Παρατηρήσεις πάνω στις προτάσεις Σαμαρά….

Επί των 31 προτάσεων για την αναθεώρηση του Συντάγματος, που κατέθεσε την προηγούμενη Παρασκευή ο Αντώνης Σαμαράς, έχουμε να κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στο δημόσιο διάλογο που άρχισε πάνω στις αλλαγές που έχει ανάγκη ο καταστατικός χάρτης της χώρας.Πριν απ’ όλα όμως θέλουμε να πούμε ότι εμείς δεν τασσόμαστε υπέρ της αναθεώρησης, αλλά υπέρ της άμεσης σύγκλισης Συντακτικής Συνέλευσης, για αλλαγή του Συντάγματος. Η χώρα βρίσκεται ήδη υπό καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας και η τύχη της εξαρτάται πλέον από τις αποφάσεις των Βρυξελλών και κυρίως της Γερμανίας. Η ανάκτηση της Εθνικής Κυριαρχίας είναι πάνω απ’ όλα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια μιας μακρόχρονης συζήτησης και χρονοβόρας διαδικασίας που συνεπάγεται η αναθεώρηση, έτσι όπως το ίδιο το Σύνταγμα την καθορίζει. Οι κομματικοί συμβιβασμοί που πρέπει να γίνουν, λόγω της ανάγκης εξεύρεσης 180 βουλευτικών ψήφων, θα οδηγήσουν στο τέλος, είτε σε μη αναθεώρηση είτε σε ανούσια αναθεώρηση, έπειτα μάλιστα από σπατάλη χρόνου πολλών ετών, μέσα σε καθεστώς υποτέλειας. Επομένως, θεωρούμε πλέον την αναθεώρηση καμένο χαρτί. Αυτή έπρεπε να είχε γίνει πολλά χρόνια πριν, ώστε να αποφύγουμε τα χειρότερα που δυστυχώς ήρθαν.  Τώρα μόνο επαναστατικές λύσεις μπορούν να υπάρξουν. Εξάλλου το ίδιο το Σύνταγμα, έχει de facto καταλυθεί. Ήδη έρχεται η επικυρίαρχη κυβέρνηση των Βρυξελλών να αναλάβει και επομένως δεν έχει νόημα πλέον η όποια αναθεώρηση. Η Νέα Δημοκρατία όμως ως κόμμα κοινοβουλευτικό, που θεμελιώνει ύπαρξη και αντλεί εξουσία από τις διατάξεις του σημερινού Συντάγματος, δηλαδή ως κόμμα συστημικό,…. εκ των πραγμάτων δικαιολογημένα δεν μπορεί να μιλήσει για επανάσταση, παρά μόνο για αναθεώρηση.Επί ορισμένων λοιπόν εκ των προτάσεων της Νέας Δημοκρατίας έχουμε κάποιες παρατηρήσεις, επί δε των υπολοίπων συμφωνούμε απόλυτα.  1.  Σε ότι αφορά την εκλογή και την ενίσχυση του ρυθμιστικού ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας, έχουμε να πούμε ότι δεν μπορεί να ισχύσει τίποτα λιγότερο από την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας άμεσα από τον ελληνικό λαό και την επιστροφή τουλάχιστον των αρμοδιοτήτων που του απένειμε το Σύνταγμα του 1975, πριν το καταστρέψει ο Ανδρέας Παπανδρέου.Φυσικά εμείς είμαστε υπέρ της γνήσιας Προεδρικής Δημοκρατίας, οπότε θεωρούμε την ταυτόχρονη ύπαρξη και πρωθυπουργού περιττή ή σε κάθε περίπτωση περιορισμένη, όπως ισχύει στη Γαλλία, Ρωσία κ.λ.π. (Ημιπροεδρική Δημοκρατία).2. Σε ότι αφορά τη θέσπιση χρονικών ορίων ως προς τη θητεία του Πρωθυπουργού (όπως εξάλλου και του Προέδρου της Δημοκρατίας), συμφωνούμε απόλυτα και μάλιστα θεωρούμε ότι αυτές δεν μπορεί να ξεπερνούν τις δύο τετραετίες, όπως ισχύει σε όλα τα ανεπτυγμένα κράτη, για να καταπολεμηθούν τα φαινόμενα της εξάρτησης από εξωθεσμικά κέντρα, της φοβίας του πολιτικού κόστους και της οικογενειοκρατίας.3. Για το ασυμβίβαστο του αξιώματος του Υπουργού με εκείνο του Βουλευτή στο ίδιο πρόσωπο, συμφωνούμε απόλυτα. Αυτό οδηγεί σε διάκριση Νομοθετικής και Εκτελεστικής εξουσίας. Όμως η διάκριση θα πρέπει να είναι αυστηρή και π