Εξοχικό χωρίς λίπη

Ένα αρχιτεκτονικό μπιζού σε πορτογαλικό πευκώνα. Αν κάποιος έβλεπε το ίδιο εξοχικό σπίτι, στην Καλιφόρνια, έκθετο κεντρικά μέσα στην απαλή τοπογραφία της και με μανιακά κοντοκουρεμένο γκαζόν να το περιτριγυρίζει, ίσως και να μην του έδινε την δέουσα προσοχή. Όμως, η θερινή κατοικία που σχεδίασε ο αρχιτέκτων Pedro Reis και βρίσκεται στην περιοχή Melides στην Πορτογαλία, αναγνωρίζεται ως «σταρ» στο είδος της, από αρχιτέκτονες και κοινούς θνητούς, επειδή πρώτα την αποθεώνει η απείραχτη φύση (μεσογειακού τύπου) που την περιβάλλει. Κι έτσι, φαντάζει μεγαλοπρεπής, -ίσως περισσότερο απ’ όσο πραγματικά είναι-, χωρίς όμως να δείχνει αλαζονική. Η κεντρική ιδέα είναι απλή: για να μην προκύψει τεράστιο, το κτίσμα χωρίστηκε σε δύο όγκους που τοποθετήθηκαν κάθετα ο ένας προς τον άλλο, δημιουργώντας ένα σταυρό. Ο επάνω όγκος, λευκός και με πολύ μεγάλα ανοίγματα, φαντάζει ελαφρύτερος και υψώνεται περήφανα, σε αντίθεση με τον κάτω που δείχνει δήθεν ταπεινός. Επιπλέον, o κάτω όγκος κτίστηκε με προκατασκευασμένα-επί-τόπου «φύλλα» από τσιμέντο, τα οποία χρωματίστηκαν σε μια γήινη απόχρωση, χάρη στην οποία αυτό το τμήμα του σπιτιού φαίνεται ακόμα πιο εναρμονισμένο με το έδαφος. Ο διαχωρισμός του σπιτιού σε δύο όγκους οδήγησε και σε μια διαίρεση των λειτουργιών του: επάνω συγκεντρώνονται οι βασικοί χώροι κατοίκησης (κρεβατοκάμαρες, λίβινγκ ρουμ