήθειας».

Αναφερόμενος στην προσφυγή εναντίον της Τουρκίας, είπε ότι προγραμματίζονται συναντήσεις με πολιτικούς αρχηγούς και κόμματα, σημειώνοντας ότι έχει αποσταλεί σχετική επιστολή στους αρχηγούς. Εξέφρασε, την ίδια ώρα, τη δυσφορία του για το γεγονός ότι μόνο το ΑΚΕΛ και το ΕΛΑΜ ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα.

Στο σημείο εκείνο παρενέβη ο βουλευτής του ΔΗΚΟ, Χρήστος Σενέκης, ο οποίος είπε ότι τα κόμματα δεν έλαβαν επιστολή, με τον κ. Θεοδοσίου να διευκρινίζει ότι η επιστολή στάληκε στους αρχηγούς και τον κύριο Σενέκη να απαντά σε έντονο ύφος «αν δεν θέλετε να μας δώσετε την επιστολή, μη μας τη δώσετε».

Η ομάδα πρωτοβουλίας ασυνόδευτων και φιλοξενηθέντων παιδιών στην Ελλάδα το 1974 προσκάλεσε και την Επιτροπή Προσφύγων στο μνημόσυνο της Παναγιώτας Νικολάου στους Καπέδες, στις 3 Δεκεμβρίου.

«Η νεολαία διψά να μάθει»

Αναφερόμενος στις δράσεις της ομάδας για διαφώτιση σχετικά με τη φιλοξενία ασυνόδευτων παιδιών στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής, ο κ. Θεοδοσίου ανέφερε ότι η ανταπόκριση του εκπαιδευτικού κόσμου είναι «συγκινητική», αλλά πιο συγκινητική είναι η ανταπόκριση της νεολαίας, η οποία «διψά να μάθει» και κυρίως θέλει να μάθει «αυθεντικά πράγματα από ανθρώπους που τα έζησαν». 

«Ξεχνούν και διαλείμματα και όλα, μας πελλανίσκουν με τις ερωτήσεις τους, θέλουν να μάθουν», είπε χαρακτηριστικά.

Καταλήγοντας, ο κ. Θεοδοσίου εξέφρασε το παράπονο ότι η ομάδα δεν λαμβάνει κανενός είδους βοήθεια για τις δράσεις της, ζητώντας την ενίσχυση από το κράτος, για να αντεπεξέλθει η ομάδα στα έξοδα διαχείρισης.

Καταλήγοντας, είπε ότι στις 26 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η δεύτερη μεγάλη εκδήλωση της ομάδας στον Πύργο Ηλείας, για να τιμηθούν όσοι φιλοξένησαν ασυνόδευτα παιδιά από την Κύπρο.

«Έμπρακτη εφαρμογή του Δεν Ξεχνώ»

Στη δική του παρέμβαση, ο αντιπρόεδρος της ομάδας, Μιχάλης Μιχαήλ, είπε ότι οι δράσεις της ομάδας αποτελούν μία έμπρακτη εφαρμογή του «Δεν Ξεχνώ», καθώς «είναι διαφορετικό να έχεις ζώντες ανθρώπους που έχουν βιώσει αυτό το πράγμα».

Ανέφερε, επίσης, ότι το ζήτημα με το αρχείο είναι πολύ σημαντικό, διότι «έχουμε δικαίωμα να ξέρουμε τι γράφει ο καθένας για εμάς».

Μέχρι σήμερα, είπε, δεν ξέρουμε τον πραγματικό λόγο που έγινε αυτό που έγινε, παρά μόνο τον επιφανειακό λόγο, υποδεικνύοντας ότι η πρόσβαση στο αρχείο θα μπορούσε να φωτίσει την πραγματική αιτία.

Όπως τόνισε, «έχουμε στοιχεία ότι περιέχουν σημαντικά πράγματα τα αρχεία», για να καταλήξει λέγοντας ότι «η γνήσια ιστορία είναι από αυτούς που την έζησαν».