Λύση θα βρεθεί. Και είναι αυτή...

Μετά τη σταύρωση έρχεται η Ανάσταση. Μέρες που είναι, στριφογυρίζει στο μυαλό μας πιο έντονα, αν και κανονικά θα έπρεπε άπαντες να έχουν καλά στο μυαλό τους ότι ποτέ και τίποτε δεν διατηρείται εσαεί στον "αφρό".

Οπως επίσης άπαντες ξέρουμε ότι για να πάρεις το μάθημά σου πρέπει να την πατήσεις. Να περάσεις τις κακουχίες σου για να το εμπεδώσεις, προκειμένου να μην την ξαναπατήσεις. Νόμοι της ζωής είναι αυτοί.

Στον Παναθηναϊκό έχω την αίσθηση ότι βρισκόμαστε στο ξεκίνημα (δυστυχώς στο ξεκίνημα...) ενός

Γολγοθά. Ακόμη υπάρχει μπόλικος δρόμος για τη... σταύρωση, πόσο μάλλον για την... ανάσταση.

Είναι όμως τόσο μεγάλο το εύρος του συλλόγου, που παρά τις "στραβές" που θα προκύψουν, παρά τις χίλιες δυο αναποδιές και τα προβλήματα που θα υπάρξουν, λύση θα βρεθεί. Και ο Παναθηναϊκός θα ανακάμψει. Θα... αναστηθεί.

Το ζητούμενο είναι τι λύση θα είναι αυτή μέχρι να φτάσουμε στην επιστροφή του... γνωστού Παναθηναϊκού. Και πόση υπομονή και άλλη τόση στήριξη μπορεί να υπάρξει από τον κόσμο για να γίνει αυτή η... επιστροφή το ταχύτερο δυνατόν.

Αφήνοντας κατά μέρος τις πτωχεύσεις και τα λοιπά εξευτελιστικά σενάρια, είναι ξεκάθαρο ότι -εάν δεν αλλάξουν δραματικά τα οικονομικά-διοικητικά δεδομένα- ο Παναθηναϊκός της νέας χρονιάς θα έχει μπάτζετ... Αρη. Τυχαίο το παράδειγμα, διότι δεν γνωρίζω ακριβώς τα οικονομικά δεδομένα της συμπαθούς ομάδας της Θεσσαλονίκης.

Εν πάση περιπτώσει θα έχει μάξιμουμ συμβόλαια των 400 χιλ. ευρώ, θα έχει τουλάχιστον τέσσερα-πέντε πιτσιρίκια από την Ακαδημία στην πρώτη ομάδα και "πρώτα βιολιά" (ή ορθότερα ως "κορμό") τον Ζέκα, τον Λάζαρο, τον Καρνέζη, τον Πετρόπουλο, τον Μαυρία και -υπό προϋποθέσεις, δηλαδή αν δεχθούν ένα μικρό "ψαλίδι"- τον Μπιάρσμιρ και τον Βιτόλο...

Θα χάσει (αν όχι όλους σίγουρα) την πλειοψηφία των ελεύθερων (Σιμάο, Καραγκούνη, Κλέιτον, Καντέ, Σαριέγκι, Σπυρόπουλο), έχει ήδη χάσει το Νίνη, δεν έχει καμία τύχη για παραμονή των δανεικών Κουίνσι και Ρούντολφ, δεν θα μπορεί να αντέξει τα συμβόλαια του Βύντρα, του Σεϊταρίδη (μη βαράτε, αναγκαστικά τον συμπεριέλαβα...), του Μπουμσόνγκ, του Κατσουράνη, του Τοτσέ. Οι οποίοι προφανώς θα πρέπει να σκέφτονται ήδη και να πράττουν ως ελεύθεροι...

Και θα βγάλει στο "σφυρί" τον Λέτο και τον Καπίνο, εάν βεβαίως δεν "σκάσουν" προσφυγές από τα χρωστούμενα που υπάρχουν, με την προοπτική να "μαζέψει" όσα περισσότερα μπορεί.

Προς τα εκεί πάμε ολοταχώς μάλιστα. Αυτή είναι η λύση. Τι λύση; Κάκιστη. Με ανηφοριές, με ανορθογραφίες, με λακούβες και μπόλικη μελαγχολία. Πλην όμως δεν υπάρχει άλλη. Είναι μονόδρομος και το "τριφύλλι" οφείλει να τον ανέβει... Ας ελπίσουμε ως "μεταβατικό στάδιο" πριν την... ανάστασή του.