No Γιαννακόπουλος, no ΠΑΟ

Δεν έχει σημασία αν είσαι γαύρος. Η παραμονή των Γιαννακόπουλων στο Παναθηναϊκό πρέπει να χαροποιεί όλους τους φίλους του αθλητισμού, γιατί μιλάμε για δύο προέδρους που ανέβασαν πολύ ψηλά το Ελληνικό μπάσκετ. Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Να σας πω την αλήθεια χάρηκα που οι Γιαννακόπουλοι θα μείνουν στο μπάσκετ του Παναθηναϊκού. Κάποιος Ολυμπιακός που έχει θαυμάσει σαν πρόεδρό του τον Κόκκαλη και σωστά έκανε, γιατί

του πήρε τόσα πρωταθλήματα και ξαναζωντάνεψε τον θρύλο, αν κάποιος γουστάρει τον Μαρινάκη που δείχνει να ξεκινάει μια νέα ηγεμονία, τότε δεν μπορεί παρά να παραδεχθεί ότι οι Γιαννακόπουλοι ήταν οι καλύτεροι πρόεδροι του μπάσκετ την τελευταία 20ετια στην Ελλάδα. Και στην Ευρώπη…

Οκ, η αντιπαλότητα, οι κόντρες, οι διαιτησίες, είναι και αυτές μέσα στο οπαδικό παιχνίδι. Και άλλωστε όπως γκρινιάζουν οι γαύροι για τον Παναθηναϊκό, έτσι γκρινιάζουν οι Παναθηναϊκοί για τον γαύρο. Έχω υπολογίσει ότι οι Γιαννακόπουλοι πρέπει να έχουν χάσει πάνω από 300 εκ. ευρώ (και μάλλον λίγα λέω) κατά την διάρκεια της προεδρίας τους στην ΚΑΕ Παναθηναϊκός. Συγκρότησαν μια ομάδα, που όπως και να το κάνουμε τα 10-12 τελευταία χρόνια είναι η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη βάση τίτλων. Την ίδια εποχή έπαιζε και ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη και τους πήρε 15 χρόνια για να φτάσει και πάλι σε έναν Ευρωπαϊκό τίτλο. Την ίδια περίοδο οι Παναθηναϊκοί είχαν πάρει έξι. Πέρα από τα τεράστια ποσά που ξόδεψαν οι αδερφοί Γιαννακόπουλοι, και ειδικά ο πιο ψύχραιμος Παύλος, έκαναν μια τεράστια μαγκιά: διάλεξαν έναν προπονητή και δεν τον αλλάζουν ούτε και μετά από πυρηνικό πόλεμο. Παρότι μονοκράτορες στην ομάδα τους παρέδωσαν τα κλειδιά στον Ομπράντοβιτς, όπως για παράδειγμα έκανε και ο Μαρινάκης με τον Βαλβέρδε. Μάλλον ο Ζοτς έχει σπάσει τον ρεκόρ παραμονής, με τα 13 χρόνια στον πάγκο μιας ομάδας μπάσκετ. Και άλλοι έχουν παρουσιάσει επιτυχίες, αλλά στην πρώτη στραβή, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και αλλού, οι παράγοντες τρώνε εύκολα έναν προπονητή. Τα χνώτα τους ταίριαξαν με τον Ομπράντοβιτς, τον έκαναν Θεό χωρίς να ζηλεύουν οι ίδιοι τη δόξα του και πήραν το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο και μαζί του 5 Ευρωπαϊκές κούπες. Σε αυτό το χρονικό διάστημα αγόρασαν, όσο κι αν έκαναν, τους καλύτερους παίκτες που μπορούσαν να φέρουν σε αυτή την ομάδα. Ο Ομπράντοβιτς δεν δούλεψε με «φθηνό υλικό» όπως πχ. φέτος ο Ίβκοβιτς στον Ολυμπιακό. Είχε πάντα στα χέρια του παικταράδες και έναν ατελείωτο πάγκο.

Είναι σαφές ότι η κρίση που βρήκε όλη την Ελληνική οικονομία, αλλά ακόμα πιο πολύ κλάδους όπως τα φαρμακευτικά, επιβάλουν μείωση budget. Οι Γιαννακόπουλοι προσπάθησαν να βρουν ανθρώπους, στους οποίους θα παρέδιδαν με εγγυήσεις για μια καλή συνέχεια, την ομάδα. Όλοι κότιασαν όσο Παναθηναϊκάρες κι αν ήταν. Τα έσοδα του μπάσκετ είναι θλιβερά και είναι σαφές ότι και χαμηλό budget να έχεις, πάντα μέσα θα μπαίνεις. Και το βρίσκω πάρα πολύ λογικό αν οι Γιαννακόπουλοι θελήσουν να ακολουθήσουν ένα μοντελάκι σαν και αυτό του Ολυμπιακού, που αποδείχτηκε επιτυχημένο. Διαβάζω σήμερα στον Τύπο, ότι το budget