Η εξομολόγηση της Βίκυς Σταμάτη

Η Βίκυ Τσοχατζοπούλου, όχι Σταμάτη «όπως ακριβώς αναφέρει η ταυτότητά της» είναι ένα από τα κεντρικά πρόσωπα της υπόθεσης Τσοχατζόπουλου. Μια υπόθεση με μίζες και μαύρο πολιτικό χρήμα. Από την απόλυτη χλιδή και το παλάτι της Διονυσίου Αρεοπαγίτου στον «ενταφιασμό της στο κολαστήριο του Κορυδαλλού» όπως χαρακτηρίζει την προφυλάκισή της.

Η σύζυγος του Άκη Τσοχατζόπουλου μιλά μέσα από τις φυλακές Κορυδαλλού, όπου βρίσκεται από τις 27 Απριλίου του 2012. Μιλά στο Έθνος της Κυριακής για τη σχέση της με τον σύζυγό της, το θυμό που ένιωσε για εκείνον, αλλά για τον 6,5 ετών γιο της, τον οποίο βλέπει μια ώρα κάθε Κυριακή. Και λέει πως το πρόβλημα υγείας της, που προέκυψε από τη λήψη ορμονών για να γίνει μητέρα, ήταν υπό έλεγχο πριν προφυλακιστεί.

Μιλά και για τις φίλες που έκανε στον Κορυδαλλό, για συγκρατούμενες με τις οποίες μοιράζεται τα πάντα. Για εκείνες που σύμφωνα με το δημοσίευμα την αποκαλούν «Βικούλα μας». Λένε, γράφει το Έθνος, πως πρόσφατα έδωσε τη μοναδική της τηλεκάρτα σε μια συγκρατούμενή της γιατί εκείνη δεν είχε χρήματα να αγοράσει.

«Το πρώτο πιάτο με σπιτικό φαγητό που έφαγα μετά την απεργία πείνας μου στη φυλακή, μου το έφερε μια σωφρονιστική υπάλληλος από το σπίτι της», λέει.

«Είχα θυμό για τον Άκη»

«Τον ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή και εξακολουθώ να παραμένω αφοσιωμένη σε εκείνον, που είναι η ζωή μου. Για μένα, η σχέση μας μετράει από τότε. Για εκείνον δεν ξέρω εάν ήταν έτσι, αλλά για μένα η σχέση μας μετράει από τότε. Στην αρχή, όταν ξέσπασε η υπόθεση είχε πολύ θυμό μαζί του. Όμως τώρα όχι πια», λέει.

Η Βίκυ Σταμάτη θεωρεί ότι πληρώνει για πράγματα που δεν έφταιξε και δεν γνώριζε και πιστεύει ότι δεν ήταν η μοναδική κοπέλα από φτωχή οικογένεια που παντρεύτηκε έναν ευκατάστατο άνδρα.
Για την υπόθεση λέει: «Δεν δέχομαι την οικογενειακή ευθύνη. Θέλω την εφαρμογή του νόμου. Δεν θέλω χάρες. Το σπίτι αγοράστηκε με δάνειο στο όνομά μου».

Ο γιος της και η στιγμή της σύλληψης του Άκη

«Ο γιος μου είναι το οξυγόνο μου», λέει και θυμάται το πρωινό της 11ης Απριλίου του 2012, όταν συνελήφθη ο Άκης Τσοχατζόπουλος. «Ο μικρός κοιμόταν. Ξύπνησε και είδε κόσμο, άκουσε φωνές. Είδε να παίρνουν τον πατέρα του. Δεν ξέρω αν κατάλαβε, αλλά μου είπε μία φράση που με έκανε ράκος, γιατί δείχνει πώς το βίωσε. Μου είπε "μανούλα σε παρακαλώ, μην πεθάνεις ποτέ"».

