ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚ ΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΜΗ ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ Υ ΔΙΚΑΙΟΥ

1. Επωνυμία και όνομα των καταγγελλόντων: Εθελοντές Μακράς Θητείας του Στρατού Ξηράς, της Πολεμικής Αεροπορίας και του Πολεμικού Ναυτικού

2.Αντιπροσωπευόμενοι από : τον δικηγόρο Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (Α.Μ. 5582) Γεώργιο Εμμανουηλίδη του Μιχαήλ.

3.Υπηκοότητα: Ελληνική

4.Διεύθυνση ή έδρα: Στουρνάρη 32 – Αθήνα – Τ.Κ. 10433 – Ελλάδα

5.Tηλέφωνο/φαξ/ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: τηλ.:210-5226613/fax:2105241943/email:[email protected]

6.Τομέας

και τόπος/τόποι δραστηριότητας: Ελληνική Επικράτεια

7.Κράτος μέλος ή δημόσιος οργανισμός που δεν έχει, κατά την άποψη του καταγγέλοντος, τηρήσει το κοινοτικό δίκαιο: Ελλάδα

8.Όσο το δυνατόν ακριβέστερη έκθεση των καταγγελλόμενων γεγονότων:

Η παράγραφος 1 άρθρου 4 του Ελληνικού Συντάγματος επιτάσσει «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του Νόμου».

Η αρχή της ισότητας που καθιερώνεται με τη συνταγματική αυτή διάταξη

δεσμεύει τον κοινό νομοθέτη, ο οποίος μπορεί να ρυθμίσει με ενιαίο ή διαφορετικό τρόπο τις διάφορες πραγματικές ή προσωπικές καταστάσεις ή σχέσεις, ενόψει των κοινωνικών, οικονομικών, επαγγελματικών ή άλλων συνθηκών που υπάρχουν και με βάση γενικά και αντικειμενικά κριτήρια, που τελούν σε συνάφεια προς το αντικείμενο της ρύθμισης, για την οποία πρόκειται κάθε φορά. Ο νομοθέτης, όμως, κατά την επιλογή των διαφόρων τρόπων ρύθμισης, πρέπει να κινείται μέσα στα όρια που διαγράφονται από την αρχή της ισότητας και αποκλείουν τόσο την έκδηλα άνιση μεταχείριση, όσο και την αυθαίρετη εξομοίωση διαφορετικών καταστάσεων ή την ενιαία μεταχείριση προσώπων που τελούν κάτω από διαφορετικές συνθήκες, με βάση συμπτωματικά [τυχαία] ή άσχετα μεταξύ τους κριτήρια. Δεν αποκλείεται, επομένως, η διαφορετική ρύθμιση περιπτώσεων που τελούν κάτω από διαφορετικές ή ειδικές συνθήκες, καθώς και η θέσπιση εξαιρέσεων που δικαιολογούνται από ειδικούς λόγους γενικότερου ή υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος [ΣτΕ 3587/1997, 2281, 1519/1995 κ.ά.].

Η άνω όμως βασική Συνταγματική αρχή, παραβιάζεται βάναυσα από την Ελληνική Πολιτεία εις βάρος της κατηγορίας των Εθελοντών Μακράς Θητείας (ΕΜΘ) που υπηρετούν ως υπαξκοί (άνδρες και γυναίκες) σε όλα τα επίπεδα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, τυγχάνοντες καταφανούς δυσμενούς διακριτικής μεταχείρισης, όπως σαφώς προκύπτει από τα ακόλουθα επιγραμματικά στοιχεία:

Με το Νόμο 1513/1985 νομοθετήθηκε ο θεσμός των Οπλιτών με πενταετή υποχρέωση (ΟΠΥ μετά ΕΠΥ) για τα τρία όπλα.

Ακολούθως με τις παραγράφους 4 και 5 άρθρου 13 του Νόμου 1848/89, νομοθετήθηκε ο θεσμός των Εθελοντών-Εθελοντριών Μακράς Θητείας, στον οποίο εντάσσονται οι οπλίτες Ε.Π.Υ, μετά την λήξη της πενταετούς υποχρεώσεώς τους, η ρύθμιση λειτουργίας του οποίου διελήφθη στο Προεδρικό Διάταγμα 21 του 1991, με την παράγρ.2 άρθρου 3 του οποίου διακελεύεται προαγωγή στον βαθμό του Επιλοχίου μετά 10 έτη υπηρεσίας, στο βαθμό του Αρχιλοχίου μετά 18 έτη και στον βαθμό του Ανθστου μετά 25 έτη υπηρεσίας, στα δε του άρθρου 6 διακελεύεται μισθολογική