Πόλεμος/Ουκρανία:Κερδισμένοι και χαμένοι-Οι λαοί πληρώνουν τα βάρη του πολέμου

Ο πόλεμος στην Ουκρανία καλά κρατεί. Συμπληρώθηκαν ήδη δύο χρόνια και κανένας δεν γνωρίζει πόσο ακόμα θα κρατήσει. Ένας πόλεμος που από την αρχή τονίσαμε ότι δεν είναι δίκαιος και ότι οι δυνάμεις της λογικής και της ειρήνης όφειλαν και οφείλουν να εργαστούν για τον τερματισμό του.

Δύο χρόνια πολέμου, τεράστιες οι καταστροφές, φυσικές και υλικές, ανυπολόγιστες οι ζημιές, εκατοντάδες χιλιάδες οι θάνατοι, πολύ περισσότεροι οι τραυματισμένοι.

Ποιοι οι χαμένοι και ποιοι οι κερδισμένοι αυτού του πολέμου? Ποιοι ακόμα επενδύουν στην συντήρηση του πολέμου?

Πέραν από τις ευρύτερες γεωπολιτικές,

γεωοικονομικές και γεωστρατηγικές εξελίξεις, τα συμφέροντα και οι επιδιώξεις που υπάρχουν σ’ αυτό τον πόλεμο – όπως και σε κάθε πόλεμο - υπάρχουν οι χαμένοι που είναι οι πολλοί και οι κερδισμένοι που είναι οι λίγοι.

Ασφαλώς οι μεγάλοι χαμένοι είναι οι λαοί των δύο χωρών, Ρωσίας και Ουκρανίας. Περίπου μισό εκατομμύριο σύμφωνα με δημοσιεύματα της “New York Times” είναι οι πρόσφυγες από την Ουκρανία στην Ευρώπη σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, ενώ οι πρόσφυγες στο εσωτερικό κοντεύουν τα 4 εκατομμύρια.

Δημοσιεύματα και αναλυτές μιλούν για ένα τρισεκατομμύριο δολάρια το κόστος ανοικοδόμησης της χώρας, στοιχεία που επιβεβαιώνει και η παγκόσμια τράπεζα.

Η κρίση αυτή ασφαλώς επηρεάζει οριζόντια και κάθετα πολύ περισσότερο τον λαό της Ουκρανίας, αλλά και το Ρωσικό λαό στα θέματα οικονομίας, επιχειρείν, τάξης και ασφάλειας, όπως επίσης και όλο το εποικοδόμημα των δύο χωρών.

Εδώ αξίζει να σημειώσουμε τις αρνητικές παρενέργειες που δημιουργούνται για την κλιματική αλλαγή και την πράσινη μετάβαση. Μεγάλος χαμένος είναι το περιβάλλον, η χλωρίδα, η πανίδα με καταστροφές άνευ προηγουμένου. Μάλιστα σ’ ορισμένες περιπτώσεις, όπως η ανατίναξη υδροηλεκτρικού φράγματος Νόβα Καχοβκα, προκάλεσε ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή. Μεγάλη είναι επίσης η καταστροφή από τα αέρια των πυραυλικών επιθέσεων, οι καπνοί από τις επιθέσεις με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια τεράστια τοξικότητα ουσιών στο περιβάλλον.

Μεγάλος ηττημένος και χαμένοι είναι οι λαοί της Ευρώπης, οι οποίοι βλέπουν καθημερινά το κόστος ζωής να εκτοξεύεται, τα δε φτωχά, λαϊκά στρώματα βρίσκονται σε απόγνωση. Η ακρίβεια και ο πληθωρισμός κτυπούν κόκκινο. Η διατροφική αλυσίδα επηρεάζεται και οι επιπτώσεις τεράστιες. Οι αγρότες αγανακτισμένοι βρίσκονται σε πλήρη κινητοποίηση. Φθίνει συνεχώς η αγροτική τάξη και μαζί της μαραίνει και η αγροτική οικονομία.

Μέσα σε δύο χρόνια οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν διαθέσει 35 δισεκατομμύρια ευρώ για στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, ενώ οι συνολικές δαπάνες και υποσχέσεις των Ευρωπαίων για στήριξη της Ουκρανίας πλησιάζουν τα 200 δισεκατομμύρια ευρώ.

Στην ουσία αυτό που εξάγεται ως συμπέρασμα είναι ότι όλες οι κυρώσεις που επιβάλλονται στην Ρωσία από την δύση, έχουν αρνητικά αποτελέσματα για την Ευρώπη και τους λαούς της.

Μεγάλος κερδισμένος του πολέμου είναι το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα των Ηνωμένων Πολιτειών που εκτελούν συμβόλαια παραγωγής στρατιωτικού υλικού και εξοπλισμού. Σύμφωνα με το Οικονομικό Ινστιτούτο του Κιέλου, από την αρχή του πολέμου οι ΗΠΑ έχουν διαθέσει 75 δισεκατομμύρια δολάρια στην Ουκρανία εκ των οποίων τα 44 δισεκατομμύρια είναι στρατιωτική βοήθεια, ενώ εκκρεμεί στο Κογκρέσο ένα νέο πακέτο 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Όλες ανεξαίρετα οι χώρες της Ευρώπης έχουν υποβληθεί σε μια άνευ προηγουμένου παραγγελίες εξοπλισμών από τις ΗΠΑ που μπορούμε να μιλούμε για μαμούθ δαπάνες που φτάνουν σε ιστορικό ρεκόρ όλων των εποχών.

Την ίδια ώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προχωρήσει σε πλήρη εξάρτηση της Ευρώπης από τα καύσιμα και ενεργειακά που η Ρωσία από αποκλειστικός προμηθευτής έχει μείνει μόνο στο 8%.

Ειλικρινά δεν γνωρίζω αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες συνειδητοποιούν την καταστροφή που έρχεται! Η Ευρώπη πραγματικά χορεύει σε «ηφαίστειο». Δύο χρόνια από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, τα πράγματα εξωθούνται σε μια ιμπεριαλιστική σύγκρουση ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας. Όχι πως δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή. Απλά οι επιχειρήσεις λαμβάνουν χώρα στο μέτωπο της Ουκρανίας. Μια ευρύτερη παγκόσμια σύρραξη είναι πλέον πολύ ορατή.

Στην ετήσια έκθεση της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου, διαπιστώνει ότι οι «Κύριοι παίχτες της Δύσης», άλλα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα και χωρίς του λεγόμενου «Παγκόσμιου Νότου» είναι όλοι δυσαρεστημένοι με το status quo και το δικό τους μερίδιο.

Τώρα είναι η ώρα των σοφών ηγετών. Των ανθρώπων που έχουν το πολιτικό ανάστημα να αναλάβουν πρωτοβουλίες για τον τερματισμό του πολέμου, όπως και κάθε άλλου πολέμου. Τώρα είναι η ώρα των διαπραγματεύσεων, των δράσεων και πρωτοβουλιών για να σώσουμε την Ευρώπη και τον πλανήτη μας. Το διεθνές φιλειρηνικό κίνημα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των αγώνων για την ειρήνη και την φιλία των λαών. Η ανθρωπότητα πέρασε πολλούς πολέμους, αλλά μόνο με την λογική και σε συνθήκες ειρήνης τα κατάφερε. Και σήμερα, ποτέ προηγούμενα, η ανάγκη, η απαίτηση για ειρήνη στον κόσμο δεν φάνταζε τόσο επείγον!

Γιώργος Τ. Γεωργίου

Μέλος Πολιτικού Γραφείου ΑΚΕΛ

1/3/2024