Η συγκέντρωση, η εξέδρα και ο Καπίνο

Πέρασαν κάμποσες μέρες κι έτσι μπορούμε να μιλήσουμε πιο χαλαρά για το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ. Αν και αντικειμενικά, η κουβέντα σ’ αυτό που έρχεται με τον Ολυμπιακό θα μεταφερθεί. Τέλος πάντων.

Διάβασα και άκουσα πολλά για το ντέρμπι της περασμένης Κυριακής. Τα περισσότερα είναι σωστά. Άλλωστε σε γενικές γραμμές ήταν εύκολο στην ανάγνωσή

του το παιχνίδι. Γι’ αυτό και δεν θα προσθέσω κάτι επί της ουσίας ποδοσφαιρικά. Μόνο γενικά θα κάνω μια παρατήρηση.

Θα συμφωνήσω λοιπόν, ότι σε σχέση με άλλα παιχνίδια, ο Παναθηναϊκός παρουσίασε κάποια προβλήματα. Σε δυο τομείς κυρίως. Στην αμυντική του λειτουργία, αλλά κυρίως στην συγκέντρωσή του μέσα στο γήπεδο. Αν θέλετε μάλιστα, ακόμα και το πρώτο, οι αμυντικές αδυναμίες δηλαδή, στο δεύτερο οφείλονται.

Εν πάση περιπτώσει όμως, νομίζω ότι η όλη κουβέντα, μέχρι εκεί… αντέχει. Κι αυτό για ένα και μοναδικό λόγο. Ότι ήταν φυσιολογικό να γίνει αυτό. Να χαθεί δηλαδή για σημαντικό χρονικό διάστημα, η συγκέντρωση της ομάδας.

Ελάτε λίγο στην θέση, όλων σ’ αυτή. Και του προπονητή και των παικτών. Πετάς από νίκη σε νίκη με μπαλάρα. Φτάνεις σε ένα άνετο και θριαμβευτικό 3-0, με όλο το γήπεδο πλέον να φλέγεται και δικαιολογημένα από ενθουσιασμό και να ασχολείται πια με το ερχόμενο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Ταυτόχρονα με εξαίρεση τα πρώτα δέκα λεπτά, η ΑΕΚ δεν σου δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να σου κάνει ζημιά. Κι όσο γι’ αυτό, ειδικά όσοι ήσασταν στο γήπεδο, σκεφθείτε το λίγο. Πόσοι από σας εκείνη την στιγμή…

ανησυχούσατε; Πόσοι από σας σκεφτόσασταν εκείνη την στιγμή, τα πρώτα δέκα λεπτά του αγώνα ή τις…. αμυντικές αδυναμίες μας; Την ξέρετε ήδη την απάντηση. Ακόμα και οι πιο ψύχραιμοι, ένα πράγμα μόνο σκεφτόσασταν. Που θα σταματήσει το… κοντέρ.

Θα μου πείτε βέβαια, πως ο προπονητής και οι παίκτες, δεν είναι… οπαδοί και είναι υποχρεωμένοι να σκέφτονται πιο ψύχραιμα. Σωστό. Αλλά κάποια στιγμή, δικαιούνται κι αυτοί να παρασυρθούν λιγάκι από την… απόλαυση, Πόσο μάλλον, όταν αυτή την απόλαυση, την δημιουργούν οι ίδιοι και το νοιώθουν και το ξέρουν.

Γι’ αυτό λοιπόν, μην στέκεστε τόσο πολύ στα προβλήματα που δημιουργήθηκαν. Και μην βιάζεστε και πάλι να βρείτε εύκολα θύματα και αδύναμους κρίκους στην ομάδα. Ας προσπεράσουμε μια φορά και κάτι. Δεν χάλασε ο κόσμος. Και νάστε σίγουροι και για κάτι ακόμα. Αν η ομάδα είναι πραγματικά όπως δείχνει τελευταία, τότε σίγουρα δεν χρειάζεται να της πούμε τίποτε όλοι εμείς απ’ έξω και να της κάνουμε υποδείξεις. Θα το δει και θα το αντιμετωπίσει από μόνη της το πρόβλημα.

Τουλάχιστον, αυτό δείχνει η συμπεριφορά της μέχρι τώρα. Κι ελπίζω να συνεχίσει έτσι. Παρά τις δυσκολίες του εγχειρήματος. Ιδιαίτερα τώρα, που μετά τις εμφανίσεις που έκανε… έτρεξαν να πλασσαρισθούν την Κυριακή δίπλα της όλοι οι… ξεχασμένοι. Με την ευκαιρία πάντως, βαριά η σκιά τους αδέρφια. Πολύ βαριά. Μιλάμε στα επίσημα… έσπρωχνες να περάσεις. Κι οι περισσότεροι στην… ουρά, μπας και βρεθούν στο δρόμο του… Τσάκα να δώσουν διαπιστευτήρια. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπