ΜΗΝ ΨΗΦΙΖΕΤΕ… ΤΣΙΠΡΕΣ

Ορισμένοι μπορεί να τους ονομάζουν καθεστωτικούς υποψήφιους, αλλά η ουσία είναι ότι οι δύο βασικοί υποψήφιοι για την προεδρία της Κομισιόν δημιουργούν κοινό μέτωπο με στόχο τον «λαϊκισμό».

Ο υποψήφιος του Λαϊκού Κόμματος Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και ο μεγάλος του αντίπαλος υποψήφιος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, πρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς έδωσαν κοινή συνέντευξη σε πέντε από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της Ευρώπης.

Μιλώντας σε δημοσιογράφους του βρετανικού Guardian, της γερμανικής Sueddeutsche Zeitung,

της ισπανικής El Pais, της γαλλικής Le Monde και της ιταλικής La Stampa, οι κύριοι Γιούνκερ και Σουλτς κάλεσαν τους ευρωπαίους πολίτες να μην ψηφίσουν λαϊκιστικές δυνάμεις σημειώνοντας ότι κάθε ψήφος σε αυτές είναι ψήφος σε κενές προτάσεις.

Οι δύο πολιτικοί, ένας εκ των οποίων -εκτός απροόπτου- θα ηγείται της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας για τα επόμενα χρόνια και μάλιστα με αναβαθμισμένο ρόλο καθώς θα έχει εκλεγεί απ’ ευθείας από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο σημείωσαν τις κοινές τους αντιλήψεις και επισήμαναν τις διαφορές τους.

Έδειξαν να έχουν κοινή στάση σε ότι αφορά στο κοινωνικό κράτος επισημαίνοντας ότι ζητήματα όπως η υποστήριξη στους ανέργους και τα κοινωνικά επιδόματα πρέπει να είναι στις αρμοδιότητες των κρατώ. Μάλιστα ο κ. Γιούνκερ σημείωσε ότι σε κάθε χώρα πρέπει να υπάρχει κατώτατος μισθός, ανάλογος του κατά περίπτωση κόστους ζωής.

Διαφώνησαν όμως σε ότι αφορά στα δημοσιονομικά με τον μεν κ. Σουλτς να δηλώνει ότι ναι μεν πρέπει να τηρούνται τα όρια για το έλλειμμα και το χρέος, αλλά «πρέπει να διαχωρίζεται τι είναι κρατικό χρέος και τι επένδυση στο μέλλον». Υποστήριξε μάλιστα πως «κανείς δεν μπορεί εκ των προτέρων να πει ότι κρατικές επενδύσεις που χρηματοδοτούνται με δανεισμό είναι λανθασμένες», λέγοντας πως αυτό είναι μία συζήτηση που πρέπει να γίνει.

Αντιθέτως, ο Γιούνκερ τόνισε ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στη λογική δημοσιονομική εξυγίανση», λέγοντας πως «πρέπει να συνοδεύεται από αναπτυξιακές πολιτικές».

Τέλος, απέρριψε ως «ανοησίες» το ότι η κεντροδεξιά υποστηρίζει τη λιτότητα, σε αντιδιαστολή με τους σοσιαλδημοκράτες και τη «γενναιόδωρη κοινωνική πολιτική τους», λέγοντας πως «ο κόσμος δεν χωρίζεται σε καλούς και σε κακούς».