Ο Αη Βασίλης μακάρι να μη ξεχάσει την Ελλάδα

Οι εορτές των Χριστουγέννων ενδείκνυται για μια ανάγνωση της (γκρίζας) πραγματικότητας που βιώνουμε με μια άλλη οπτική ματιά.

Είναι μέρες που ο καθένας, ενόψει και του ερχομού του νέου έτους, προσπαθεί να αντικρίσει το αύριο με αισιοδοξία. Βέβαια, θα πει κάποιος ότι στη σημερινή εποχή η λέξη αισιοδοξία φαντάζει ως ουτοπία, αλλά ο καθένας από μας επιβάλλεται να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να κερδίσει τη προσωπική μάχη που δίνει.

Είναι αλήθεια ότι τέτοιες ημέρες τα αθλητικά γεγονότα είναι τα τελευταία που συζητιούνται στις παρέες, που συγκεντρώνονται γύρω από το γιορτινό

τραπέζι. Τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η οικονομική κρίση στη χώρα μας και η (άνευ όρων) υποταγή μας στο μνημόνιο έχουν την τιμητική τους και όλοι προσπαθούμε να πάρουμε θάρρος από το διπλανό μας για να μπορέσουμε να ανέβουμε το «Γολγοθά» της καθημερινότητας μας.

Μοναδική όαση αποτελούν τα παιδιά που περιμένουν αμέριμνα τον Αη Βασίλη να τους φέρει τα δώρα τους. Μακάρι να μπορούσε ο ευτραφής κυριούλης από την Καισαρεία να φέρει στο σάκο του λίγη χαρα και ευτυχία για όλους εμάς που δοκιμαζόμαστε, να μας επιστρέψει το χαμόγελο που κάποιοι με το... ζόρι αποφάσισαν να μας το πάρουν.

Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται παραμυθένια, αλλά αν δεν ονειρευτείς τα Χριστούγεννα, τότε πότε μπορείς να το κάνεις; Άλλωστε τα όνειρα δε... φορολογούνται (τουλάχιστον ακόμα...) και αποτελούν τη μοναδική παρηγοριά μας στις δύσκολες μέρες που ζούμε. Ας νιώσουμε λίγο παιδιά, πριν ριχτούμε στη βιοπάλη από την επόμενη εβδομάδα και ας ευχηθούμε το 2012 να αποτελέσει το εφαλτήριο για την προσωπική αναγέννηση του καθενός, αλλά και της χώρας μας γενικότερα.