Ο Πολιτισμικός Ρατσισμός της ΔΔΟ και η περίπτωση Κιζίλγιουρεκ

Η Λαϊκή Κυριαρχία στηρίζεται «στην Ελευθερία και στην Ισότητα των πολιτών». Οι Αξίες αυτές ορίζονται από τις πρώτες Διακηρύξεις των Αστικών Επαναστάσεων ως Θεμελιακές και Αδιαπραγμάτευτες. Γι' αυτό το λόγο σε όλες τις Δημοκρατίες, η Λαϊκή Κυριαρχία κατοχυρώνεται ως «θεμέλιο του πολιτεύματός» και δεν αναθεωρείται. Η δε εξουσία του Λαού ασκείται από το Εκλογικό Σώμα και η θέληση του είναι η θέληση της Πλειοψηφίας.

Σε μια διαδικασία εφάμιλλη αυτής των υπολοίπων Κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ψηφοδέλτιο των προηγούμενων Ευρωεκλογών (2019) περιλάμβανε υποψήφιους και κομματικούς σχηματισμούς

από όλο το φάσμα των κοινοτήτων και άλλων ομάδων που απαρτίζουν την κοινωνία της Κύπρου. Ο λαός της Κύπρου, ως ένας και Ενιαίος, άσκησε το εκλογικό του Δικαίωμα μέσω ενός Ενιαίου Εκλογικού Καταλόγου. Όπως δηλαδή προβλέπει ένα Δημοκρατικό πολίτευμα με την «ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης, ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, βασισμένη στην ισότητα των πολιτών».

Ως αποτέλεσμα της ελευθερίας, της ισότητας και της απάλειψης των ρατσιστικών διακρίσεων, το μέλος της «τουρκικής κοινότητας» της Κύπρου κ. Κιζίλγιουρεκ, κατήλθε ως υποψήφιος με το ΑΚΕΛ και εκλέγηκε Ευρωβουλευτής. Η σημασία αυτού του γεγονότος είναι τεράστια. Το ΑΚΕΛ πέτυχε (ίσως και άθελα του) μία Νίκη Υπέρ της Δημοκρατίας, αφού το ίδιο το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν επιτρέπει την εκλογή ενός βουλευτή μέλους της «τουρκικής κοινότητας», διαμέσου του ψηφοδελτίου ενός κόμματος της «ελληνικής κοινότητας» της Κύπρου. Με λίγα λόγια, πριν την ένταξη μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ δεν μπορούσε, λόγω των Ρατσιστικών Προνοιών του Συντάγματος, να συμπεριληφθεί μέλος της «τουρκικής κοινότητας».

Η Ευρωπαϊκή Ένωση όμως, όχι απλώς το επιτρέπει, αλλά επιβάλλει την Ισότητα των Πολιτών και την Κατάργηση των Διακρίσεων, ως απαραίτητο κανόνα της Δημοκρατίας.

Αποδείχτηκε πλέον περίτρανα σε όλους (στην ΕΕ, στον ΟΗΕ, σε εμάς τους ίδιους) πως στην Κύπρο η Λαϊκή Κυριαρχία μπορεί και πρέπει να στηρίζεται στην Ελευθερία και στην Ισότητα των πολιτών. Η πολυπολιτισμική κοινωνία της Κύπρου, όπως είναι και οι υπόλοιπες Ευρωπαϊκές, αναγνωρίζει και σέβεται τη Διαφορετικότητα, αλλά ταυτόχρονα προωθεί και προστατεύει την Ισότητα και τη Δημοκρατία.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ένα ζωντανό παράδειγμα για να μας στηρίξει στον αγώνα μας για Απελευθέρωση και Δημοκρατία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέχει ένα δυνατό χαρτί, για να σταθεί στο πλευρό μας στον αγώνα για μίαν «Ενιαία Κυπριακή Δημοκρατία», της Ελευθερίας και της Ισότητας.

Υπάρχει γνήσιος Δημοκράτης που να επιδιώκει κάτι διαφορετικό;

Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία όμως, προβλέπει την εκ νέου ρατσιστική διχοτόμηση του Κυπριακού λαού και ξεχωριστές εκλογικές διαδικασίες. Προβλέπει «ομογενοποιημένα» κρατίδια, όπου για παράδειγμα στο τουρκικό κρατίδιο θα εκδιώκονται «μη-Τούρκοι» κάτοικοι, κάθε φορά που θα ξεπερνούν καθορισμένα πληθυσμιακά ποσοστά. Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία θα είναι δηλαδή, «απειλή κατά της φιλελεύθερης Δημοκρατίας και της ανοιχτής κοινωνίας». 

Ο κ. Κιζίλγιουρεκ για παράδειγμα, δεν θα μπορεί να θέσει ξανά υποψηφιότητα στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ, αφού θα είναι «μη-Έλληνας». Σε πρόσφατο άρθρο του με θέμα τον «Πολιτισμικό Ρατσισμό της Ακροδεξιάς» (6/2/2024), ο κ. Κιζίλγιουρεκ καταγγέλλει τους ακροδεξιούς της Γερμανίας επειδή θέλουν λέει, να εκδιώξουν τους «μη-Γερμανούς» από το κράτος τους, επιδιώκοντας μία «ομογενοποιημένη πατρίδα». Γι’ αυτό τους χαρακτηρίζει «απειλή κατά της φιλελεύθερης Δημοκρατίας και της ανοιχτής κοινωνίας».

Με λίγα λόγια, η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία παρουσιάζει όμοια ιδεολογία και προβλέπει παρόμοιες διατάξεις με όσα επιδιώκουν και οι ακροδεξιοί της Γερμανίας.

Υπάρχει γνήσιος Δημοκράτης στην Κύπρο που να αποδέχεται τον Πολιτισμικό, Πολιτικό και Εδαφικό Ρατσισμό της ΔΔΟ;

Υστερόγραφο: Προς τι η έκπληξη για όλους αυτούς τους εικονικούς γάμους που τελέστηκαν στην Κύπρο; Μήπως δεν είναι όλα εικονικά σε αυτόν τον τόπο; Εικονικοί αριστεροί, εικονικοί εθνικόφρονες, εικονικοί μετανάστες, εικονικά διαβατήρια, εικονική αξιοκρατία, εικονική διαφάνεια… Ένα πράγμα είναι αληθινό σε αυτό το νησί, η Απειλή της Τουρκίας, αλλά ακόμα και για αυτό έχουμε φτιάξει μία δίκη μας εικονική πραγματικότητα που λέει πως δεν χρειάζεται Ισχυρή Άμυνα και Πλάνο Απελευθέρωσης για να σωθούμε αλλά δίνοντας δώρα «θα πείσουμε την Τουρκία να έρθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με εποικοδομητικό πνεύμα».

Τόσο εικονικός είναι ο αγώνας όλης της πολιτικής μας ηγεσίας, τα τελευταία 50 χρόνια!