Αμερικάνικος Τύπος: Did Putin sink Cyprus?

Στην παραίτηση του Υπουργού Οικονομικών Μιχάλη Σαρρή, στο ρόλο της Ρωσίας και στις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στο Κυπριακό, αναφέρονται σημερινά δημοσιεύματα του αμερικανικού Τύπου.

Στις εξελίξεις που οδήγησαν στην παραίτηση του Υπουργού Οικονομικών Μιχάλη Σαρρή, εν μέσω των επικρίσεων για τον τρόπο χειρισμού της χρηματοπιστωτικής κρίσης στην Κύπρο και λίγες μόλις ώρες αφότου ο κ. Σαρρής ολοκλήρωσε αυτό που οι Κύπριοι αξιωματούχοι δηλώνουν ότι πρόκειται για επιμήκυνση

του αρχικού δανείου της Κύπρου, επικεντρώνονται άρθρο της Nektaria Stamouli στην εφημερίδα Wall Street Journal, με τίτλο «Κύπριος Υπουργός παραιτείται» («Minister in Cyprus Resigns» και άρθρο των Liz Alderman και James Kanter στην New York Times, με τίτλο «Ο Κύπριος επικεφαλής των Οικονομικών παραιτήθηκε» («Cyprus Chief of Finance Quits Post»).

Σε δηλώσεις του προς τους δημοσιογράφους, ο πρώην Υπουργός δήλωσε ότι παραιτείται προκειμένου να συμβάλει στη διευκόλυνση της ειδικής έρευνας για την εξέταση των γεγονότων που προκάλεσαν τη χρηματοπιστωτική κρίση.

Σύμφωνα με αναλυτές που επικαλείται η ΝΥΤ, η παραίτηση Σαρρή αποκρούει προσωρινά μέρος των επικρίσεων με στόχο τον Κύπριο Πρόεδρο Ν. Αναστασιάδη, αλλά δεν θα έχει πραγματικό αντίκτυπο στις οικονομικές πολιτικές της χώρας. Συγκεκριμένα, όπως δηλώνει ο Ανδρέας Θεοφάνους, καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο πανεπιστήμιο της Λευκωσίας «ανεξαρτήτως του ποιος θα αντικαταστήσει τον κ. Σαρρή, αυτό που χρειάζεται είναι μια αλλαγή πολιτικής».
Από την πλευρά του, όπως αναφέρει στη WSJ ο Mujtaba Rahman, ανώτατος αναλυτής του Eurasia Group, «η αξιοπιστία του κ. Σαρρή εκμηδενίστηκε τόσο σε εθνικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο ξένων ηγετών, αφότου υποστήριξε το πρώτο αποτυχημένο σχέδιο για την επιβολή φόρου στους καταθέτες και κατόπιν, επέστρεψε με άδεια χέρια από τη Μόσχα». Ωστόσο, συνεχίζει ο ίδιος αναλυτής, η παραίτηση του Κύπριου Υπουργού Οικονομικών «θα βοηθήσει την κυπριακή κυβέρνηση να κερδίσει την έγκριση για το δανειακό πρόγραμμα εντός του κυπριακού κοινοβουλίου».

