Τρόμος για τους Χριστιανούς στη Συρία

Μεταξύ σφύρας και άκμονος βρίσκονται οι Χριστιανοί στη Συρία και ειδικότερα οι Ελληνοχριστιανοί, που αποτελούν τη μεγάλη τους πλειονοψηφία. Είναι ενδεικτικό ότι όλο αυτόν τον καιρό της πολύμηνης αιματηρής εξέγερσης κατά του καθεστώτος του Προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ το Πατριαρχείο της Αντιοχείας, τρίτο στη σειρά των πρεσβείων τιμής μεταξύ των Ορθοδόξων Πατριαρχείων...μετά από αυτά της Κωνσταντινούπολης και της Αλεξάνδρειας, έχει μεταφέρει σημαντικές δραστηριότητες του από τη Δαμασκό στον Λίβανο. Την περασμένη Κυριακή ο Πατριάρχης Ιγνάτιος τέλεσε εις επίσκοπο χειροτονία στο Μπαλαμάντ του βορείου Λιβάνου. Οι Ελληνορθόδοξοι Χριστιανοί στη Συρία αποτελούν το 65% περίπου του συνόλου των Χριστιανών στη χώρα, που υπολογίζονται περίπου στο 8% του συνολικού πληθυσμού, ή 1,5 εκατομμύρια. Θεωρούν τους εαυτούς τους απογόνους ντόπιου πληθυσμού και είναι υπερήφανοι που μιλάνε την αραμαϊκή, τη γλώσσα που μιλούσε ο Ιησούς Χριστός. Από εθνοτικής πλευράς στη Συρία το 78% του πληθυσμού είναι αραβικής καταγωγής, το 9% είναι Κούρδοι, το 8% ντόπιοι, Ασσυριακής καταγωγής, χριστιανοί και το υπόλοιπο 5% άλλοι, όπως Κιρκάσιοι και Αρμένιοι.Οι Ελληνορθόδοξοι Χριστιανοί επί πολλούς αιώνες πέρασαν ποικίλους διωγμούς και προσηλυτιστικές επιθέσεις, αλλά άντεξαν και έμειναν ως σήμερα η μεγαλύτερη και αντιπροσωπευτικότερη μη μουσουλμανική κοινότητα στη Συρία, παρά το ότι δεν είχαν κοσμικά ερείσματα, ούτε κάποια ισχυρή δύναμη να τους προστατεύει. Αντίθετα ομάδες Μονοφυσιτών, για να αποφύγουν τον εξισλαμισμό και την καταπίεση, προσέφυγαν στον Πάπα, ασπάστηκαν τον Ρωμαιοκαθολικισμό και κατέστησαν Ουνίτες, μια από τις πολλές παραφυάδες των «Ανατολικών ή Ελληνοκαθολικών Εκκλησιών», όπως τις χαρακτηρίζουν στο Βατικανό. Στη συνέχεια είχαν και εξακολουθούν να έχουν την υποστήριξη των μεγάλων δυνάμεων της Δύσης και ιδιαίτερα της Γαλλίας, που μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε αναλάβει τη διοίκηση της Συρίας.Σήμερα οι Ελληνορθόδοξοι υποφέρουν υπό το αιμοσταγές καθεστώς του Προέδρου Άσαντ, δυσπιστούν για τις έναντι τους προθέσεις των ισλαμιστών, που έχουν εξεγερθεί εναντίον του και ανησυχούν ζωηρά για το μέλλον τους στη χώρα. Η επίσημη στάση που διατηρεί το Πατριαρχείο Αντιοχείας στην εξέγερση είναι της σιωπής, της ουδετερότητας και της μη ανάμιξης του σε πολιτικά ζητήματα και τονίζει ότι οι Ελληνορθόδοξοι Χριστιανοί προσεύχονται για την ειρήνη και την καταλλαγή στη χώρα.Ανεπίσημα αναγνωρίζεται μεν ότι ο Άσαντ έχει επιβάλει ένα απολυταρχικό καθεστώς και ότι οι Χριστιανοί είναι δεύτερης κατηγορίας πολίτες, αλλά παράλληλα σημειώνεται ότι ως προς το θρησκευτικό μέρος επέτρεπε στο Πατριαρχείο και γενικά στους Χριστιανούς να εκτελούν ελεύθερα τα καθήκοντα τους και να έχουν τα σχολεία τους και τα ιδρύματα τους. Και διερωτώνται αν καταλάβουν την εξουσία οι ισλαμιστές θα έχουν την ίδια αντιμετώπιση, ή θα αρχίσουν οι σε βάρος τους διωγμοί που περνάνε οι Χριστιανοί στο Πακιστάν, στην Αίγυπτο, στη Σομαλία, στη Νιγηρία, ακόμη και στις Ινδονησία και Τουρκία;Στη Συρία το 74% του συνολικού πληθυσμού εί