Πόνος, όταν το Σύμπτωμα Γίνεται Νόσος

Σύμφωνα με το ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΟΝΟΥ (WIP) ο πόνος είναι μια σιωπηρή επιδημία.

Μόνο στις στις Η.Π.Α. , 50 εκατομμύρια Αμερικανοί υποφέρουν από χρόνιο πόνο λόγω νοσημάτων, δυσλειτουργιών και ατυχημάτων.

Ο χρόνιος πόνος έχει σοβαρότατη επίδραση στον πάσχοντα και την οικογένειά του. Υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής και περιορίζει τη δυνατότητα πνευματικής συγκέντρωσης, άσκησης, δραστηριότητας ατομικής και κοινωνικής αλλά ακόμη και του ύπνου και της ανάπαυσης. Όλα αυτά οδηγούν στο συχνό σημερινό φαινόμενο της κατάθλιψης. Η κατάθλιψη είναι η πιο συχνή

αντίδραση στο χρόνιο πόνο και το άγχος η πιο συχνή αντίδραση στον οξύ πόνο.

Σύμφωνα με το περιοδικό CHRONIC PAIN, οι άνθρωποι με χρόνιο πόνο αντιμετωπίζουν δυσκολίες να βρούνε ιατρούς που να μπορούν να αντιμετωπίσουν ικανοποιητικά τον πόνο τους.

Για την ανακούφιση των ασθενών με υποξύ ή χρόνιο πόνο (νευροπαθητικής ή μη αιτιολογίας) απαιτείται μια πολυπαραγοντική προσέγγιση, που παρέχεται στα εξειδικευμένα Ιατρεία Θεραπείας Πόνου, όπου συνδυάζεται η φαρμακευτική αγωγή, οι επεμβατικές τεχνικές, η ψυχολογική υποστήριξη, η υποστήριξη της οικογένειας, η φυσικοθεραπεία, για την ολιστική και πλήρη αντιμετώπιση του ανθρώπου που πάσχει από χρόνιο πόνο και από τα συνοδά του συμπτώματα.

1. Τι είναι το Ινστιτούτο Πόνου και ποιοι είναι οι στόχοι του

Το Ινστιτούτο Πόνου είναι το ειδικό Ιατρείο όπου πρέπει να απευθύνεται ο ασθενής που πάσχει από υποξύ (πόνος που διαρκεί πάνω από έξι εβδομάδες ,έως τρεις μήνες) και χρόνιο πόνο (πόνος που επιμένει πάνω από τρεις μήνες) ώστε να βρει εξειδικευμένη φροντίδα και θεραπευτική αγωγή. Επίσης στο ινστιτούτο Πόνου εφαρμόζεται και παρηγορητική αγωγή σε ασθενείς με καταληκτικές νόσους τελικού σταδίου.

Υπάρχουν Ιατρεία Πόνου που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του εμμένοντος πόνου χορηγώντας ειδική φαρμακευτική αγωγή και Ιατρεία Πόνου που συνδυάζουν τη φαρμακευτική αγωγή με εξειδικευμένες, σύγχρονες επεμβατικές τεχνικές.

Στόχος του Ινστιτούτου Πόνου είναι η ανακούφιση του πάσχοντα, η βελτίωση της ποιότητας ζωής του ίδιου και της οικογένειάς του και η γρήγορη επάνοδος στις δραστηριότητές του.

2. Γιατί πονάμε

Ο οξύς πόνος είναι η αίσθηση που ενεργοποιείται από το νευρικό σύστημα όταν στον οργανισμό συμβεί ένας τραυματισμός ή βλάβη ή κάποια νόσος και χρησιμεύει ως προειδοποίηση για την έγκαιρη απομάκρυνση από τον βλαπτικό παράγοντα και τη διερεύνηση της αιτίας του πόνου. Επομένως ο οξύς πόνος είναι χρήσιμος, γιατί αποτελεί το συναγερμό προστασίας του οργανισμού.

Όταν όμως η σειρήνα του συναγερμού συνεχίζει να ηχεί, παύει να είναι χρήσιμη, γίνεται πλέον ενοχλητική και πρέπει να σταματήσει. Ο χρόνιος πόνος λοιπόν είναι συνεχής για εβδομάδες, μήνες, χρόνια και επιμένει πέρα από την πάροδο ικανού χρονικού διαστήματος, που χρειάζεται για την επούλωση μιας βλάβης ή /και τη θεραπεία μιας νόσου. Αποτελεί πλέον ο ίδιος νόσο, που χρειάζεται θεραπεία είτε αιτιολογική, διερευνώντας την αιτία και εφαρμόζοντας κατευθυνόμενη θεραπε