Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου...

Τον τελευταίο καιρό φαίνεται πως μας απασχολεί πολύ το τι σκέφτονται οι ξένοι για εμάς. Εχουμε την αίσθηση πως είμαστε πλέον μονάχοι στον κόσμο και πως όλοι θέλουν το κακό μας. Η αλήθεια είναι πως τα γεγονότα και οι ραγδαίες εξελίξεις στο πολιτικό και οικονομικό επίπεδο δεν έχουν διευκολύνει τα πράγματα. Μπορεί ο Ελληνας να παρουσιάζεται σαν ο κακός μαθητής της Ευρώπης, σαν ο χρεωμένος που ζούσε πέραν των δυνατοτήτων του, αλλά κανείς δεν λέει στην πραγματικότητα ότι αισθάνεται προδομένος καταρχάς από τους πολιτικούς που επέλεξε, παγιδευμένος σε έναν φαύλο κύκλο που δεν επεδίωξε και προσβεβλημένος γιατί δεν υπάρχει μέρα χωρίς να προβάλλεται κάπου στον κόσμο ένα αρνητικό ρεπορτάζ αναφορικά με την ελληνική κοινωνία, παρά τις θυσίες της. Η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη είναι διχασμένη απέναντί μας και όταν δεν μας λυπούνται μας χλευάζουν.