Νεοφεουδαρχία: Ο θάνατος του κοινωνικού κράτους

Ο καπιταλισμός κυριαρχεί στον κόσμοκαι κάνει τους ανθρώπους του κράτουςνα χορεύουν όπως οι μαριονέτες σε έναν σπάγγο.  W.SombartΓράφει ο ΑμετανόητοςH Δυτική Ευρώπη είναι η μάνα του συστήματος που λέγεται «καπιταλισμός».Στις μέρες μας το έχουν βαφτίσει «οικονομία της αγοράς».Από τις αρχές  του 1500 μέχρι το 1883 δεν είχει γίνει ποτέ και από κανέναν μία κοινωνική ρύθμιση εκ μέρους του κράτους.Ο καπιταλισμός ήταν αμείλικτος.Εκμεταλλεύτηκε ακόμα και μικρά παιδάκια.Στην Αγγλία του 1834 τα παιδιά κάτων των 13ετών αντιπροσώπευαν το 13% των απασχολούμενων στην βιομηχανία βάμβακος.Το 1850 έπεσε στο 5%.Το 1874 ανέβηκε ξανά στο 14%…!Aυτό,ως γνωστόν, συμβαίνει ακόμα και σήμερα,αλλά σε άλλες ηπείρους.Ο Ενγκελς μελετώντας εκείνη την κατάσταση στην Αγγλία, έγραφε το 1840.«από νομική και πρακτική άποψη ο εργάτης είναι σκλάβος της κατέχουσας τάξης της μπουρζουαζίας:σε σημείο να πωλείται σαν εμπόρευμα και η τιμή του να ανεβαίνει και να πέφτει όπως ακριβώς η τιμή ενός εμπορεύματος. αντίθετα η μπουρζουαζία απολαμβάνει περισσότερη άνεση στο πλαίσιο αυτού του συστήματος από όση στην περίπτωση της αρχαίας δουλείας.Μπορεί να απολύσει αυτούς τους άνθρώπους όποτε επιθυμεί χωρίς να χάσει το κεφάλιο που έχει επενδύσει και επιπλέον επιτυγχάνει  εργασία σε καλύτερη τιμή».Ενας βιομήχανος από την Γαλλία, ο Μιραμέλ, την ίδια εποχή έγραφε με απόλυτη φυσικότητα:« η μοίρα των εργατών δεν είναι κακή.Η δουλειά τους δεν είναι υπερβολική,αφού δεν ξεπερνά τις δεκατρείς ώρες αυτός που είναι για λύπηση είναι ο βιομήχανος που τα κέρδη του είναι ισχνά».Οι εργατικοί αγώνες κατά τη διάρκεια όλου του 19ου αιώνα ήταν ενέργειες αντρών και γυναικών του οποίους η εξαθλίωση και η πείνα τους έφερε σε τραγική κατάσταση.Δεν υπάρχει αυτό που λέμε σήμερα, «σοσιαλιστική σκέψη».Μπλανκί, Προυντόν, Μπακούνιν, Ενγκελς, Μαρξ, Σαιν-Σιμόν, Φουριέ, Οουεν και πολλοί άλλοι σχεδόν άγνωστοι αγωνιστές όπως η Φλώρα Τριστάν, πρωτοστάτησαν ώστε οι εργάτες να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.Ο Μαρξ με το ιστορικό «Κεφάλαιο» αποτέλεσε σταθμό στην Ιστορία και την βαθειά ερμηνεία του καπιταλισμού.Βέβαια οι σοσιαλιστικές ιδέες δεν αποτελούσαν απόλυτο μονοπώλιο των «σοσιαλιστών».Ο μεγάλος Αγγλος,κλασσικός, φιλελεύθερος,οικονομολόγος και φιλόσοφος, Τζων Στιούαρτ Μιλλ για παράδειγμα,ήταν και αυτός πολύ μπροστά από την εποχή του,άλλωστε,θεωρείται και από τους πρώτους φεμινιστές.Ολη η Ευρώπη,Αγγλία,Γαλλία,Γερμανία,κτλ βρίσκεται σε περίοδο αγώνων και επαναστάσεων.Το 1869 οι Μπέμπελ και Λίμπκνεχτ ιδρύουν το Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό κόμμα στην Γερμανία.Είχαν προηγηθεί αιματηρές μάχες και επαναστάσεις, όπως ο ξεσηκωμός των υφαντών της Σιλεσίας το 1844.Η «Μεγάλη Υφεση» που ξεκινά με την «κρίση» του 1876 ,συνεχίστηκε μέχρι το 1895, εκτυλίσσεται σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ και σηματοδοτεί την εποχή του Δεύτερου Βιομηχανικού Καπιταλισμού και την εποχή του Ιμπεριαλισμού.Εως τότε είχαμε τα κλασσικά ατομικά δικαιώματα της ζωής,της περιουσίας,της αξιοπρέπειας κτλ. αλλά ποτέ δεν είχαν κατορθώσει οι κοινωνίες να αποκτήσουν έστω ένα κοινωνι