Η νέα διάσωση της Ελλάδας δεν διασώζει τίποτα…

Υπό ποιες προϋποθέσεις θα έχει νόημα η δεύτερη δανειακή σύμβαση;

Μετά από τρεις βδομάδες σκληρών διαπραγματεύσεων, υψηλών εντάσεων και χαμένων χρονοδιαγραμμάτων, έφτασε η ώρα της συμφωνίας για τη δεύτερη ελληνική διάσωση. Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης αναμένονταν να εγκρίνουν χθες βράδυ το δεύτερο πακέτο διάσωσης ύψους 130 δις ευρώ που έχει σαν στόχο τη χρηματοδότηση του ελληνικού PSI και τον περιορισμό

Λίγες μέρες πριν η συμφωνία αυτή έμοιαζε σχεδόν αδύνατη, εξαιτίας της σχεδόν πλήρους κατάρρευσης της εμπιστοσύνης της Ευρωζώνης στην ελληνική πολιτική ελίτ και κυρίως στον ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πιθανότερο αυριανό πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Ο δρόμος για τη συμφωνία άνοιξε αφότου ο Αντώνης Σαμαράς υπέκυψε στους σκληρούς εκβιασμούς της τρόικας και αφού η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε όρους ακραίας αυστηρότητας που διακυβεύουν την εθνική ακεραιότητα της Ελλάδας με τη θέσπιση ενός ειδικού ταμείου που θα αποδίδει προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση του χρέους έναντι των δαπανών του ελληνικού δημοσίου και την εισαγωγή ενισχυμένης εποπτείας της Ευρωζώνης στις ελληνικές υποθέσεις.

Παρά ταύτα, η συμφωνία σαφώς παρέχει κάποια στοιχεία ανακούφισης, έστω και προσωρινά, για την Ελλάδα, την Ευρωζώνη και τις αγορές. Η μη έγκρισή της θα σήμαινε μια σκληρή  ελληνική χρεοκοπία σε ένα μήνα, γεγονός που θα οδηγούσε την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης, με άγνωστες αλλά πιθανώς καταστροφικές επιπτώσεις. Βέβαια, για να πάρει τα λεφτά η Αθήνα θα πρέπει να ξεπεράσει πολλά εμπόδια. Η διάσωση εξαρτάται από το αν η Αθήνα θα καταφέρει να διασφαλίσει τη μείωση του χρέους της μέσω της συμμετοχής των ομολογιούχων του ιδιωτικού τομέα στις ζημιές κατά 100 δισ. ευρώ, είτε μέσα από μια εθελοντική συμφωνία είτε μέσα από την ενεργοποίηση των ρητρών συλλογικής δράσης που θα εισαχθούν αναδρομικά με νόμο στα ελληνικά ομόλογα. Η Ελλάδα καλείται ακόμη να συμμορφωθεί με 20 όρους που εκκρεμούν από το πρώτο μνημόνιο στους οποίους δεν έχει ανταποκριθεί.

Κι εκτός τούτων, η συμφωνία θα πρέπει να επικυρωθεί από τα εθνικά κοινοβούλια κάποιων κρατών μελών της Ευρωζώνης, πρωτίστως δε της Γερμανίας, της Φιλανδίας και της Ολλανδίας, ακριβώς δηλαδή εκείνων των χωρών που έχουν εκφράσει τις περισσότερες επιφυλάξεις ως προς τη συμφωνία.

Το αν η ελληνική διάσωση θα έχει θετικές επιπτώσεις μόνον βραχυπρόθεσμα ή πιο μακροχρόνια θα εξαρτηθεί από το τι θα γίνει στη συνέχεια. Η δεύτερη διάσωση της Ελλάδας θα συμβάλει στην επίλυση της ευρωπαϊκής κρίσης αν και μόνον αν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί δεν την θεωρήσουν ως λύση αλλά ως ένα πρώτο βήμα προς κάτι που θα είναι μια μακρά διαδικασία η οποία θα διορθώσει τα προβλήματα της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης.

Η ενίσχυση των χρηματιστηριακών αγορών από τον περασμένο Δεκέμβριο οφείλεται τόσο στην συγκρατημένη αισιοδοξία ότι η Ευρωζώνη αναπτύσσει επιτέλους μια συνεκτική πολιτική απάντηση στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους όσο και στην αποφασιστική δράση της Ευρωπαϊκής Κεν