Ο Νταλάρας το ΠΑΣΟΚ και ο λαός.

Και ο Νταλάρας και το ΠΑΣΟΚ έκτισαν το προφίλ τους και την πορεία τους παράλληλα, αναλαμβάνοντας τον αυτόκλητο ρόλο του προστάτη του λαού.
Δεν θα σταθώ, και δεν θα εξετάσω αν ήταν πραγματικά η αρχική τους πρόθεση αληθινή, ή πρόσκαιρη και κακόβουλη, που μόνο στόχο είχαν το προσωπικό όφελος, όπως όμως και να ήταν τα προηγούμενα χρόνια υπήρξαν στιγμές που πράγματι ο απλός λαός, τους πίστεψε.
Ταυτίστηκαν μαζί τους οι αγρότες, οι νέοι, οι οικοδόμοι οι γέροι, όλοι αυτοί νόμιζαν ότι ένας πράσινος

παράδεισος του ΠΑΣΟΚ σε συγχορδία με την μουσική του Νταλάρα θα τους εξασφάλιζε ένα ασφαλές βίο.
Στην πορεία όμως, αντί αυτού του παραδείσου, οι αγρότες έγιναν θύματα των πράσινων συνεταιριστών, για τους οικοδόμους δεν υπάρχει πλέον κανένα μεροκάματο, οι νέοι φεύγουν κατά κύματα στο εξωτερικό, και οι γέροι φοβισμένοι κλίστηκαν στα σπίτια τους χωρίς ρεύμα χωρίς σύνταξη να τους σκοτώνουν κάθε ημέρα οι λαθρομετανάστες.
Σήμερα ο λαοπρόβλητος Νταλάρας, με περίσσιο θράσος, έχοντας πλήρως ενταχθεί στο
σύστημα, ζητά αστυνομική προστασία για να τραγουδήσει για τους άνεργους νέους, τους αγρότες τους φοβισμένους γέρους και τους οικοδόμους.
Σε παράλληλη πορεία και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, κρύβονται από τον λαό, και ζητούν και αυτοί αστυνομική προστασία, ακόμη και εντός της εθνική τους συνδιάσκεψη, φοβούμενοι τα γιαούρτια, όπως έγινε με τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση, το δάκρυ των στελεχών του ΠΑΣΟΚ λόγο της αποχώρησης του Παπανδρέου από την αρχηγία του κόμματος, ένα δάκρυ το οποίο όμως δεν έτρεξε ποτέ κατά την διάρκεια η εξ αιτίας της εξαθλιώσεις του λαού.
Αυτό τα λέει όλα. Η εξουσία έγινε ποιό σημαντική από τον λαό.
Αντίθετα, στην Ιταλία η υπουργός εργασίας, δάκρυσε όταν ανακοίνωσε την περικοπή των μισθών.
Είναι αποδεχτός από τον λαό, ένας τραγουδιστής ο οποίος ζητά την αστυνομική προστασία για να τραγουδήσει δωρεάν;
Άξιοι δεν είναι αυτοί που ανεβαίνουν στην κορυφή, αλλά αυτοί που κρατιούνται στην κορυφή, χωρίς την υποστήριξη της( αστυνομίας) εν προκειμένου.
Στα σκυλάδικα δεν χρειάζεται αστυνομική προστασία για της τραγουδιάρες.
Η εθνική κυριαρχία για ένα λαό, είναι το ίδιο με την αξιοπρέπεια ενός ανθρώπου.
Πράγματι κύριε Νταλάρα, είναι φυσικό να μην θέλουμε την εθνική μας κυριαρχία, αφού πλέον έχουμε χάση και ως πρόσωπα την αξιοπρέπεια μας.
Ένας πράγματι αξιοπρεπής καλλιτέχνης θα έπρεπε να αρνιόταν την αστυνομική προστασία, και όχι να την επιζητεί.

Πρώην σοσιαλιστής τύπου ΠΑΣΟΚ.

Filed under: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