Ο ρόλος της Ρωσίας
———
Επιχειρώντας να απαντήσει στο ερώτημα εάν η πολιτική του Ρώσου Προέδρου Vladimir Putin οδήγησε στην οικονομική καταβαράθρωση της Κύπρου, ο Ben Judah, σε ανταπόκριση από την Κωνσταντινούπολη για τη New York Times, με τίτλο «Βούλιαξε ο Πούτιν την Κύπρο;» («Did Putin sink Cyprus?»), επισημαίνεται ότι η ΕΕ βρίθει ευάλωτων φορολογικών παραδείσων, που σχετίζονται με το βαθύτερο πρόβλημα της Ρωσίας: αυτό της άκρατης διαφθοράς και της πολιτικής παράνοιας, που επιβάλλουν τη φυγάδευση τεράστιων χρηματικών ποσών στο εξωτερικό. Μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι από το 2008, κεφάλαια άνω των $350 δις μεταφέρθηκαν εκτός Ρωσίας, ενώ μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες, η Λευκωσία αποτελούσε το σημαντικότερο παράκτιο λογιστή για τους Ρώσους. Το 2012, τα επισήμως καταγεγραμμένα κεφάλαια που βγήκαν εκτός Ρωσίας έφθασαν τα $56 δις, ενώ η ίδια η Κεντρική Τράπεζα του κ. Πούτιν υπολόγισε ότι τα 2/3 του συνολικού ποσού συνδέονται ενδεχομένως με παράνομες δραστηριότητες, όπως διακίνηση ναρκωτικών, μίζες και φοροδιαφυγή.
Παράλληλα, σύμφωνα με το ΔΝΤ, η Κύπρος ήταν ο κύριος προορισμός για το 34% των συνολικών ρωσικών επενδύσεων για το έτος 2011, ενώ λογοδοτούσε για το 28% των απευθείας επενδύσεων από ξένους στη Ρωσία.
Κυπριακό
—–
«Ήρθε ο καιρός για μια στερεή, ενιαία, ενεργό πολιτική και δέσμευση της Ευρώπης με στόχο την επανένωση της Κύπρου, βάσει της σαφούς και κοινής πλέον πεποίθησης ότι αυτή θα αποβεί πλέον υπέρ του ζωτικού συμφέροντος όλων», υποστηρίζει ο Michael Moller, πρώην ειδικός απεσταλμένος των Ηνωμένων Εθνών για την Κύπρο, σε άρθρο γνώμης στην εφημερίδα New York Times με τίτλο «Ευκαιρία για την επανένωση της Κύπρου» («A Chance to Reunify Cyprus»).

Και αυτό γιατί, όπως πρεσβεύει ο ίδιος, μια νέα πραγματικότητα έχει πλέον επιβληθεί στους Ελληνοκυπρίους, καθώς η οικονομική κατάσταση στη νήσο είναι δεινή και το άμεσο μέλλον δεν μοιάζει ενθαρρυντικό, εκτός εάν βρεθούν ευφάνταστες λύσεις που βρίσκονται πλέον κοντά. Προς επίρρωση του ισχυρισμού αυτού, ο Moller τονίζει ότι οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες στον κατεχόμενο βορρά βελτιώνονται και ότι οι σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας είναι πλέον στενότερες και φιλικότερες, μεταβάλλοντας το πλαίσιο εντός του οποίου το κυπριακό πρόβλημα αντιμετωπιζόταν παραδοσιακά.
Παράλληλα, επισημαίνεται ότι οι οικονομικές δυσχέρειες της Ελλάδας έχουν αλλάξει τις προτεραιότητές της και ότι ο προσανατολισμός της χώρας είναι σταθερά συνδεδεμένος με την Ευρώπη, ενώ αποτελεί σταθερό υποστηρικτή της τουρκικής εισδοχής στην ΕΕ.

Ταυτόχρονα, το υψηλό κόστος που πληρώνει αυτή τη στιγμή η Κύπρος για την παρελθούσα χρηματοπιστωτική σχέση συμβίωσης με την Ελλάδα, ενδέχεται να επηρεάσει τη μελλοντική σχέση Ελλάδας- Κύπρου.
«Η Κύπρος διαθέτει πολλά πλεονεκτήματα- γεωγραφική θέση, φυσικούς πόρους, πληθυσμούς ανώτερης εκπαίδευσης, υποδομές και επί του παρόντος, για μια ακόμη φορά στη μακρόχρονη, πολύπαθη ιστορία της, την προσοχή της διεθνούς κοινότητας», καταλήγει ο πρώην ειδικός απεσταλμένος των ΗΕ για την Κύπρο.