Η ΑΕΚ που δεν παίζει μπάλα και παλεύει με τη μοίρα

Έτσι δεν παίζεις μπάλα

Του Ηλία Τομαρά, αρχισυντάκτη του aek365.gr

Ωραίο το διπλό, ωραίος και ο Σιαλμάς αλλά έτσι δεν παίζεις μπάλα. Συγχωρέστε με για την γκρίνια αλλά είναι ξεκάθαρο πως η ομάδα δεν διαθέτει την ηρεμία που χρειάζεται για να παίζει σωστό ποδόσφαιρο. Όταν ο Λεβαδειακός σου κάνει δεκαπέντε τελικές, για ένα ημίχρονο δεν μπορείς να κρατήσεις μπάλα και «δίνεις» τόσα φάουλ (ακόμα και αν μερικά ήταν εφευρέσεις του διαιτητή) τότε είναι ξεκάθαρο πως δεν έχεις την απαιτούμενη συγκέντρωση.

Αν λοιπόν η ομάδα

πήρε αυτή τη φορά το αποτέλεσμα, την επόμενη ή σε δύο-τρία παιχνίδια δεν θα τα καταφέρει. Όχι γιατί οι παίκτες είναι φραγκοφονιάδες όπως θέλουν να λένε κάποιοι, ούτε γιατί όλοι είναι τόσο άχρηστοι. Όμως, όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, δεν είναι δυνατόν να συγκεντρωθούν μόνο στο να παίζουν ποδόσφαιρο. Όταν έχεις δέκα άλλα πράγματα στο μυαλό σου είναι βέβαιο πως και λάθη θα κάνεις και το 100% δεν θα μπορείς να το δώσεις, ακόμα και αν το θες.

Η «διοίκηση» (μόνο σε εισαγωγικά μπορεί να μπαίνει αυτή η λέξη όταν μιλάμε για την ΑΕΚ αυτή τη στιγμή) έχει χρέος να φέρει ηρεμία στο τμήμα. Πρέπει να το κάνει άμεσα κλείνοντας όσες υποθέσεις την πληγώνουν, τελειώνοντας ιστορίες που δεν βγάζουν πουθενά και ξεκαθαρίζοντας την κατάσταση. Μόνο έτσι μπορούμε να περιμένουμε κάτι καλύτερο από αυτά τα παιδιά στα οποία κανείς δεν μπορεί να προσάψει ότι δεν προσπαθούν.

Το άξιζε ο Σιαλμάς, ανέβηκε ο Dimi, η ΑΕΚ όμως παλεύει με τη μοίρα της

Του Θοδωρή Καρβουνιάρη, ρεπόρτερ ΑΕΚ στο aek365.gr

Εκεί που (δεν) ευθύνεται η διοίκηση

Του Αλέξανδρου Λυμπέρη, ρεπόρτερ ΑΕΚ στο aek365.gr

Μετά από αρκετές ώρες, κρίσιμες θα τις χαρακτήριζα για την ψυχική μου ηρεμία, από την στιγμή που έμαθα ότι ο Βασίλης Ξενιάδης παρουσιάστηκε στο (καθοριστικό όπως ο ίδιος το είχε χαρακτηρίσει), ραντεβού με την ΠΑΕ ΑΕΚ, μαζί με τον φίλο και συνεργάτη του Αργύρη Σαλιαρέλη, μπορώ να πω ότι οι παλμοί της καρδιάς μου επέστρεψαν σε φυσιολογικά επίπεδα. Διότι πλέον δεν είναι αστεία αυτά τα πράγματα. Δεν θα έλεγα ποτέ μπράβο στη διοίκηση που έψαξε και έμαθε για το «ποιόν» του συγκεκριμένου επιχειρηματία, ούτε θα την επιβραβεύσω, επειδή έκανε το καθήκον της. Όμως, όλοι, θα πρέπει να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό το... καθήκον, που κάποιοι δείχνουν να μην το υπολογίζουν. Ακόμα και αυτή η διοίκηση, που έχει χάσει την εμπιστοσύνη των πάντων, θα πρέπει να κλείνει τα αυτιά της και να δουλεύει με γνώμονα το καλό της ομάδας και σε τι χέρια θα περάσει.

Αρκεί να σκεφτούμε, τι θυμόμαστε αυτές τις κρίσιμες (ίσως και οριακές) ώρες που διανύουμε για την ΑΕΚ. Διοικήσεις με πρωταθλήματα και άκρως επιτυχημένες, έχουν χαρακτηριστεί με άσχημα λόγια, διότι ο επόμενος που τις ακολούθησε, ήταν κατώτερος των προσδοκιών (για να μην χαρακτηριστεί αλλιώς). Κατηγορούμε ακόμα ανθρώπους που έβαλαν χρήματα, μας έκαναν περήφανους, όμως επειδή δεν επέλεξαν την ενδεδειγμένη λύση για το μέλλον, τους κόλλησε η... ρετσινι