Ni filósofo ni el sistema. Sólo un loco

«Κάθε ζωή διαμορφώνεται από μια μοναδική στιγμή, τη στιγμή που ο άνθρωπος συνειδητοποιεί, μια για πάντα, ποιος είναι». Για τον Σεμπάστιαν Λέτο, ίσως αυτή η στιγμή να μην έφτασε ακόμα.

Ίσως και να είχε φτάσει κάπου στα μέσα του 1995 όταν από μια μικρή ομάδα της… γειτονιάς, στην οποία δεν έπαιζε καν ποδόσφαιρο πραγματικό αλλά την εξομοίωσή του στα παρκέ, ο Λέτο βρέθηκε σε έναν επαγγελματικό σύλλογο. Όχι τον μεγαλύτερο της χώρας που «γέννησε» μύθους όπως ο Μαραντόνα, ο Αρντίλες, ο Κέμπες και φυσικά ο Μέσι, αλλά έναν σύλλογο που θα του έδινε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει μέρος των ονείρων

Μπορεί η γειτονιά που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μπουένος Άιρες να έχει το όνομα του Αργεντινού φιλοσόφου Αλεχάντρο Κορν όμως το ανωτέρω ρητό του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, επίσης συμπατριώτη του «Σέμπα», ταιριάζει… «γάντι» στις πολλές στιγμές που έχει ζήσει ως τώρα ο άσος του Παναθηναϊκού. Από τότε που στην «Club Social Alejandro Korn» έπαιζε από τα έξι του με παιδιά μεγαλύτερα, έχοντας και τον αδερφό του Σέζαρ Λέτο συμπαίκτη, ως την μέρα που φόρεσε τη φανέλα της Λίβερπουλ αλλά και τις κατακτήσεις τίτλων στην Ελλάδα.

Ο ρόλος της μητέρας…

Η ζωή στην Αργεντινή, λίγα χρόνια πριν - αλλά και μετά - την έλευση του ΔΝΤ κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν. Ο Σεμπάστιαν, ωστόσο, πάντα είχε μια ανοικτή αγκαλιά να τον περιμένει στο σπίτι μετά τις ατελείωτες ώρες ποδοσφαίρου τόσο στις γειτονιές, όσο και στο κλειστό γήπεδο της γειτονιάς του. Η μητέρα του, Νόρμα, ήταν αυτή που τον συνόδεψε και πάντα τον συνοδεύει σε ό,τι κι αν έχει πετύχει.

«Όταν ήμουν μικρός δεν ήταν εύκολο. Πολλές φορές πήγαινα χωρίς λεφτά για προπόνηση και οι γονείς μου δεν είχαν όχημα για να μετακινηθώ. Όμως, τους ευχαριστώ για ό,τι έχουν κάνει. Όπως ευχαριστώ και τον Θεό για την κάθε μέρα που περνάει και είμαι χαρούμενος», δήλωνε πριν λίγα χρόνια ο Λέτο που πρόσφατα αφιέρωσε ένα από τα τελευταία του γκολ στο ελληνικό πρωτάθλημα, στην μητέρα του.

Αυτή ήταν άλλωστε που πείστηκε από τον Σεμπάστιαν Άουτσε, παιδικό φίλο και παίκτη της Λανούς στο futsal στα μέσα της δεκαετία του ’90 - ο οποίος δεν έκανε ούτε στο… ελάχιστο από όσα κατάφερε ο συνομήλικός του «Σέμπα» - να πάει τον γιο της στην αντίστοιχη ομάδα της Λανούς. Είχε βοηθήσει βέβαια και ο ίδιος ο μικρός Σεμπάστιαν, σκοράροντας το μοναδικό γκολ για την «Club Social» στο βαρύ 9-1 από την «Γρανάτα». Έτσι, με την πορεία του να είναι συνεχώς ανοδική, η μητέρα του για επτά χρόνια τον συνόδευσε σε όλες τις βαθμίδες της Club Atletico Lanus, ώσπου να γίνει μέλος της ανδρικής - έστω και της δεύτερης - ομάδας του συλλόγου.

Η ευκαιρία από τον Γκοροσίτο…

Ο Νέστορ Γκοροσίτο, ήταν ο άνθρωπος που αποφάσισε να δώσει την ευκαιρία στον «Σέμπα» να παίξει στο πρωτάθλημα της Αργεντινής. Αφού πρώτα ο «El Flaco», όπως ήταν το παρατσούκλι του στην πατρίδα του, έκανε τα «μαγικά» του στα παιχνίδια της δεύτερης ομάδας - που σημειωτέον γίνονταν λίγη ώρα πριν τα κανονικά παιχνίδια πρωταθλήματος, έτσι ώστε ο κόσμος να βλέπει και νέα ταλέντα -