ΤΡΕΧΟΥΝ ΤΑ ΣΑΛΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ

Γράφει η Σοφία

Οι εταιρείες που πίσω από κάθε ΔΝΤοδουλειά τρέχουν και ρουφάνε αχόρταγα τον εθνικό πλούτο και κάθε ζωτική ικμάδα της χώρας που πέφτει στην παγίδα τους, φαίνεται ότι έχουν χάσει την υπομονή τους με εμάς.
Δεν είμαστε τελικά τόσο πειθήνια θυματάκια, παρά τα νομοθετήματα, το ξύλο, το ψέκασμα, τις ρυθμίσεις, τις υπογραφές, που τόσο πειθαρχημένα εκτέλεσαν, ή σιγοντάρισαν όλα τα μέλη της συμμορίας των προθύμων των τοκογλύφων…
Πέρασαν λοιπόν στις «απειλές» και στα «διλήμματα».
Κάθε φορά είχαμε ένα φόβητρο: Χρεωκοπία

ή δουλεία του ΔΝΤ
Το είπαν… το είπαν… το είπαν… τελικά πάλιωσε.

Μετά έβαλαν άλλο.
Αν φύγετε από το ΔΝΤ φεύγετε απ’ την Ευρώπη. Δεν στηρίζεται πουθενά αυτό, αλλά δεν τους κοστίζει τίποτα ή μάλλον τους κοστίζει να το επαναλαμβάνουν γραπτώς, προφορικώς όρθιοι, ξαπλωμένοι, κάθετα και οριζόντια όλοι οι υπάλληλοι αλλά όσα και να δώσουν, η αμοιβή, ο πλούτος της Ελλάδος είναι ασύλληπτος, οπότε χαλάλι…
Αλλά δεν είναι σίγουροι ότι φοβηθήκαμε αρκετά και θα ψηφίσουμε γονυπετείς όποιον μας τάξει με μεγαθυμία ότι αν είμαστε καλές δουλάρες και δεχθούμε να γίνουμε ουροδοχείο των αφεντικών του θα διαπραγματευτεί να μας κρατήσουν στην «Ευρώπη» έστω και σαν πατάκι για να σκουπίζουν τα πόδια τους…

Οπότε σύσσωμο το payroll, τοπικό και διεθνές, βγάζει απ’ το καπέλο νέο φόβητρο… «ταραχές» «εμφύλιος»…
Λένε οι «έγκριτες» αναλύσεις των «έγκριτων» εφημερίδων: αν δεν βγουν τα ‘σοβαρά’ κόμματα που θα προσφέρουν τη ‘σταθερότητα’ της εξαθλίωσης να μας ρίξουν άλλους δέκα φόρους για να τσεπώνει η κυρία Λαγκάρντ, που κλαίει για τα παιδιά της Νιγηρίας, εμείς θα αγριέψουμε και θα βουτήξουμε απ’ το λαιμό το διπλανό μας ουρλιάζοντας «θέλω φόρουουους! Εσύ φταις άθλιε που μου τους στέρησες! Θέλω να πληρώνωωω! Θέλω να μου πάρουν το σπίτι για 300 ευρώ και να μην έχω να φάωωωω»!
Αυτό μας λένε ότι «βλέπουν» !
«Φοβούνται» τα παιδιά! τρέμουν τα γόνατά τους… χτυπάνε τα δοντάκια τους…
Πέρισυ που ήταν όλη η Ελλάδα στους δρόμους κάθε μέρα, που έπεφτε το ξύλο της αρκούδας όταν ψηφίζονταν από τις πειθήνιες καλτσοδέτες όλα τα μεσοπρόθεσμα που πρόσφεραν στους ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ δεν φοβόταν κανείς από αυτούς που τρέμουν σήμερα.
Οι αιματοβαμμένες σκηνές και τα σύννεφα των ασφυξιογόνων που είχαν μετατρέψει τον χώρο του Συντάγματος σε υπαίθριο θάλαμο αερίων, δεν φόβισαν τους πλειοψηφούντες μετόχους των «έγκριτων» ΜΜΕ ή άλλου είδους υπηρετών, που σήμερα τους έχει πιάσει κόψιμο μήπως κακομιλήσουμε μεταξύ μας!!!

Και φυσικά, όλοι αυτοί που «φοβούνται» θα πρέπει να έρθουν με στρατά να μας σώσουν… Να επιβάλουν την τάξη… Όπως στη Λιβύη…που την επέβαλαν…
ΤΡΕΧΟΥΝ ΤΑ ΣΑΛΙΑ ΤΗΣ CORPOROCRACY ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΜΑΖΕΨΕΙ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΑ ΚΡΥΨΕΙ!
Δεν κρατιέται να βάλει χέρι στον πλούτο της χώρας, με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμα και με τη βία.
Η τρομοκράτηση του κόσμου με τεχνητά κι ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ διλήμματα, και με συνεχή επανάληψη των «φόβων» για «ταραχές και βία», τόση