Πρόταση για «Μουσείο 1963-64» - Επιστρέφει στο κράτος η οικία Λυσσαρίδη

Σε ένα τέτοιο Μουσείο, έστω και με μιαν απλή περιδιάβαση, με ελκυστικό και εύληπτο τρόπο θα μπορεί ο ντόπιος και ο ξένος επισκέπτης -τουρίστας, δημοσιογράφος, ερευνητής και διπλωμάτης- να μάθει για την πολύπαθη Ιστορία της περιόδου.

Έτσι, θα διαπιστώσει, χωρίς τους διαστρεβλωτικούς φακούς της τουρκικής προπαγάνδας, το γιατί η Αστυνομία συγχωνεύτηκε με τη Χωροφυλακή, πώς η «Εθελοντική Εθνοφρουρά» των «Ειδικών Αστυφυλάκων» συγύρισε το παραστρατιωτικό χαώδες οικοδόμημα ασφαλείας των εθελοντών (περιλαμβανομένων των Κοκκινοσκούφηδων), γιατί δημιουργήθηκε η Εθνική Φρουρά και κατέστη ανενεργός

ο Κυπριακός Στρατός, γιατί το κυπριακό κράτος εδράζεται στο «Δίκαιο της Ανάγκης» και στο «Ψήφισμα 186», γιατί ήρθε η Ειρηνευτική Δύναμη του ΟΗΕ, και γιατί τα σχέδια διχοτόμησης της Κύπρου χρονολογούνται πριν από το 1974 και δεν αποτελούν «λύση» στο πρόβλημα αλλά κεντρικό στρατηγικό άξονα της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής.

Ο χώρος, επίσης, είναι ο πλέον κατάλληλος. Βρίσκεται σε ένα ήσυχο και όμορφο λευκωσιάτικο φυσικό περιβάλλον, το οποίο έχει μείνει ανέπαφο από τη γενικότερη πολεοδομική ανάπτυξη της πρωτεύουσας. Είναι επίσης χωροταξικά συμβολικό και ιστορικά φορτισμένο, αφού βρίσκεται πλησίον του Προεδρικού και άλλων κυβερνητικών κτηρίων, στο επίκεντρο των όσων διαδραματίστηκαν την ταραχώδη εκείνη περίοδο. 
 
 
Διαβάστε περισσότερα στη «Σημερινή». 

➡️ Με την ευκαιρία επιστροφής στο κυπριακό κράτος της κυβερνητικής κατοικίας του ζεύγους Λυσσαρίδη
➡️ Μουσείο 1963-64: Ποιο κενό θα καλύψει;