Μία νίκη που μετράει για δύο!

Ο Ολυμπιακός δεν έμεινε απλώς «ζωντανός» στο κυνήγι της πρόκρισης στα πλέι οφ μετά τη νίκη του επί της Εφές.

Η διαφορά των 18 πόντων μπορεί ν' αποδειχθεί καθοριστική στο να περάσει στην οχτάδα με αυστηρή προυπόθεση ότι θα νικήσει στο ΣΕΦ τη Γαλατάσαραϊ, ότι η ΤΣΣΚΑ θα συνεχίσει να τους... κερδίζει όλους και ότι δεν θα «πνιγεί» την ερχόμενη εβδομάδα στο Βόσπορο και στη «ρεβάνς» με

την Εφές. Αν, δε, η Γαλατάσαραϊ νικήσει την Εφές, τότε ο Ολυμπιακός θα έχει πάρει ακόμα μεγαλύτερο δώρο!

Για τον Ολυμπιακό, αυτό ήταν το σύνθημα: Νίκη και διαφορά... Ποτέ δεν έχασε το προβάδισμα στο σκορ. Ήταν «διαβασμένος» απέναντι στην Εφές και δεν αντιμετώπισε πρόβλημα στην box-1 άμυνα του Σαρίτσα (με τον Λάφαγιετ να «κυνηγάει» το Σπανούλη). Κυρίως όμως δεν έχασε τη ψυχραιμία του ως ομάδα όταν οι Τούρκοι «επιτέθηκαν», κάλυψαν τη διαφορά και ισοφάρισαν 53-53 στο 30΄.

Αντιθέτως οι παίκτες του Ολυμπιακού του... έδωσαν και κατάλαβε: 30-12 το επιμέρους σκορ στην τέταρτη περίοδο με τον Κώστα Σλούκα να πετυχαίνει 10 (και τους 8 συνεχόμενους) από τους 15 πόντους του στο διάστημα αυτό. Η Εφές κατέρρευσε, άλλωστε δε φημίζεται ως ομάδα με «ισχυρές αντιστάσεις» κι αγωνιστική πειθαρχία.

Απαραίτητη παρένθεση: «Διπλή» είπα; Μάλλον «τριπλή» αν συνυπολογίσουμε και το τι έκανε ο Σλούκας αλλά και τι κάνει στα τελευταία ματς. Τελικά η πιο σωστή κίνηση ήταν ότι στον Λούκας μπήκε «Σ» κι έγινε «Σλούκας»!

Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν εντυπωσιακοί και πιστοποίησαν ότι το ΣΕΦ είναι το «κάστρο» τους. Μόνο η ΤΣΣΚΑ έχει περάσει από το Φάληρο, αλλά η ΤΣΣΚΑ έχει... περάσει από παντού, οπότε μάλλον δεν πιάνεται!

Απ' εκεί και πέρα υπήρξε άλλη μιά τεράστια διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες, πέρα από τους 18 πόντους. Ήταν εμφανής...

Για να είμαι ειλικρινής κάθε φορά που βλέπω την Εφές μου έρχεται στο μυαλό η «ιστορική ατάκα» του Τζίμη Πανούση που την «ξεφούρνιζε» πριν από χρόνια στο «Ρόδον». Τι έλεγε: «Ως γνωστόν τα χρήματα δε φέρνουν την ευτυχία αλλά καλό είναι να υπάρχουν».

Δε μπορώ να γνωρίζω πως θα αισθάνονται οι άνθρωποι της Εφές που φέτος έριξαν του κόσμου τα λεφτά και μέχρι στιγμής μετρούν: -18 από τον Ολυμπιακό, -28 από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, -39 από τη Μακάμπι (και συνολικά -46 αν βάλουμε και το -7 στην έδρα της) και -29 σε δύο ματς με τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Η εικόνα που μου δίνει αυτή η ομάδα ταιριάζει απόλυτα επίσης σε μιά κουβέντα που συνηθίζει να λέει ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς: «Θέλω παίκτες που να θεωρούν τιμή τους το ότι παίζουν στον Παναθηναϊκό και όχι τιμή της ομάδας το ότι παίζουν εκείνοι σ' αυτή».

Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες αν συνυπολογίσουμε ότι αν βάλεις τα πράγματα κάτω, η Εφές ως ρόστερ είναι περισσότερο ποιοτική και «γεμάτη». Θεωρητικά... Πρακτικά φάνηκε κάτι άλλο.

Οι παίκτες του Ολυμπιακού σου δίνουν την αίσθηση ότι θεωρούν τιμή το ότι αγωνίζονται στον Ολυμπιακό.

Οι παίκτες της Εφές, ξεκάθαρα, σου δίνουν την αίσθηση ότι θεωρούν τιμή της Εφές που τους έχει.

Και για να μην ξεχνιόμαστε: Είναι τεράσ