Κυβέρνηση κοινωνικού και οικονομικού φιλελευθερισμού με μια εσάνς σοσιαλισμού

Γράφει ο Άγγελος Μόσχοβας

Ένας παλιός κοινοβουλευτικός άνδρας – επί Ανδρέα Παπανδρέου που οι ανασχηματισμοί γίνονταν σχεδόν... ανά τρίμηνο - συνήθιζε να μου λέει: «Κάθε ανασχηματισμός δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα λύνει: Όσοι φεύγουν, όσοι μετακινούνται ή δεν μπαίνουν στην κυβέρνηση, βρίζουν τον Πρωθυπουργό. Και η επικοινωνιακή διαχείριση του κρατά το πολύ μια βδομάδα». Από αυτό τον κανόνα δεν εξαιρέθηκε ούτε η κυβέρνηση που ανακοίνωσε χθες ο Αντώνης

Με τις επιλογές του, ο μόνος ευχαριστημένος πρέπει να είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος που πήρε ό,τι ήθελε: Αντιπροεδρία και υπουργείο Εξωτερικών. Άντε και ο Χρυσοχοΐδης που ήθελε παραγωγικό υπουργείο και πήρε το Υποδομών. Να βάλω και τον Κυριάκο Μητσοτάκη που πήρε υπουργείο – αν και όχι το ΥΠΕΚΑ που επιθυμούσε. Και ο Γιάννης Μανιάτης που πήρε το Ενέργειας. Μέχρι εκεί. Οι νεοδημοκράτες δεν μπορούν να χωνέψουν ότι το ΠΑΣΟΚ του 5% δημοσκοπικά πήρε τόσες υπουργικές καρέκλες, ούτε ότι ο Βενιζέλος θα συγκυβερνά με το Σαμαρά. Οι πασόκοι δεν πλέουν και σε πελάγη ευτυχίας, παρότι αποθέωναν τον Βενιζέλο για την επιλογή του να στηρίξει την κυβέρνηση Σαμαρά.

«Αυτή είναι μια κυβέρνηση που θα συνδυάσει τον κοινωνικό και οικονομικό φιλελευθερισμό με μια εσάνς σοσιαλισμού», μου έλεγε με ειρωνικό τρόπο ΠΑΣΟΚος λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση του νέου κυβερνητικού σχήματος. Η αλήθεια είναι ότι στην Ιπποκράτους δεν τους είδα να πετάνε και απ’ τη χαρά τους από το τελικό αποτέλεσμα.

Η συγκομιδή δεν ήταν και όση ανέμεναν: Εκεί που πήγαιναν για 6 υπουργεία και 15 συνολικά κυβερνητικά στελέχη, πήραν 4 υπουργικά χαρτοφυλάκια (δύο εκ των οποίων τα είχαν ήδη) 2 αναπληρωτές και 5 υφυπουργούς - συνολικά 11 κυβερνητικά στελέχη. Λίγα; Όχι και τόσο.

Αλλά είναι προφανές ότι ο Σαμαράς κράτησε το «ζουμί» για τον εαυτό του. Για παράδειγμα, αν κάτι θα μπορούσε να κεφαλαιοποιήσει αυτή η κυβέρνηση θα είναι ο τομέας της Ανάπτυξης, εφόσον όλα πάνε κατ’ ευχήν. Σ’ αυτό το υπουργείο το ΠΑΣΟΚ δεν έχει ούτε μισό υφυπουργό.

Τα στελέχη της ΝΔ που έβαλε ο Σαμαράς είχαν προφανώς το στοιχείο της εσωκομματικής ισορροπίας, όπως διαπιστώνει εύκολα όποιος ρίξει μια απλή ματιά στον κατάλογο υπουργών και υφυπουργών.

Υπερβάσεις σε πρόσωπα με εξωκοινοβουλευτικούς, δεν υπήρξαν. Δεν τόλμησε ο Σαμαράς; Δεν θέλησαν ή δεν πιέστηκαν αρκετά; Δεν αναζητήθηκαν; Όπως και να έχει, η κυβέρνηση μυρίζει «μούχλα».

Είναι προφανές ότι η «χημεία» πάσχει - πριν καν ορκιστεί η νέα κυβέρνηση.

Και είναι κρίμα γιατί, αυτή την κρίσιμη ώρα, χρειάζονταν τρία πράγματα: Κυβέρνηση αρίστων, αποφασισμένων, αποτελεσματικών.

Μακάρι να με διαψεύσει η πορεία των νέων υπουργών.