Η υποβάθμιση των ΗΠΑ αναγγέλλει μια νέα εποχή

Επιπτώσεις, αβεβαιότητες και ευκαιρίες…Έχουμε μπροστά μας άπειρες συζητήσεις για το αν ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης S&P είχε δίκιο να στερήσει από την Αμερική την ανώτατη πιστοληπτική της αξιολόγηση και -ακόμα χειρότερα- στη νέα της αξιολόγηση ως ΑΑ+ να αποδώσει αρνητικές προοπτικές. Όπως και να έχουν όμως τα πράγματα, αυτή η ιστορική ενέργεια είναι πλέον πραγματικότητα και το παγκόσμιο σύστημα καλείται να προσαρμοστεί. Θα υπάρξουν επιπτώσεις, θα υπάρξουν αβεβαιότητες, αλλά θα υπάρξουν και ευκαιρίες.Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που θεωρείτο αδιανόητο ότι η Αμερική θα μπορούσε να χάσει την ανώτατη πιστοληπτική αξιολόγηση. Πράγματι, οι όροι «απαλλαγμένος κινδύνων» και «αμερικανικά ομόλογα» ήταν περίπου ισοδύναμοι -από την επαύριον του Β Παγκοσμίου Πολέμου, που συγκροτήθηκε το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο λειτούργησε στη βάση της υπόθεσης ότι η ανώτατη πιστοληπτική αξιολόγηση των ΗΠΑ αντιπροσώπευε την σταθερά του πυρήνα του και όχι μια μεταβλητή.Τη Δευτέρα άνοιξαν οι παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές σε μια πραγματικότητα που έχει μεταβληθεί. Θα υπάρξουν άμεσες λειτουργικές επιπτώσεις, από την επανακωδικοποίηση των συστημάτων κινδύνου και συναλλαγών ως την αποτίμηση της διαχείρισης εγγυήσεων και ρευστότητας. Θα πρέπει να παρακολουθούμε εκ του σύνεγγυς ορισμένους βασικούς τομείς της αγοράς, συμπεριλαμβανομένου του συμπλέγματος διαχείρισης διαθεσίμων και των αντιδράσεων των μεγαλύτερων ξένων πιστωτών της Αμερικής.Εν τω μεταξύ, για την πραγματική οικονομία η υποβάθμιση σημαίνει ότι το πιστωτικό κόστος όλων σχεδόν των Αμερικανών δανειοληπτών θα αυξηθεί. Η επιχειρηματική και καταναλωτική εμπιστοσύνη, που είχε ήδη διαβρωθεί από τη σύγκρουση μεταξύ Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών για το όριο του χρέους, θα υποστεί μια ακόμη καθίζηση, η οποία θα καταλήξει σε νέες αντιξοότητες για τις επενδύσεις και την απασχόληση.Είναι επίσης δύσκολο να φανταστούμε πως από τη στιγμή που ο οίκος S&P υποβάθμισε τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν θα υποβαθμίσει σύντομα τουλάχιστον ένα ακόμη μέλος του συρρικνούμενου «κλαμπ» των κρατών που διαθέτουν ακόμη την ανώτατη πιστοληπτική αξιολόγηση. Αν δούμε κάτι τέτοιο να υλοποιείται και αφορά μια ευρωπαϊκή χώρα, για παράδειγμα τη Γαλλία, οι ήδη εύθραυστες προσπάθειες της Ευρώπης για τη σωτηρία των κρατών της περιφέρειάς της θα προσκρούσουν σε περαιτέρω εμπλοκές.Στην περίπτωση αυτή θα τεθεί υπό εξονυχιστικό έλεγχο και ο μελλοντικός ρόλος των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης, αφού θα κυριαρχήσουν ερωτήματα σχετικά με το ποιος  αξιολογεί τους οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης. Η ενεργεία του S&P είναι πιθανό να συσπειρώσει τις κυβερνήσεις της Αμερικής και της Ευρώπης, σε μια προσπάθεια να διαβρώσουν τη μονοπωλιακή ισχύ και τη λειτουργική επιρροή των οίκων. Ενώ όλα αυτά θα υποχρεώσουν τους επενδυτές να κάνουν κάτι που θα έπρεπε να είχε κάνει από χρόνια: να διεξάγουν τις δικές τους αξιολογήσεις και να μην βασίζονται στους «εκτός».Το ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι στο εξής θα υπάρξουν πραγματικές αβεβαιότητες για τις ευρύτε