Μητσόπουλος: Χρέος στην ιστορία, να τερματιστεί η κατοχή της Κύπρου

Η τραγωδία της Κύπρου, μας υποχρεώνει να κρατούμε διαρκώς ζωντανή την ανάμνηση του φρικτού αυτού εγκλήματος και να υπενθυμίζουμε στον πολιτισμένο κόσμο την ανεξίτηλη και απαράγραπτη ευθύνη της Τουρκίας, είπε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Συναγερμού Τάσος Μητσόπουλος.

Σε ομιλία του, στη δοξολογία για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821, ο κ. Μητσόπουλος

ανέφερε ότι ο καταγγελτικός λόγος από μόνος του δε φτάνει, χρειάζεται όραμα, σχέδιο στρατηγική και χρειάζεται απέναντι στις όποιες μεθοδεύσεις να οικοδομήσουμε ένα ισχυρό πλέγμα συμμαχιών χωρίς ποτέ μα ποτέ να ακυρώνουμε μέσα από αμφιλεγόμενες επιλογές, τη θέση και το ρόλο μας μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

”Χρειάζεται να υψώσουμε ένα αδιαπέραστο τείχος αποφασιστικότητας. Ενωμένοι στις κορυφαίες επιλογές μας, απαλλαγμένοι από αισθήματα μικροψυχίας και φανατισμού, έχουμε χρέος, αδιακρίτως πολιτικών ή ιδεολογικών διαφορών, να συμβάλουμε στην προσπάθεια για τον τερματισμό της κατοχής. Για την ελευθερία και την επανένωση της πατρίδας”, πρόσθεσε.

Οφείλουμε, σημείωσε, να υπερβούμε τα διχαστικά σύνδρομα και τις τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος, να ψηλαφίσουμε με κριτική διάθεση τα λάθη και τα ελαττώματα μας, να βαθύνουμε την αυτοσυνειδησία μας και με περίσσευμα γενναιότητας να αναλάβουμε τις ατομικές και συλλογικές μας ευθύνες χωρίς ποτέ να λησμονούμε ότι η τραγωδία του 1974 δεν ήταν το αποτέλεσμα της ενότητας, αλλά η αναπόφευκτη συνέπεια του εθνικού διχασμού.

Κι αν σήμερα, σημείωσε, τα πεδία των μαχών είναι τα σαλόνια και οι αίθουσες διασκέψεων της διεθνούς διπλωματίας, μιας διπλωματίας που καθορίζεται από την στυγνή πραγματικότητα των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, των ιερών και ανίερων συμμαχιών, των απειλών, των ανατροπών και των ευκαιριών, τα βασικά συστατικά της επιτυχίας ενός λαού παραμένουν τα ίδια όπως τότε – Φιλοπατρία, θάρρος, πίστη στο Θεό και στο δίκαιο αλλά και σχέδιο για την επίτευξη των εθνικών στόχων.

Ιδιαίτερης σημασίας για εμάς σήμερα στην Κύπρο, ανέφερε, είναι η ποιότητα και το βάθος του πολιτικού μας πολιτισμού.

”Ένας πολιτικός πολιτισμός που για να υπηρετεί το συμφέρον της πατρίδας θα πρέπει να εδράζεται στο ήθος και την σεμνότητα. Στο «είναι» και όχι στο «φαίνεσθαι». Να μην κυριαρχείται από ρηχές ρητορείες, φιλαυτία, κομπασμούς και έπαρση. Να ενσωματώνει την κουλτούρα του δημοκρατικού διαλόγου, της ανοχής της διαφορετικότητας και του ανυπόκριτου σεβασμού της άλλης άποψης”, είπε.

”Ας μετρήσουμε λοιπόν την προσφορά μας στην πατρίδα όχι από την ένταση των συνθημάτων που εκστομίζουμε και από την οξύτητα των προσωπικών επιθέσεων που εξαπολύουμε για να μειώσουμε τους άλλους. Αλλά από την ευθυκρισία, το ήθος και την ποιότητα του πολιτικού πολιτισμού που διαμορφώνουμε καθημερινά και από την καθαρότητα και τη νηφαλιότητα των πολιτικών επιχειρημάτων που καταθέτουμε”, είπε.

Όπως και τον αγώνα του ’21, σημείωσε, έτσι και τον κάθε εθνικό μας αγώνα κινδύνεψε να υπονομεύσει η δική μας αφροσύνη και το σαράκι του