Η φανέλα με το 13!

Dimitris Diamantidis reloaded! Mε αφορμή την καθοριστική συμβολή του 3D στη χθεσινή (24/11) εκτός έδρας νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μάλαγα, το Onsports σας ξαναθυμίζει καρέ – καρέ, τη διαδρομή του Δημήτρη Διαμαντίδη και σας παρουσιάζει 13 γνωστές και άγνωστες ιστορίες…

Λένε πως το μέλλον ανήκει σε αυτούς που πιστεύουν στην ομορφιά των ονείρων τους και η 6η Μαΐου

του 1980 αποτέλεσε το ιδανικότερο εφαλτήριο για τους Έλληνες που ήταν διψασμένοι να δραπετεύσουν από την τραχιά πραγματικότητα, αρχικά να ονειρευτούν και να ταξιδέψουν νοερά σε έναν κόσμο μαγικό.

Το δικαίωμα, το διαβατήριο τους το είχε δώσει με τα ίδια του τα χέρια ένας Ελληνοαμερικάνος από το Νιου Τζέρσεϊ. Ο Νίκος Γκάλης πραγματοποιούσε την πρώτη του εμφάνιση με την γαλανόλευκη εναντίον της Σουηδίας στο Βεβέ της Ελβετίας… Την ίδια ώρα πίσω στη χώρα μας, στην Καστοριά, ένα νεογέννητο αγόρι ερχόταν στον κόσμο και πριν προλάβει καν να σκεφτεί για το μέλλον του, να ονειρευτεί, η Μοίρα συνωμοτούσε με την αληθινή ζωή επιδιδόμενη σε ένα παιχνίδι, στο τέλος του οποίου θα είχε ήδη αποφασίσει γι αυτόν, χωρίς αυτόν.

Το… καλύτερο παιδί

Κανείς τότε δεν είχε φανταστεί πως ο πρωτοεμφανιζόμενος Νίκος Γεωργαλής (όπως είναι το πραγματικό του όνομα) θα άλλαζε την ιστορία του αθλήματος, μυώντας και κατηχώντας έναν ολόκληρο λαό στο άθλημα της πορτοκαλί μπάλας, όπως αποκύημα της πιο νοσηρής φαντασίας ήταν τότε πως μερικά χρόνια αργότερα ο Δημήτρης Διαμαντίδης θα ανάγκαζε πολλούς να ακροβατήσουν με την ιεροσυλία συγκρίνοντας τον με τον μεγαλύτερο ίσως αθλητή που μας έκανε τη χάρη να αγωνιστεί στα ελληνικά γήπεδα.

Και αν ο ίδιος στη σύγκριση, το πιθανότερο είναι να σκύψει το κεφάλι και να κοκκινίσει, το μόνο σίγουρο είναι πως το «χταπόδι», ο «3D» ή απλά «Μήτσος» είναι ο άξιος συνεχιστής της ιστορίας που άρχισε να γράφεται από τον μεγάλο Νικ, είναι το καλύτερο «τέκνο» του «πατέρα» του ελληνικού μπάσκετ…

27 χρόνια αργότερα ο Διαμαντίδης θα κατακτούσε την πρώτη του Ευρωλίγκα με τον Παναθηναϊκό (MVP μάλιστα και του τελικού κόντρα στην ΤΣΣΚΑ), το τρίτο συνεχόμενο νταμπλ με τις διαβολικές συμπτώσεις να μην σταματούν εκεί. Την ίδια χρονιά (2007) θα ψηφιζόταν ως ο κορυφαίος ευρωπαίος παίκτης της χρονιάς, φιγουράροντας στην καλύτερη πεντάδα της Γηραιάς Αλβιόνας, μαζί με τους Ντιρκ Νοβίτσκι, Παού Γκασόλ, Αντρέι Κιριλένκο και Τόνι Πάρκερ! Είναι ο δεύτερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής που κερδίζει αυτή τη διάκριση μετά τον Νίκο Γκάλη το 1987…

Αυτός που…

Βιονικός, ρομπότ με σάρκα και οστά, τέλειο υβρίδιο του σύγχρονου μπασκετμπολίστα, ο αδαμάντινος χαρακτήρας του είναι αυτός που θα τον υψώσει στο πάνθεον των κορυφαίων. Την κρίσιμη ώρα δεν θα αποποιηθεί των ευθυνών του, τα πόδια του δεν θα λυγίσουν, αλλά σχεδόν πάντα θα καταφέρει να βγάλει εις πέρας την αποστολή του. Αρχηγός, ρολίστας, προπονητής, εμψυχωτής και οπαδός μαζί. Στρατηγός και ταυτόχρονα στρατιώτης, στον αγώνα το μάτι του γυαλίζει, τα ρουθούνια του βγάζουν φλόγες και τα πόδια του φτερά, στο τέλος όμως θα είναι πά