Αναγεννήθηκε από τις στάχτες τις…

Λίγο πριν από το τέλος της σεζόν 2005/06 ξεσπά το μεγαλύτερο ίσως σκάνδαλο στημένων αγώνων στην Ευρώπη και επίκεντρο έχει το Ιταλικό πρωτάθλημα και πιο συγκεκριμένα τη Γιουβέντους.
Η εισαγγελία της Νάπολης έχει ξεκινήσει έρευνα από την προηγούμενη κιόλας χρονιά με τον τότε ισχυρό άνδρα των «μπιανκονέρι», Λουτσιάνο Μότζι να βρίσκεται στη δίνη των εξελίξεων.

Οι αποκαλύψεις θα ακολουθήσουν με ρυθμό πολυβόλου και θα φέρουν στην επιφάνεια ένα βρώμικο κύκλωμα με αρχηγό τον Μότζι και στελέχη, διαιτητές, παίκτες και άλλους παράγοντες.

Πλήθος στημένων αποτελεσμάτων, που στην πλειοψηφία

τους ευνοούσαν τη Γιουβέντους θα αποκαλυφθούν και μια μέρα σαν και σήμερα το 2006 θα ξεκινήσει η αρχή του τέλους, που φάνταζε σαν την οριστική διάλυση της Γιουβέντους.

Στις 8 Μαΐου λοιπόν, του 2006 ο πρόεδρος της Ιταλικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, Φράνκο Καράρο θα παραιτηθεί και οι εξελίξεις θα πάρουν μορφή χιονοστιβάδας.

Τρεις μέρες αργότερα παραιτείται σύσσωμο το ΔΣ της Γιουβέντους, ενώ οι η αξία της μετοχής της ομάδας στο Χρηματιστήριο θα φθάσει την 19/5 ακριβώς στα μισά της αξίας της 9ης Μαΐου.

Ο πέλεκυς στη Γιουβέντους θα πέσει βαρύς, καθώς στις 9 Ιουλίου του 2006 ο δικαστής Στέφανο Πελάτσι θα την υποβιβάσει στη Serie B' και στη συνέχεια θα αποχωρήσουν από το ρόστερ της 12 πρωτοκλασάτα ονόματα (Καναβάρο, Βιεϊρά, Ιμπραΐμοβιτς μερικοί από αυτούς).

Από το ναδίρ στο ζενίθ

Η επόμενη χρονιά θα είναι από τις πιο ντροπιαστικές στην ιστορία της Γιουβέντους, καθώς αγωνίζεται στη Serie B', όπου και τερματίζει στην πρώτη θέση και παίρνει την άνοδο με τον Ντιντιέ Ντεσάμπ στον πάγκο.
Ο Κλαούντιο Ρανιέρι θα αναλάβει το καλοκαίρι του 2007 τα ηνία της ομάδας και θα μείνει δύο σεζόν εκεί.
Την πρώτη σεζόν η Γιουβέντους θα τερματίσει 3η και θα παίξει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ την επόμενη σεζόν, ενώ στη συνέχεια θα τερματίσει 2η πίσω από την Ίντερ και θα παίξει ξανά στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Ακλουθεί ο Τσίρο Φεράρα στον πάγκο της ομάδας και μια καταστροφική σεζόν με τη Γιουβέντους να τερματίζει μόλις 7η και με τον Τζακερόνι στον πάγκο.

Το καλοκαίρι του 2010 έρχεται ο Λούιτζι Ντελνέρι και μαζί του ακόμη μια κακή χρονιά και ξανά η 7η θέση. Τίποτα δεν δείχνει να μπορεί να βγάλει την ομάδα από το τέλεσα μέχρι που το περασμένο καλοκαίρι θα αναλάβει την ομάδα ο Αντόνιο Κόντε.

Ωστόσο η έλευση Κόντε θα συνδυαστεί με την ανέγερση του νέου γηπέδου της ομάδας που δίνει άλλη δυναμική στην ομάδα.

Από το πρώτο κιόλας ματς στις αρχές Σεπτεμβρίου με την Πάρμα (4-1)η Γιούβε δείχνει έτοιμη για μεγάλα πράγματα.

Ακολουθεί ένα σερί καλών παιχνιδιών με τις Μίλαν, Ίντερ, Λάτσιο και Ρόμα να υποκύπτουν στις ορέξεις της Γιουβέντους, η οποία βγάζει όλο τον πρώτο γύρο αήττητη.

Ο δεύτερος γύρος δεν ξεκινά καθόλου καλά καθώς η ομάδα του Κόντε έχει στα πρώτα 8 ματς, 6 ισοπαλίες, μία εκ των οποίων με τη Μίλαν (1-1) στο «Σαν Σίρο».

Η νίκη με την Ίντερ (2-0) στις 25 Μαρτίου σηματοδοτεί την αν