Έχει χαθεί το μέτρο!

Περίμενα, σκοπίμως, να περάσει κάμποσος χρόνος από τον τελικό του κυπέλλου. Η αλήθεια είναι ότι σκόπευα να ασχοληθώ με την «επόμενη μέρα» με δεδομένο ότι εκτιμώ το εξής: Από πλευράς διαχείρισης της κατάστασης αυτές οι μέρες είναι οι πιό «δύσκολες» για το τεχνικό επιτελείο τόσο του Παναθηναϊκού όσο και του Ολυμπιακού.

Τώρα θα πρέπει να λειτουργήσει η κατάσταση ως κίνητρο, ενόψει μάλιστα των πλέι οφ στη Euroleague.

Για τον μεν Παναθηναϊκό ο ενθουσιασμός να γίνει κίνητρο για ακόμη περισσότερη δουλειά, για μεγαλύτερη συγκέντρωση και φυσικά μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Για τον δε Ολυμπιακό η πίκρα από την απώλεια του κυπέλλου να γίνει κίνητρο ενόψει της συνέχειας σε Euroleague και ελληνικό πρωτάθλημα.

Η ουσία είναι ότι μέρα που περνάει δεν... ξαναπερνάει. Ό,τι έγινε, έγινε. Ανήκει πιά στο παρελθόν και μένουν τα συμπεράσματα για να διδάξουν τις δύο ομάδες. Κρατούν τα σωστά και προσπαθούν να τα τελειοποιήσουν. Αναλύουν τα λάθη κι επιδιώκουν να τα διορθώσουν ώστε να μην επαναληφθούν. Ενισχύουν ψυχολογικά όπως κι αγωνιστικά την ομάδα τους ενόψει της συνέχειας.

Το κύπελλο δεν είναι «κυπελλάκι» όπως λένε πολλοί (κυρίως οι χαμένοι σε κάθε περίπτωση). Είναι ένα τρόπαιο... Δεν έχει τη λάμψη του ελληνικού πρωταθλήματος αλλά δεν παύει να είναι τρόπαιο. Και ειδικά όταν ο νικητής αναδεικνύεται από «ντέρμπι αιωνίων». Όμως η χρονιά δε σταμάτησε το βράδυ του Σαββάτου στο Ελληνικό.

Τα όσα ακολούθησαν, με τα αυθαίρετα συμπεράσματα, τις ανακοινώσεις που προέκυψαν από ένα... λάθος του ρεπόρτερ της κρατικής τηλεόρασης (δεν θα τον κρεμάσουμε τον άνθρωπο αλλά πιθανότατα έμαθε κι αυτός), από όλη την «παράνοια» (υπήρξαν βέβαια και φωτεινές εξαιρέσεις) για τη διαιτησία και τα σφυρίγματα των τελευταίων λεπτών μας προσγειώνουν ξανά στην πραγματικότητα.

Ο Παναθηναϊκός δεν εδικαιούτο να πανηγυρίσει έντονα την κατάκτηση του κυπέλλου σε βάρος του μεγαλύτερου αντιπάλου του, μετά από ανατροπή στα τελευταία λεπτά και μετά από ένα ματς με πολύ έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις (σχετικά με τη μορφή του). Όχι δεν εδικαιούτο. Διότι το συμπέρασμα ήταν ότι... έρχεται το τέλος εποχής και γι' αυτό υπήρχε τέτοια ένταση στους πανηγυρισμούς! Το ότι η οικογένεια Γιαννακόπουλου έχει ξεκαθαρίσει ότι «αποχωρούμε αλλά θα είμαστε πάντα δίπλα» πιθανότατα δε σημαίνει τίποτα. Και πιθανότατα κάποιοι πιστεύουν ότι οι Γιαννακόπουλοι θα ρίξουν έτσι... απλά μιά κλωτσιά να γκρεμίσουν αυτό που οι ίδιοι έχτισαν. Το βέβαιο είναι ότι οι ίδιοι θα εγγυηθούν και για το μέλλον.

Πάμε παρακάτω: Ακόμα κι αν ο ρεπόρτερ της κρατικής μετέφρασε λανθασμένα το «fake» στις εντολές του Ομπράντοβιτς η επίσημη ΚΑΕ θα έπρεπε να είναι περισσότερο ψύχραιμη και λογική και όχι να πάει με το «ρεύμα» για να... χαϊδέψει αυτιά υιοθετώντας χωρίς... κόπο ένα λάθος.

Αν ο Κώστας Παπανικολάου ευστοχούσε στο τρίποντο ο Ολυμπιακός θα είχε νικήσει και θα είχε πάρει το κύπελλο. Αλήθεια, τότε θα «ενοχλούσαν» το «fake» ή τα διαιτη