Ο τρόμος φέρνει σύγχυση...

Από το βράδυ της Κυριακής, έχει ξεκινήσει ένα απίστευτο γαϊτανάκι δηλώσεων και... απόψεων, που δίχως άλλο δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Η λογική έλεγε πως εκεί προς Πειραιά μεριά, θα επικρατούσε προβληματισμός, θα έψαχναν να βρουν τι φταίει, για να διορθώσουν τα λάθη τους, προσπαθώντας να γυρίσουν μια κατάσταση που σαφώς γι’ αυτούς είναι δύσκολη.

Από την άλλη, στον Παναθηναϊκό λογικό κι επόμενο να επικρατεί ικανοποίηση, αλλά ακόμη κι αυτή κρατιέται σε ήρεμο πλαίσιο, χωρίς τυμπανοκρουσίες,

χωρίς αλαζονεία, χωρίς βεβαιότητα ότι τα πάντα κρίθηκαν, κάτι που σαφώς δεν έχει συμβεί μια και απομένουν 21 αναμετρήσεις για τους δύο βασικούς διεκδικητές του τίτλου.

Δηλώσεις και απόψεις λοιπόν είναι το... όπλο του Ολυμπιακού.

Γεγονός που καταδεικνύει φόβο, καθώς τα πράγματα δεν εξελίσσονται, όπως τα είχαν υπολογίσει οι άνθρωποι. Κοινώς, πίστευαν ότι θα έχουν... καθαρίσει το πρωτάθλημα από τώρα, αλλά τα πάντα ήρθαν ακριβώς αντίθετα.

Με λίγα λόγια, οι ελπίδες τους για τίτλο μειώθηκαν και δεν είναι υπερβολικό να πούμε ότι ο Παναθηναϊκός πλέον είναι το φαβορί. Ένα φαβορί χωρίς... φανφάρες, ένα φαβορί χωρίς να σηκώνει κεφάλι και με μοναδικό σκεπτικό να συνεχίσει την δουλειά, για να αποδίδει το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Κι αυτό είναι γεγονός, εκτός αν κάποιος φορά κόκκινα γυαλιά και έχει καιρό να τα καθαρίσει κιόλας.

Μεταξύ μας. Όποιος πιστεύει πραγματικά ότι ο Παναθηναϊκός ευνοείται απ’ την διαιτησία, ο Ολυμπιακός αδικείται από το... σύστημα, ή ότι οι «ερυθρόλευκοι» αδικούνται από την βαθμολογική τους θέση και την διαφορά τους από την κορυφή, πολύ απλά δεν ξέρει ποδόσφαιρο.

Δεν σηκώνει δεύτερη κουβέντα, γιατί αν μπούμε στην δεύτερη κουβέντα θα περάσουμε στους επικοινωνιακούς μηχανισμούς του Ολυμπιακού που εδώ και χρόνια ζουν και βασιλεύουν, παίζοντας χωρίς αντίπαλο. Σε κάθε περίπτωση, το όλο κλίμα βολεύει τον Παναθηναϊκό. Όταν δεν βλέπεις την... καμπούρα σου και προσπαθείς να ανακαλύψεις καμπούρες εκεί που δεν υπάρχουν, εσύ έχεις το πρόβλημα και όχι οι γύρω σου. Είναι ξεκάθαρος ο τρόμος στον Ολυμπιακό.

Τρόμος επειδή τα πράγματα έρχονται όπως δεν τα περιμένουν, επειδή αυτός που νόμιζαν... πεθαμένος είναι πιο δυνατός απ’ αυτούς (αγωνιστικά πάντα) και αυτό καθρεφτίζεται στην βαθμολογία.

Αντί να καθίσουν λοιπόν να λύσουν τα προβλήματά τους που συσσωρεύονται, έχουν φτάσει σε σημείο μέχρι και να απειλούν ανοιχτά. Φυσικά, κανείς δεν παρεμβαίνει. Συγχρόνως δοκιμάζουν μια επίδειξη δύναμης, που μόνο γέλιο προκαλεί.

Και είναι πραγματικά περίεργο να διαβάζουμε και να ακούμε για τον... ευνοημένο από την διαιτησία Παναθηναϊκό, τις μέρες που επιστρέφει ο Καλόπουλος στους πίνακες. Συγγνώμη κύριοι, αλλά το παραμυθάκι δεν έχει δράκο. Και αυτή τη φορά και το τέλος θα είναι καλό και αυτοί που αξίζουν θα ζήσουν καλύτερα.