Η ζωή συνεχίζεται, αλλά...

Κακά τα ψέματα. Αυτός ο αποκλεισμός πόνεσε, πίκρανε, ενόχλησε.

ΟΚ, κύπελλο θα πει κανείς, δεν είναι δα και η πρώτη διοργάνωση για να ασχοληθείς, όμως ο Παναθηναϊκός δεν έχει το δικαίωμα να σκέφτεται έτσι. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να παίζει παντού με το ίδιο πάθος, με την ίδια θέληση και στο κάτω κάτω, ο κάθε τίτλος, είτε είναι μικρός είτε μεγάλος, επιβάλλεται να γίνεται δικός του. Χάθηκε ένας τίτλος

λοιπόν, μην το ξεχνάμε. Ένας τίτλος που σε καμία περίπτωση δεν περίσσευε απ’ το «τριφύλλι». Περισσότερο απ’ όλα ίσως να ενόχλησε το γεγονός πως χάθηκαν τόσες ευκαιρίες. Μέχρι και στην διαδικασία των πέναλτι, η πρόκριση ήταν δική σου και την χάρισες ουσιαστικά. Απροσεξία, τελική προσπάθεια λες και ήταν φιλικό και κυρίως, καμία διάθεση για ομαδικότητα.

Αρκετές φορές παρατηρήθηκε το φαινόμενο να υπάρχει σίγουρη επιλογή και να προτιμά ο καθένας να τελειώσει μόνος του τη φάση. Ε, όλα αυτά στο ποδόσφαιρο πληρώνονται. Γι’ αυτό και είσαι εκτός κυπέλλου, γι’ αυτό και έχεις σκυμμένο κεφάλι αυτή τη στιγμή. Η έλλειψη ομαδικότητας δεν σημαίνει φυσικά κακό κλίμα στα αποδυτήρια, κόντρες και άλλα τέτοια. Άλλωστε σε αυτή την ομάδα φέτος, αν ένα πράγμα λειτουργεί τέλεια, είναι οι σχέσεις ανάμεσα στους παίκτες και γενικά όσων ζουν την καθημερινότητά τους για το «τριφύλλι». Το κύπελλο λοιπόν... πετάχτηκε στα σκουπίδια. Πόσο ακόμη όμως μπορεί ο Παναθηναϊκός να σταθεί εκεί; Καθόλου είναι η απάντηση. Το ματς αυτό να τους γίνει μάθημα. Αλλά σε καμία περίπτωση να μην τους πάρει από κάτω. Δεν το επιτρέπει ο χρόνος και οι απαιτήσεις της ίδιας της ομάδας αυτό. Το ματς στα Γιάννινα μπορεί να αλλάξει εντελώς την κατάσταση. Την ψυχολογική εννοούμε, η οποία και αυτή τη στιγμή δεν είναι στο καλύτερο δυνατό επίπεδο. Το πρωτάθλημα μπορεί να ξεπλύνει τα πάντα. Μπορεί να κλείσει τις πληγές, μπορεί να επιστρέψει και πάλι το χαμόγελο στα χείλη του κόσμου. Σαφώς θα ήταν καλύτερο να είχες παίξει αυτή τη στιγμή στην έδρα σου με μια ομάδα δεύτερης κατηγορίας, να προκρινόσουν και να σκεφτόσουν το παρακάτω. Όπως έκαναν άλλες ομάδες δηλαδή... Όμως η στραβή έγινε. Και όσο να το σκεφτόμαστε δεν... ισιώνει. Ειδικά τώρα που σε περιμένει ένας ΠΑΣ για να παίξει ένα ματς ζωής ή θανάτου. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, το ματς έχει αυτό τον χαρακτήρα και για τον Παναθηναϊκό.

Υ.Γ. Το γεγονός ότι πολλοί προσπαθούν να πουν πως φταίει ο Λέτο επειδή έχασε το κρίσιμο πέναλτι, δείχνει απλά το πόσο τους... τσούζει η απόδοση του Αργεντινού. Δεν πειράζει, αυτό που έγινε στη Νέα Σμύρνη είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, ο οποίος και λέει πως ο Λέτο φέτος οργιάζει!

Υ.Γ.2: Όσο έπαιζε αμυντικός ο Κατσουράνης, προωθήθηκε μία φορά στο ματς. Και έκανε την καλύτερη κάθετη του αγώνα. Άλλη μια απόδειξη πως δεν επιτρέπεται να χαραμίζεται στα μετόπισθεν, μειώνοντας την δύναμη που έχει η ομάδα στα χαφ.