«Με το παιδί μου η σχέση μας είναι τραυματική και πολυεπίπεδη. Βιώνουμε και οι δύο διαδρομές παράλληλες, σε γκρίζες ζώνες. Εγώ μόνη, ανήμπορη ψυχικά, ηθικά και σωματικά συντετριμμένη, το παιδί μου ανήμπορο να αντιδράσει στην σκληρή πραγματικότητα, στοχοποιημένο από την εικονική πραγματικότητα».

Ο μικρός μένει με τους παππούδες του, στο χωριό, μακριά από το «αποστειρωμένο» περιβάλλον του νεοκλασσικού της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, όταν ο μπαμπάς Άκης τον παρέδιδε στη δασκάλα κάθε πρωί πριν πάει στο γραφείο και η μαμά Βίκυ τον έπαιρνε από το σχολικό.

«Είχα υποτιμήσει το παιδί μου, γιατί πίστευα ότι λόγω ηλικίας δεν είχε αντιληφθεί την πραγματική κατάσταση και είχε βολευτεί στην εικονική κατάσταση που του παρουσίαζα.
Πίστευα στην αρχή ότι δεν γνώριζε τον τόπο που συναντούσε τη μητέρα του, όταν ερχόταν στη φυλακή. Του λέγαμε ότι ήταν το αεροδρόμιο και μετά το νοσοκομείο. Με συνέτριψε όμως το γεγονός που και τηλεφωνικά και δια ζώσης εισέπραξα από ερωτήσεις και απορίες-αποκαλύψεις του για το που πραγματικά βρισκόμουν».

Μιλάνε πολύ στο τηλέφωνο. «Κάνουμε μέχρι και... μάθημα αρχαίων ελληνικών. Για να μην ξεχάσει τις ρίζες του», λέει. Του μαθαίνει και αγγλικά από το τηλέφωνο. Στον μικρό Άκη αρέσει η μυθολογία. Πρόσφατα είπε στη μητέρα του: «Μανούλα, να πεις στον μπαμπά, θέλω τα σανδάλια που φοράει ο Αχιλλέας (σ.σ. της Τροίας)».

Περνάει το χρόνο της στη φυλακή ζωγραφίζοντας για τον γιο της. Ήρωες του Ντίσνεϊ κι άλλα κινούμενα σχέδια. Του γράφει αφιερώσεις και κάθε Κυριακή που τον βλέπει, του τις δίνει.

Η φυλακή

Χαρακτηρίζει την προφυλάκισή της «ενταφιασμό στο κολαστήριο του Κορυδαλλού».

«Δεν οφείλεται σε δικές μου πράξεις, αλλά στους συκοφάντες και στους διαβολείς μου, οι οποίοι διέθεταν επηρεασμό και εξουσία. Η σημερινή μου κατάσταση δεν οφείλεται σε πράξεις μου, οι οποίες είναι απόλυτα διαυγείς. Δεν προκύπτει από δικές μου πράξεις, οι οποίες ήταν ευθείες και κρυστάλλινες. Πολιτικά, ηθικά, νομικά, εγκληματική η επιλογή τους να με κατηγορήσουν», λέει.

Και συνεχίζει λέγοντας πως όταν γνώρισε τον Άκη Τσοχατζόπουλο, ήταν ήδη δημιουργημένος, ευκατάστατος. Η ζωή του ήταν δομημένη. Δεν δημιούργησαν τίποτα μαζί, ώστε να διερωτάται ή να τον ρωτάει πώς έγινε αυτό ή που βρήκανε το άλλο.

«Δεν δέχομαι την οικογενειακή ευθύνη. Θέλω την εφαρμογή του νόμου. Δεν θέλω χάρες. Το σπίτι αγοράστηκε με δάνειο στο όνομά μου. Εάν έχω εγώ ευθύνη γι' αυτό, γιατί δεν έχει και ο υπάλληλος της τράπεζας που το ενέκρινε. Μου έδωσαν αυτό το δάνειο, επειδή υπήρχε δίπλα μου ένα πρόσωπο με κύρος. Θα έπαιρνα εγώ ποτέ δάνειο, ως Βίκυ Σταμάτη; Γιατί δεν έπαιρνα πριν;» διερωτάται.