Οι θεοί παραμένουν Έλληνες

Χαίρεται κύριοι

Επιτέλους βρήκαμε αφορμή για να γελάσουμε. Μετά από καιρό έγινε στη χώρα μας έγινε κάτι που μπορεί να μας κάνει χαρούμενους και μας δίνει το δικαίωμα να βγάλουμε για λίγο το μυαλό μας από την καθημερινή μας μιζέρια.

Το παιχνίδι με τους Κροάτες ήταν τόσο σημαντικό που δεν προσφέρεται για ποδοσφαιρικές αναλύσεις μόνο για πανηγυρισμούς αλλά και φυσικά ανυπομονησία για να σφραγιστεί την Τρίτη το εισιτήριο στη Γεωργία. Προσπαθώντας να δούμε αποστασιοποιημένα και ήρεμα τον αγώνα είναι φανερό πως οι

Κυκλοφόρησαν με ευκολία τη μπάλα για 60 λεπτά, μας κράτησαν σε αυτό το διάστημα στο μισό γήπεδο, δεν υπολόγισαν όμως πως όσο μας κρατάνε ζωντανούς γινόμαστε και πιο επικίνδυνοι. Ο Σάντος για πολλούς λόγους είναι άξιος συγχαρητηρίων.

Το να διαδεχτείς το Ρεχάγκελ μόνο εύκολο δεν ήταν. Πέτυχε όμως επειδή είχε τον ρεαλισμό και την ευφυΐα να μην βγάλει την ομάδα από τις γραμμές που είχε χαράξει ο προκάτοχός του. Απλά προσπάθησε να μεγαλώσει λίγο το τρένο για να χωρέσουν μέσα και άλλοι επιβάτες κάνοντας πιο εφικτή την κλίση στην Εθνική.

Μας προστάτεψε ο Μπίλιτς

Στην αρχική σύνθεση όμως του παιχνιδιού είχε δύο λάθη. Ο Τζιόλης παίζοντας δεξιά στην τριάδα του κέντρου έκανε πολύ μεγάλη ζημιά στην ανάπτυξη της ομάδας. Ήταν πολύ βαρύς, δεν μπορούσε να μας βοηθήσει να έχουμε καλή ανάπτυξη, δεν κρατούσε μπάλα και οι συνεχείς λάθος μεταβιβάσεις του μας κράταγαν πίσω.

Στο να μείνουμε για 60 λεπτά στο μισό γήπεδο έπαιξαν ρόλο οι συνεχείς κακές μεταβιβάσεις του Τζιόλη, το γεγονός πως οι πλαϊνοί μας επιθετικοί (Σαμαράς, Σαλπιγγίδης) αλλά και η επιλογή του Μπίλιτς να μας πρεσάρει ψηλά. Ο τεχνικός των Κροατών σωστά διέγνωσε πως θα έχουμε πρόβλημα αν αρχίσει την άμυνά του από το ύψος της περιοχής μας και πολύ έξυπνα έδωσε βάρος στην πίεση των ακραίων μας μπακ.

Βλέπετε το 4-3-3 το παίζουμε με εξτρέμ επιθετικούς και στον άξονα είχαμε δύο βαριά κορμιά και τον Καραγκούνη. Γι' αυτόν το λόγω άφησε για πρώτη φορά το 4-4-2 που εφαρμόζει (ο Μπίλιτς στο συγκεκριμένο σύστημα κάνει ένα τρικ στις πλευρές και την αλλάζει κάπως τη λογική του) κατεβάζοντας την ομάδα του με τρία σέντερ φορ.
Όπως δηλαδή η Εθνική μας, η Κροατία χρησιμοποίησε και αυτή δύο επιθετικούς στις πλευρές για να κρατήσουν χαμηλά τους Τοροσίδη, Ζαραδούκα.

Το γεγονός αυτό όμως έκανε αδύναμη την Κροατία στην τελική ενέργεια. Παίζοντας με τρεις σέντερ φορ και τον βαρύ πλέον Κράνιτσαρ πίσω από τον επιθετικό, έμενε πολύ χαμηλά ο Μόντριτς και δεν υπήρχε κανένας που να μπορεί να πάει σε προσωπική ενέργεια. Εδώ μας προστάτεψε ο Μπίλιτς. Τώρα έχουμε κερδίσει και όλοι είναι καλοί.

Όποιος θέλει να δει ήρεμα το παιχνίδι εκτός από το πρόβλημα που είχαμε με τον Τζιόλη είναι φανερό πως οι Τοροσίδης, Βύντρα είναι σαν ποδοσφαιριστές πολλά επίπεδα πάνω από τον Ζαραδούκα. Το γεγονός πως δεν προτιμά ο Σάντος να χρησιμοποιήσει τους δύο καλύτερούς μας μπακ στις πλευρές (βάζοντας τον Βύντρα με ανάποδο πόδι) δεν