Εκλογές εδώ και τώρα!

Αν όχι για λόγους πολιτικής νομιμοποίησης, τότε πρέπει να γίνουν για έναν εξίσου σοβαρό λόγο: επειδή, με όσους πρόκειται να συμμετάσχουν, θα έχουν πολλή πλάκα.

Από τον Νίκο Φωτάκη

Το dm (direct message) στο Twitter είχε αρκούντως συνομωτικό χαρακτήρα: «Δεν έχει νόημα πια να σχολιάζουμε μόνο. Συναντιόμαστε τη Δευτέρα (κ.ο.κ.)». Ένιωσα κολακευμένος: πρώτη φορά με καλούσαν σε συνάντηση για τη δημιουργία πολιτικού φορέα. Δεν ήμουν σίγουρος βέβαια τι ήταν αυτό στο οποίο με καλούσαν. Κόμμα; Όμιλος προβληματισμού; Ακτιβιστική

οργάνωση; Απ’ ό,τι έμαθα εκ των  υστέρων, καθώς δεν κατόρθωσα να πάω, το σουαρέ κύλησε περισσότερο σαν δείπνο μεταξύ φίλων, παρά σαν ληξιαρχική πράξη γέννησης μιας νέας Φιλικής Εταιρίας. Δεν πειράζει.

Μπορεί η συγκεκριμένη προσπάθεια να μην ευδοκίμησε, αλλά υπάρχουν δεκάδες άλλες, σε βαθμό που το πολιτικό ρεπορτάζ έχει αρχίσει να θυμίζει αυτό που συμβαίνει στις αθλητικές εφημερίδες την εποχή των μεταγραφών: ονόματα επί ονομάτων, συζητήσεις επί συζητήσεων, παρασκήνιο και τερατολογία. Τη μία μέρα είναι το θρυλούμενο «κόμμα των επιχειρηματιών» (για την ακρίβεια των στελεχών επιχειρήσεων, γιατί αυτοί που ακούγονται είναι παροπλισμένοι CEO) που ετοιμάζεται να κατέβει στις εκλογές. Την άλλη είναι στελέχη από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ που προσπαθούν να γεφυρώσουν τις ιδεολογικές διαφορές και να χτίσουν το νέο (για την ακρίβεια, πρόκειται για πρώην στελέχη των κομμάτων που δουλεύουν για την πολιτική τους επιβίωση). Κάπου εκεί, η Φιλελεύθερη Συμμαχία εκλέγει πρόεδρο τον Γρηγόρη Βαλλιανάτο, διεκδικώντας έτσι μια θέση στο πολιτικό mainstream (αν με τον όρο mainstream εννοούμε ένα είδος προβολής). Και φυσικά υπάρχει κι ο Κοινωνικός Σύνδεσμος, όμιλος προβληματισμού που φιλοξενεί στις τάξεις του επιφανείς συμπολίτες μας, έναν πρώην υπουργό και μερικούς Atenistas (γιατί όλοι αγαπούν τους Atenistas).

Τώρα λοιπόν που επικρατεί ο αναβρασμός είναι που πρέπει να γίνουν οι εκλογές. Όσο κι αν λένε ότι τα έξοδα της προεκλογικής περιόδου θα στείλουν την οικονομία στον πάτο, η αλήθεια είναι ότι κάθε μέρα που δε γίνονται εκλογές είναι μια μέρα χαμένη. Όχι μόνο γιατί η δημοκρατία μας υποφέρει από ένα όλο και μεγαλύτερο έλλειμμα νομιμοποίησης, αλλά κυρίως γιατί, κάθε μέρα που περνάει, διακινδυνεύουμε να βαρεθούν όλοι αυτοί οι επίδοξοι σωτήρες και να τα παρατήσουν, οπότε θα ξαναμείνουμε με το δικομματισμό στο χέρι. Τώρα πρέπει να γίνουν οι εκλογές, που είναι όλοι στα ντουζένια τους και θέλουν να σώσουν τον κόσμο, να κατέβουν δεκάδες κόμματα, με γνωστούς, αγνώστους, επιχειρηματίες και τραπεζικούς, ποδοσφαιριστές και πρώην υπουργούς, καθηγητές και φιλοσόφους και λουλουδούδες και μπαλέτα, να γίνει χαμός. Είναι ο μόνος τρόπος να ξεβουλώσουν τα λούκια που κάνουν το σύστημα να λιμνάζει, να καταρρεύσουν τα κόμματα με πάταγο. Θα έχει πλάκα. Και για μια φορά, θα ζήσουμε εκλογές στις οποίες κανείς δε θα είναι σε θέση να υποσχεθεί διορισμούς. Δεν το λες και λίγο.

Πηγή: Στο Nitro που κυκλοφορεί

Διαβάστε ακόμα:

* 11 εικόνες