Nα γελάς, να σκέφτεσαι και να κλαις

Η πιο οικεία εικόνα του Μπόγκνταν Τάνιεβιτς που έχω στο μυαλό μου είναι από το Μουντομπάσκετ του 2006. Στην πόλη Χαμαμάτσου, όπου διεξάγονταν οι αναμετρήσεις της α' φάσης, ήταν εύκολο να εντοπίσει κάποιος το Μαυροβούνιο προπονητή της Εθνικής Τουρκίας.

Στα διαλείμματα των άλλων αγώνων, ο Τάνιεβιτς έβγαινε τακτικά στο "καπνιστήριο" του γηπέδου, δηλαδή στο προαύλιο έξω ακριβώς από τα δημοσιογραφικά θεωρεία. Σχεδόν πάντοτε τον περιτριγύριζαν Ελληνες δημοσιογράφοι. Δε νομίζω να υπάρχει στη γη έθνος θεριακλήδων σαν το δικό μας. Στην Ιαπωνία,

βέβαια, ουδείς τολμούσε να αγνοήσει την καπνοαπαγόρευση.Ο μανιώδης καπνιστής Τάνιεβιτς ήταν ευγενικός και καταδεκτικός με όλους, ακόμα και μία ώρα πριν το τζάμπολ του αγώνα Ελλάδας-Τουρκίας. Και άναβε τα πουράκια το ένα μετά το άλλο. Δεν γνωρίζω σε ποιο βαθμό μπορεί να συνδεθεί το ρημάδι το κάπνισμα (σε συνδυασμό με το ρημάδι το άγχος) με την ασθένεια που χτύπησε τον 63χρον