Το Πρωταπριλιάτικο… ρεβεγιόν του Αγγελου στην Τούμπα! (video)

Ο Αγγελος Αναστασιάδης ανήκει στο κλαμπ των προπονητών που διατηρούν ορκισμένους εχθρούς και φανατικούς φίλους. Σε αυτό το μήκος κύματος, κινήθηκαν οι σχέσεις του με τον ΠΑΟΚ. Λατρεύτηκε σαν Θεός, συγχρόνως όμως ήπιε το… κώνειο της αμφισβήτησης και του αφορισμού. Η επιστροφή μετά από δέκα χρόνια στο… σπίτι του μοιάζει σαν ψέμα (ανήμερα της Πρωταπριλιάς) και σημαδεύει την αναμέτρηση του Δικεφάλου με τον ΠΑΣ Γιάννινα.

Ο τωρινός τεχνικός της ομάδας των Ιωαννίνων, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια στην ιστορία του ΠΑΟΚ.

Όπως όλοι οι μεγάλοι έρωτες στη ζωή, έτσι και στο ποδόσφαιρο, στο πορτρέτο της σχέσης Αναστασιάδη – ΠΑΟΚ, υπήρξαν πολλές και διαφορετικές… πινελιές. Χαρές, λύπες, πάθεις, εντάσεις. Απ΄όλα είχε ο μπαξές!

Μπορεί ο 59χρονος προπονητής να συμπληρώνει μία δεκαετία μακριά από τον σύλλογο της καρδιάς του, ωστόσο ακόμη και σήμερα, υπάρχουν στα κύτταρα της οικογένειας του ΠΑΟΚ, φανατικοί υποστηρικτές και ορκισμένοι εχθροί. Σαν να μην έλειψε μια μέρα…!

Πολλοί λένε - και ίσως δεν έχουν άδικο - πως «εάν ο Αγγελος ήταν λιγότερο στραβόξυλο και περισσότερο διπλωμάτης, θα έβγαινε στην σύνταξη από τον πάγκο του ΠΑΟΚ».
Ασυμβίβαστος με πρόσωπα και καταστάσεις που δεν συμβαδίζουν με τις προπονητικές του αρχές, αρνείται να μπει σε καλούπια και δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του! Είτε βρίσκεται στα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ, της Εθνικής Κύπρου, του ΠΑΣ Γιάννινα, του Εδεσσαϊκού....

Η κατάκτηση του Κυπέλλου στον τελικό της Τούμπας στις 17/5/2003 με αντίπαλο τον Άρη και η υποταγή της μεγάλης Αρσεναλ τον Σεπτέμβριο του 1997, αποτελούν τα δύο μεγαλύτερα παράσημα της προπονητικής του καριέρας στον ΠΑΟΚ.

Το φιάσκο με τον Λιάσο Λουκά και η συμμετοχή του τιμωρημένου Κύπριου παίκτη στον προκριματικό του Τσάμπιονς Λιγκ με την Μακάμπι το καλοκαίρι του 2004, αποτέλεσε ουσιαστικά την αρχή του τέλους στο....survivor της Τούμπας. Το παιχνίδι με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη στις 26 Σεπτεμβρίου του 2004 και η ήττα (2-0) από τους «κυανέρυθρους», αποτέλεσε το κύκνειο άσμα του στον πάγκο του ΠΑΟΚ.

Ιστορικές ατάκες

Ουκ ολίγες από τις γαργαλιστικές ατάκες του Αναστασιάδη τα χρόνια της θητείας του στον ΠΑΟΚ, σχολιάστηκαν ποικιλοτρόπως και έδωσαν τροφή στις επόμενες γενιές. Σλόγκαν έγινε η φράση του, «δεν μπορούν τα πεθαμένα» που ακούστηκε στα αποδυτήρια πριν από τον αγώνα του ΠΑΟΚ με την Αρσεναλ τον Σεπτέμβρη του 1997.

Το καλοκαίρι του 2002 κατά την διάρκεια της επίσημης παρουσίασής του μετά την πρώτη επιστροφή του στον πάγκο του ΠΑΟΚ, αίσθηση προκάλεσαν οι τοποθετήσεις του για τους διαιτητές, («θα φτιάξω ομάδα που να κερδίζει και τους διαιτητές») την... κουτσομπόλα και ανήσυχη Θεσσαλονίκη («θα πάρω την ομάδα και θα την πάω σ' άλλη πόλη») αλλά και την σιγουριά του για την επίτευξη των στόχων της ομάδας, με την χαρακτηριστική δήλωση «τον Μάιο θα είμαστε καλά».

Η πολυαγαπημένη του σύζυγος Βιβή, λέγεται ότι είναι κάτι παραπάνω από φίλη του ΠΑΟΚ. Μάλιστα σύμφωνα με τον αστικό μύθο, την εποχή που ο Αγγελος καθόταν στον πάγκο του