Ατρόμητος, ένα όμορφο ταξίδι...

«Μύριζε» Χριστούγεννα όταν ο Ατρόμητος ξεκίνησε την ίδια διαδρομή που ακολούθησε και πέρσι. «Μυρίζει» καλοκαίρι και έφτασε στο τέλος της περιμένοντας πια την τελική μάχη. Το Onsports γυρίζει τον χρόνο πίσω και θυμίζει βήμα προς βήμα την πορεία της ομάδας του Γιώργου Δώνη προς τον δεύτερο τελικό στην 89χρονη ιστορία του συλλόγου.

Η

πρώτη απόπειρα για το «ολοκληρωμένο ταξίδι» ξεκίνησε ουσιαστικά πέρσι. Απλώς, λίγο πριν φτάσει στον προορισμό του, ο Ατρόμητος αναγκάστηκε να γυρίσει στην αρχή. Σαν να έχασε την πίστα και να έπρεπε να την ξαναπαίξει ξεκινώντας από το μηδέν. Οπως όμως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν χάνεις την πίστα λίγο πριν πάρεις το κανονάκι, πεισμώνεις, βάζεις τα δυνατά σου και το παλεύεις για να πανηγυρίσεις στο τέλος εσύ και όχι ο «κακός» του παιχνιδιού, έχοντας ως όπλο τις εμπειρίες που συνέλεξες και τη γνώση ότι «όλα γίνονται».

Το φετινό ταξίδι ξεκίνησε με μια θεωρητικά εύκολη αποστολή. Ο Ατρόμητος, βέβαια, φάνηκε να μην πήρε στα σοβαρά το προπέρσινο-παρολίγον- μάθημα από τον Βισαλτιακό και στα πρώτα στάδια της αναμέτρησης της Επανομής με την τοπική Αναγέννηση, τα βρήκε σκούρα. Ο Καραγκούνης έδιωξε το άγχος μετατρέποντας το εις βάρος 1-0, σε 2-1 και ο Μπρίτο έβαλε τις καρδιές στις θέσεις τους με το 3-1. Η Αναγέννηση μείωσε σε 3-2, αλλα τελικά δεν... αναγεννήθηκε.

Η επόμενη αποστολή είναι σαφώς πιο δύσκολη. Στο πρώτο ματς του β' γύρου, οι Περιστεριώτες επικρατούν του ΟΦΗ και ακολουθούν δύο ματς με τον Αρη, αμφότερα στο Περιστέρι. Αυτό του Κυπέλλου που προηγείται δίνει την ευκαιρία πρόκρισης στους «8», ενώ αυτό του πρωταθλήματος που έπεται, τη δυνατότητα ο Ατρόμητος να ξεφύγει από τους «κίτρινους» στη μάχη της πεντάδας.

Ο Γιώργος Δώνης μπερδεύει λίγο την ενδεκάδα για να μην χαθούν οι ισορροπίες, αλλά οι παίκτες του κάνουν καλά τη δουλειά τους. Εστω και με αρκετή δυσκολία. Ο Αρης προηγείται αμέσως μετά το πρώτο σφύριγμα για την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, ο Φυτανίδης όμως ισοφαρίζει με κεφαλιά στο 79' και πανηγυρίζει για πρώτη φορά τέρμα του με τη φανέλα του Ατρομήτου. Λίγο πριν φτάσουμε στα χασομέρια και πάνω που όλοι θεώρούν ότι θα ακολουθήσει παράταση, ο Μήτρογλου πετυχαίνει ένα από τα γνωστά, πλέον, αριστοτεχνικά του γκολ και δίνει το εισιτήριο στους «κυανόλευκους». Τρεις μέρες μετά, ο αγώνας πρωταθλήματος λήγει ισόπαλος (0-0/ προς απογοήτευση όλων στις τάξεις των Περιστεριωτών. Οπως όμως αποδεικνύεται, καλύτερα που η νίκη ήρθε στο πρώτο χρονικά παιχνίδι...

Φτάνουμε στα τέλη του Γενάρη και το πράγμα πλέον έχει σοβαρέψει για τα καλά, καθώς βρισκόμαστε στους ημιτελικούς. Κάθε ματς με τον ΠΑΟΚ είναι εξ ορισμού δύσκολο, πόσω μάλλον όταν διεξάγεται στην Τούμπα. Ο Γιώργος Δώνης παίρνει μια φαινομενικά περίεργη απόφαση και αφήνει εκτός ενδεκάδας Μήτρογλου και Τάτο. Κανείς δεν έχει μάθει μέχρι σήμερα αν θεώρησε ως προτεραιότητα την αναμέτρηση πρωταθλήματος που ακολουθούσε με τον Αστέρα ή αν είχε σκοπό να τους ρίξει στη μάχη όταν ο αντίπαλος θα κουραζόταν και επρόκειτο για κίνηση τακτι