Μόνο έτσι μπορεί να ελπίζει!

Σε οποιαδήποτε άλλη χρονική συγκυρία στα αυτιά μου θα ηχούσε ως ανέκδοτο. Κακόγουστο μάλιστα. Εξηγούμαι: το τάιμινγκ είναι το χειρότερο δυνατό.

Η οικονομική κατάσταση της χώρας και κατ' επέκταση της συντριπτικής πλειονότητας των ελληνικών οικογενειών είναι μεταξύ κάκιστης και άθλιας κατάστασης.

Και το τραγικότερο όλων είναι ότι ουδείς μπορεί να προβλέψει πόσο άμεσα και σε πιο βαθμό θα επιδεινωθεί περαιτέρω το βιοτικό επίπεδο (της πλειοψηφίας) των Ελλήνων.

Εάν αυτή η απολύτως ρεαλιστική περιγραφή της υπάρχουσας κατάστασης μπορεί να "εγκυμονήσει" ή ακόμα περισσότερο να δημιουργήσει

συνθήκες απήχησης σε οποιοδήποτε εγχείρημα "λαϊκής συμμετοχής", τότε πάω πάσο...

Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος, που δεν μπορεί ωστόσο να μην συνεκτιμηθεί για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων. Η έτερη πλευρά αφορά στις συνθήκες που επικρατούν στον Παναθηναϊκό.

Διοικητικά, μετοχικά, οικονομικά. Αυτές οι τραγικές συνθήκες που όμοιες της δεν έχει ξαναζήσει ο σύλλογος, έχουν περιορίσει και τις λύσεις. Ή ορθότερα τις ρεαλιστικές λύσεις. Ουδείς φαίνεται να έχει το σθένος, τη διάθεση, ή τη δυνατότητα να τα... σπρώξει για να αναλάβει το καράβι που βαδίζει ολοταχώς προς την ξέρα. Τα λεφτά είναι πολλά. Πάρα πολλά για τα υπάρχοντα οικονομικά δεδομένα.

Αυτομάτως συνεπώς οι λύσεις περιορίζονται. Εκμηδενίζονται. Με συνέπεια να πιανόμαστε όλοι από τις ιδέες, τα σχέδια, ακόμα και τη διεκδίκηση του ανέφικτου αν θέλετε. Ομως το βασικό ερώτημα παραμένει αναλλοίωτο. "Λαϊκή συμμετοχή" δίχως λεφτά γίνεται; Δεν γίνεται. Για να έχει κατ' επέκταση έστω και τη μίνιμουμ επιτυχία το εγχείρημα της "λαϊκής συμμετοχής" σε αυτή τη μεικτή μορφή του (διότι εάν δεν υπήρχε αυτή η μεικτή μορφή, η παρουσία δηλαδή και των "μεγάλων πορτοφολιών" εκτός του απλού κόσμου, τότε θα ήταν με μαθηματική ακρίβεια καταδικασμένη σε αποτυχία) θα πρέπει να δούμε το χρώμα του χρήματος.

Των μεγάλων. Των εμπνευστών της ιδέας, του Αλαφούζου και των συνοδοιπόρων του (Βασιλάκης βασικά) εκτός ΠΑΕ, των νυν μετόχων, των "φραγκάτων" (Βασιλάκης) και -εν συνεχεία- των υπολοίπων ανωνύμων Παναθηναϊκών που διαθέτουν... μεγαλομεσαίο πορτοφόλι. Ας μη γελιόμαστε. Ο πολύς κόσμος, ο απλός κόσμος, δεν μπορεί να δώσει λύση. Μόνο να στρογγυλοποιήσει, να συμπληρώσει ένα "Χ" κεφάλαιο.

Τα νούμερα λοιπόν είναι αμείλικτα όσο και ξεκάθαρα: σε πρώτη φάση (όσο πιο άμεσα γίνεται δηλαδή!) πρέπει να μαζευτούν κοντά στα 6 εκατ. ευρώ. Και σε δεύτερη φάση, το αργότερο μέχρι το ξεκίνημα της νέας αγωνιστικής περιόδου, κοντά στα 10 εκατ. ευρώ. Μίνιμουμ.

Εάν "δούμε" τα πρώτα 6 εκατ. ευρώ, όπως λέγεται αλλά δεν επιβεβαιώνεται προς παρόν επισήμως, τότε κάτι μπορεί να γίνει. Πριν, ωστόσο, "μιλήσει" το χρήμα των "μεγάλων" ό,τι υποθέσεις κι αν γίνουν είναι χωρίς αντίκρισμα...