Ο Banksy “καταλαμβάνει” ξανά το Λονδίνο;

Οκ, αυτός το είχε καταλάβει εντός και εκτός εισαγωγικών πολύ καιρό τώρα, το Λονδίνο αλλά και διάφορες άλλες πόλεις αυτού του κόσμου. Η Monopoly όμως είναι δικιά του;

Από την Ειρήνη Νικοπούλου

Και από το πουθενά, μια τεράστια art Monopoly εμφανίστηκε στο κέντρο του Λονδίνου και κανείς δεν ξέρει ποιος την έφτιαξε. Ή μήπως ξέρουν; Ή μήπως δεν έχει σημασία. Πάντως το κίνημα Occupy London,

χιλιάδες ειδικοί και μη του έργου του αλλά και απλοί περαστικοί αποφάσισαν να αποδώσουν στον γνωστό-άγνωστο καλλιτέχνη Banksy την “πατρότητα” του γιγαντιαίου installation που εμφανίστηκε ξαφνικά έξω από τον καθεδρικό ναό του St. Paul στο Λονδίνο.

Αν και κανείς δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ή να αμφισβητήσει ότι ο Banksy είναι ο άνθρωπος που έστησε τη γιγαντιαία Monopoly στο χώρο που αποτελεί “άντρο διαμαρτυρίας” των Λονδρέζων αγανακτισμένων, ο νέος αστικός μύθος που θέλει να δημιουργηθεί τον συνδέει άμεσα με τη συγκεκριμένη ενέργεια.

Επίσης, ο ίδιος αστικός μύθος τον θέλει συμπαραστάτη του κινήματος των αγανακτισμένων, αφού η Monopoly απεικονίζει στα τετραγωνάκια χώρες στις οποίες δραστηριοποιείται το παγκόσμιο “κίνημα”, αλλά και καυστικό σχολιαστή της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, αφού ο γνωστός ασπρομάλλης τραπεζίτης εμφανίζεται με γένια και φθαρμένο κοστούμι, κανονικός ζητιάνος δηλαδή.

Βέβαια η πλειοψηφία τείνει να ασπαστεί το μύθο ολοκληρωτικά αν σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για έναν graffiti artist που κατάφερε μέσα από τα stencils του να συνδέσει τον “κοινωνικό ακτιβισμό”, την Τέχνη, το βρετανικό φλέγμα, το black humor και την ευαισθησία.  Η “εικονογράφηση” του τείχους που βρίσκεται στη Λωρίδα της Γάζας, η δημιουργική καταστροφή ενός  Βρετανικού τηλεφωνικού θαλάμου που αιμορραγεί, σε δρόμο του Σόχο, και η εικόνα ενός γυμνού άνδρα, κρεμασμένου από παράθυρο κτιρίου στο Μπρίστολ, αποτελούν μερικά μόνο από τα παλαιότερα έργα του.

Ξεκινώντας τη δεκαετία του ‘90 από τους τείχους του Μπρίστολ ζωγράφισε κάθε politically incorrect θεώρηση του κόσμου, προκάλεσε οργή και κατηγορήθηκε για βανδαλισμό, αλλά απέκτησε φανατικούς θαυμαστές τους οποίους δε δίστασε να επικρίνει τόσο μέσα από το έργο του όσο και με τη στάση του. Συνδέθηκε με τον πολιτικό ακτιβισμό αλλά στη συνέχεια αποθεώθηκε από τους πιο συντηρητικούς ιστορικούς Τέχνης και πούλησε τα έργα του έναντι ιλλιγιωδών ποσών από οίκους δημοπρασιών, με αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί και ο ίδιος “κατεστημένο” που πολεμά το κατεστημένο…

Διαβάστε ακόμα:
* Το τέλος του κόσμου

* Γυμνή επανάσταση